Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Η μεσογειακή διατροφή Για το Αλτσχαιμερ

Η μεσογειακή διατροφή φαίνεται να μειώνει τη θνησιμότητα μεταξύ των πασχόντων από νόσο Αλτσχάιμερ, με πιθανή επίδραση δόσης-ανταπόκρισης, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Neurology.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια με επικεφαλής τον Δρ Νικόλαο Σκαρμέα εξηγούν ότι η μεσογειακή διατροφή συντελεί σε 73% μείωση του κινδύνου θνησιμότητας, συντελώντας σε μέση επιβίωση σχεδόν τεσσάρων ετών περισσότερο.
Η μεσογειακή διατροφή χαρακτηρίζεται από αυξημένη κατανάλωση λαχανικών, οσπρίων, φρούτων και δημητριακών, ακόρεστων λιπαρών οξέων (κυρίως ελαιόλαδο) και χαμηλή κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οξέων, μέτρια πρόσληψη ψαριών, χαμηλή έως μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων (κυρίως τυρί ή γιαούρτι), χαμηλή κατανάλωση κρέατος και πουλερικών και τακτική αλλά μετριοπαθή κατανάλωση κρασιού, γενικά κατά τη διάρκεια των γευμάτων.
Επειδή η διατροφή σχετίζεται με τον χαμηλό κίνδυνο εκδήλωσης και άλλων παθήσεων, οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι ίσως μειώνει και τον κίνδυνο εκδήλωσης νόσου Αλτσχάιμερ.
Μελέτησαν λοιπόν 192 ασθενείς που ζούσαν εντός της κοινότητας και οι οποίοι είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση κατά μέσο όρο 4,4 χρόνια μετά την διάγνωση της ασθένειας.
Η προσκόλληση στη μεσογειακή διατροφή ήταν ο βασικός προγνωστικός δείκτης θνησιμότητας στα μοντέλα Cox που είχαν προσαρμοστεί στην περίοδο παρακολούθησης, την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, την μόρφωση, τον γονότυπο APOE, την θερμιδική πρόσληψη, το κάπνισμα και τον Δείκτη Μάζας Σώματος.
Ογδόντα πέντε ασθενείς (44%) απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Σε μη προσαρμοσμένα μοντέλα, η υψηλή προσκόλληση στην μεσογειακή διατροφή συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Τα αποτελέσματα κρίνονται σημαντικά ακόμα και μετά τον έλεγχο όλων των συμμεταβλητών.
Στα προσαρμοσμένα μοντέλα, συγκριτικά με τους ασθενείς που είχαν την χαμηλότερη προσκόλληση στη μεσογειακή διατροφή, αυτή που βρίσκονταν στο μέσο έζησαν 1,33 χρόνια περισσότερο με χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Οι ασθενείς με την υψηλότερη προσκόλληση έζησαν κατά μέσο όρο 3,9 χρόνια με ακόμα χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Οι προσαρμογές για όλους τους πιθανούς συνεισφέροντες παράγοντες έκαναν τις συσχετίσεις ακόμα ισχυρότερες με 29% και 35% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας για το μέσο και 67% και 73% χαμηλότερο κίνδυνο για την ομάδα υψηλής προσκόλλησης.
Η πλειοψηφία των ασθενών ήταν μη εκπρόσωποι της καυκάσιας φυλής. Ωστόσο, η εξαίρεση των εκπροσώπων της καυκάσιας φυλής και η επανάληψη των αναλύσεων δεν άλλαξε τις σχέσεις.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου