Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Επιλεγμένες παραβολές από το Βουδισμό(NTR)


 Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και ξαφνικά είδαν στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρισκόταν παγιδευμένη η Ευτυχία.
Και τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή και ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει και ευτυχισμένη έφυγε.
Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μες απ' το λάκκο:
- Πες' μου κι εσύ, τι θέλεις να σου δώσω;
Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
- Δώσε μου το χέρι σου, και απλώς έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της. Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ακολούθησε.
Αν είσαι αγαθός και ανιδιοτελής τότε η Ευτυχία θα σου χαμογελάσει και πάντα θα τρέχει από πίσω σου.























Μια φορά σ' ένα χωριό, οι κάτοικοι είδανε τη συγχωριανή τους, τη Ραμπιά να ψάχνει κάτι στον δρόμο, δίπλα στο μικρό σπιτάκι της.
Καημένη, ηλικιωμένη γυναίκα... Οι άνθρωποι μαζεύτηκαν γύρω της και ρωτούσαν, τι ψάχνει. Εκείνη απάντησε, πως έχασε τη βελόνα της. Όλοι ήθελαν να βοηθήσουν και άρχισαν να ψάχνουν μαζί της. Μετά κάποιος είπε:
- Ραμπιά, ο δρόμος είναι μεγάλος και η βελόνα είναι πολύ μικρή, πλησιάζει η νύχτα, σε λίγο θα σκοτεινιάσει. Μήπως μπορείς να θυμηθείς πού ακριβώς έπεσε η βελόνα;
Η Ραμπιά απάντησε:
- Την έχασα μέσα στο σπίτι.
- Τρελάθηκες, φώναξαν οι άνθρωποι, η βελόνα έπεσε μέσα στο σπίτι, και εσύ την ψάχνεις έξω στο δρόμο;
- Αφού εδώ είναι ακόμα μέρα, ενώ το σπίτι μου είναι σκοτεινό.
Κάποιος, είπε:
- Ακόμη κι αν εδώ έχει φως, πώς μπορείς να βρεις κάτι που χάθηκε αλλού; Το σωστό θα ήταν να φέρουμε φως μες' στο σπίτι και να ψάξουμε εκεί.
Τότε η Ραμπιά χαμογέλασε και είπε:
- Ναι, πραγματικά είστε αρκετά έξυπνοι όταν η υπόθεση αφορά ασήμαντα πράγματα. Όταν όμως αφορά την εσωτερική σας ζωή, εσείς ψάχνετε έξω. Ξέρω καλά, πως εκείνο που ψάχνετε είναι μέσα σας. Γιατί ψάχνετε την ευτυχία και την γαλήνη έξω; Μήπως εκεί τις χάσατε;












-




Ο Βούδας πέθαινε.
Σαράντα χρόνια περπατούσε και χιλιάδες άνθρωποι τον ακολουθούσαν. Απευθυνόμενος στους μαθητές του είπε:
- Είναι η τελευταία μου μέρα. Εάν έχετε κάτι να ρωτήσετε, είναι ευκαιρία. Ήρθε η ώρα, που ο καθένας πρέπει να πάρει το δρόμο του.
Βαθύ σκοτάδι σκέπασε τους μαθητές του. Ο Ανάντα, ο αγαπημένος μαθητής έκλαιγε σαν μικρό μωρό, τα δάκρυα κυλούσανε από τα μάτια του και από την απελπισία χτυπούσε το στήθος του.
- Σε παρακαλώ, σταμάτα Ανάντα, είπε ο Βούδας.
- Τι θα κάνουμε χωρίς εσένα; είπε ο Ανάντα. Ήσουν εδώ κι όλοι εμείς περπατούσαμε με το φως που εξέπεμπες. Όλα ήταν ασφαλή και σίγουρα. Ξεχάσαμε εντελώς πως υπάρχει σκότος. Ακολουθώντας εσένα, όλα για μας ήταν φως. Τώρα που φεύγεις, τι θα κάνουμε;
Και συνέχιζε το κλάμα και τους στεναγμούς.
- Σαράντα χρόνια περπατούσες μέσα απ' το δικό μου φως και ακόμη δεν κατάφερες να εκπέμψεις δικό σου; Όσο περισσότερο περπατάς μέσα από το δανεισμένο φως, τόσο περισσότερο μιμείσαι και χάνεις το δικό σου. Όχι, καλύτερα να φύγω!
Οι τελευταίες λέξεις που ξεστόμισε ο Βούδας ήταν:
 Να είστε φως για τον εαυτό σας.


 




Σ' ένα χωριό ζούσε ένας γέρος. Ήταν από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους του κόσμου. Όλο το χωριό τον απέφευγε. Πάντα ήταν σκυθρωπός, πάντα είχε παράπονα, πάντα με κακή διάθεση... Όσο περισσότερο ζούσε, τόσο πιο πικρόχολος γινόταν, τόσο περισσότερο φαρμάκι είχαν τα λόγια του.
Όμως μια φορά, όταν έγινε ογδόντα ετών, συνέβηκε το απίστευτο. Η φήμη στιγμιαίως διαδόθηκε σ' όλο το χωριό: "Ο γέρος είναι ευτυχισμένος, δεν παραπονιέται πια, χαμογελάει, άλλαξε και το πρόσωπό του, έγινε αγνώριστος".
Μαζεύτηκε όλο το χωριό. Ρώτησαν το γέρο:
- Τι έγινε; Τι έπαθες;
- Τίποτα, απάντησε ο γέρος, ογδόντα χρόνια προσπαθούσα να γίνω ευτυχισμένος και δε μου βγήκε. Αποφάσισα να ζήσω χωρίς ευτυχία. Γι' αυτό είμαι ευτυχισμένος.






















Ο Aνεμος συνάντησε ένα όμορφο Λουλούδι και το αγάπησε.
Όταν εκείνος τρυφερά χάιδευε το Λουλούδι, εκείνο απαντούσε με πιο μεγάλη αγάπη που εκφραζόταν με πιο έντονα χρώματα και δυνατό άρωμα.
Όμως ο Aνεμος ήταν αχόρταγος και σκέφτηκε:
"Εάν δώσω στο Λουλούδι όλη μου τη δύναμη και την ισχύ, αυτό θα μου χαρίσει κάτι πολύ ωραίο και μεγάλο".
Η αναπνοή της αγάπης του ήταν τόσο δυνατή, ώστε το Λουλούδι δεν άντεξε αυτό το πάθος και λύγισε. Ο άνεμος απεγνωσμένα προσπαθούσε να το σηκώσει και να το αναστήσει, αλλά δε μπόρεσε. Τότε ηρέμησε και με την τρυφερή ανάσα της αγάπης, προσπάθησε να αναζωογονήσει το Λουλούδι, αλλά εκείνο μαραινόταν μπροστά στα μάτια του.
Τότε ο Aνεμος φώναξε με οργή:
- Εγώ σου έδωσα όλη τη δύναμη της αγάπης μου, αλλά εσύ δεν έχεις δυνάμεις να μου απαντήσεις με το ίδιο πάθος. Εσύ δε μ' αγαπούσες!
Όμως το Λουλούδι δεν απάντησε, γιατί ήταν νεκρό.
Εκείνος που αγαπά, πρέπει να θυμάται πως η αγάπη μετριέται όχι με δύναμη και πάθος, αλλά με τρυφερότητα και στοργικότητα.











Ο μαθητής ενός Γκουρού έκανε και τη δουλειά του νεροκουβαλητή. Το νερό το έφερνε απ' την πηγή στο σπίτι του δασκάλου, με δύο στάμνες, κρεμασμένες από ένα μακρύ κονταρόξυλο στηριγμένο στους ώμους. Η μία στάμνα είχε ρωγμή, ενώ η άλλη ήταν εντάξει και πάντα έφερνε όλο το νερό στο σπίτι. Η στάμνα με τη ρωγμή έφερνε μόνο το μισό νερό.
Δυο χρόνια, καθημερινά ο μαθητής έφερνε στο σπίτι μόνο μιάμιση στάμνα νερό. Βεβαίως η γερή στάμνα περηφανευόταν για τα κατορθώματά της, αλλά η ελαττωματική στάμνα ένιωθε ντροπή και ήταν πολύ δυστυχισμένη γιατί δεν έκανε τη δουλειά της όπως θα έπρεπε.
Μια μέρα, δίπλα στην πηγή η στάμνα με το κουσούρι, μίλησε στον νεροκουβαλητή και είπε:
- Σου ζητώ συγνώμη, νιώθω τύψεις απέναντί σου.
- Γιατί; Τι έγινε;
- Στη διάρκεια των δύο χρονών, μπόρεσα να κουβαλήσω στο σπίτι μόνο το μισό νερό. Εξ αιτίας αυτής της ρωγμής έχανα το άλλο μισό στο δρόμο, απ' την πηγή στο σπίτι. Αυτό το ελάττωμά μου, δε σου έδωσε τη δυνατότητα να έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα του κόπου σου, είπε η στάμνα με στενοχώρια.
Ο μαθητής του Γκουρού ένιωσε λύπη για την παλιά ραγισμένη στάμνα και αφού ήταν καλός άνθρωπος, είπε:
- Τώρα, όταν θα επιστρέφουμε στο σπίτι του δασκάλου, θέλω να προσέξεις τα όμορφα λουλούδια στον δρόμο προς το σπίτι.
Πράγματι, από τη μια πλευρά του δρόμου είχε πολύ όμορφα λουλούδια και η στάμνα τα είδε. Τότε ο νεροκουβαλητής σταμάτησε και είπε:
- Ελπίζω να αντιλήφθηκες, πως τα λουλούδια φυτρώνουν μόνο απ' τη δική σου πλευρά και όχι από την πλευρά της γερής στάμνας; Εγώ από την πρώτη στιγμή ήξερα για το ελάττωμά σου και το χρησιμοποίησα προς όφελος. Έσπειρα λουλούδια από την πλευρά σου και εσύ κάθε μέρα τα πότιζες με τη ρωγμή σου. Έτσι, στη διάρκεια των δύο ετών, μάζευα όμορφα λουλούδια για να στολίζω το τραπέζι του δάσκαλού μου. Χωρίς εσένα, έτσι όπως είσαι με ελάττωμα, δε θα είχαμε αυτή την ομορφιά στο σπίτι.



 



Μια φορά, στον βασιλιά της Ινδίας Ακμπάρ, έστειλαν ως δώρο τρία μικρά αγαλματάκια ανθρώπων από χρυσό και μια επιστολή. Η επιστολή έλεγε ότι το κάθε αγαλματάκι κάτι συμβολίζει και ότι έχουν διαφορετική τιμή.
Ο βασιλιάς φώναξε τους συμβούλους του και τους διέταξε να βρουν τον συμβολισμό. Πολύ καιρό οι σοφοί μελετούσαν τα αγαλματάκια. Τα ζύγισαν, τα μέτρησαν, βρήκαν τον βαθμό του χρυσού, αλλά δεν κατάφεραν να βρουν ούτε εξωτερικές, ούτε εσωτερικές διαφορές. Στο τέλος, όλοι οι σύμβουλοι αναγνώρισαν την αδυναμία τους να λύσουν το πρόβλημα.
Μόνο ο σοφός Μπιρμπάλ δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειές του.
Τελικά, βρήκε κάτι πολύ μικροσκοπικές τρύπες στ' αυτιά και των τριών αγαλματιδίων και βάζοντας ένα πολύ λεπτό χρυσό σύρμα στ' αυτί του πρώτου αγαλματιδίου, το σύρμα βγήκε από το άλλο αυτί.
Στο δεύτερο αγαλματάκι το σύρμα βγήκε από το στόμα, ενώ στο τρίτο από τον αφαλό.
Ο Μπιρμπάλ σκέφτηκε λίγο και μετά είπε:
- Η λύση βρέθηκε.
Το πρώτο αγαλματάκι συμβολίζει τον άνθρωπο στο αυτί του οποίου μπαίνουν τα λόγια και από το άλλο βγαίνουν.
Το δεύτερο δείχνει τον άνθρωπο ο οποίος ακούει κάτι και αμέσως σπεύδει να το πει σε άλλους, χωρίς να σκεφτεί για αυτά που άκουσε.
Το τρίτο δείχνει τον άνθρωπο που κρατάει αυτά που άκουσε και τα περνάει από την καρδιά του.
Αυτό το αγαλματάκι είναι το πιο πολύτιμο.





 



Μια φορά ο σκορπιός παρακάλεσε τη χελώνα να τον μεταφέρει στην άλλη όχθη του ποταμού.
Ο σκορπιός καθόταν ήσυχα πάνω στο καβούκι, όμως όταν έφτασαν στην όχθη ξαφνικά τσίμπησε την χελώνα.
Εκείνη εξοργισμένη είπε:
- Η φύση μου με παρακινεί να βοηθάω τον καθένα. Γι' αυτό βοήθησα κι εσένα. Πώς μπόρεσες να με τσιμπήσεις; Αυτό ήταν άτιμο!
- Συγνώμη, φίλε μου, όμως η δική σου φύση είναι να βοηθάς, ενώ η δική μου να τσιμπάω. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί την δική σου φύση θεωρείς αρετή, αλλά την δική μου ατιμία;


 



Μια ηλικιωμένη γυναίκα πάντα έκλεγε.
Είχε δύο κόρες, τη μεγάλη παντρεύτηκε τον έμπορα που πουλούσε ομπρέλες και τη μικρή που παντρεύτηκε τον έμπορα που πουλούσε λαζάνια. Έκλεγε, γιατί όταν είχε καλό καιρό αυτή σκεφτόταν τη μεγάλη κόρη
"Τι δυστυχία! Ο καιρός είναι καλός και κανένας δε θ' αγοράσει από το περίπτερο της κόρης μου ομπρέλες".
Όταν, όμως ο καιρός ήταν κακός και έβρεχε, αυτή σκεφτόταν τη μικρή κόρη:
"Η κόρη μου δε θα πουλήσει λαζάνια αφού δεν υπάρχει ήλιος να τα αποξεραίνει. Τι θα κάνει η καημένη!"
Και έτσι έκλεγε και θρηνούσε και με καλό καιρό και με κακό, μια φορά για τη μεγάλη κόρη και άλλη φορά για τη μικρή. Οι γείτονες την λυπόντουσαν, όμως δεν ήξεραν πώς να την βοηθήσουν.
Μια φορά την είδε να κλαίει ένας καλόγερος και όταν άκουσε την αιτία γέλασε και είπε:
- Θα σου πω τον τρόπο πώς να απαλλαχθείς από την δυστυχία και δε θα κλαις άλλο.
Πρέπει ν' αλλάξεις τρόπο σκέψης, αυτό είναι όλο:
όταν είναι καλός ο καιρός θα σκέφτεσαι όχι την μεγάλη κόρη, αλλά τα λαζάνια της μικρής κόρης, θα λες: "Τι ωραία! Τα λαζάνια της μικρής μου κόρης θα ξεραίνονται με καλύτερο τρόπο και θα πουλήσει πολλά".
Ενώ όταν θα έχουμε βροχή να σκεφτείς τη μεγάλη κόρη: "Να και η βροχή! Σήμερα η κόρη μου θα πουλήσει πολλές ομπρέλες".




Ένας από τους μαθητές του Βούδα τον ρώτησε:
- Τι πρέπει να κάνω, αν κάποιος με χτυπήσει;
Ο Βούδας είπε:
- Εάν από το δέντρο πέφτει ένα ξερό κλαδί και σε χτυπήσει, τι θα κάνεις;
Ο μαθητής είπε:
- Αυτό θα είναι τυχαίο περιστατικό, απλή σύμπτωση που βρέθηκα κάτω από το δέντρο όταν έπεσε το κλαδί. Θα συνεχίσω το δρόμο μου.
- Το ίδιο πρέπει να κάνεις και όταν κάποιος σε χτυπήσει. Ίσως έχει κάποιο πρόβλημα, ήταν αγανακτισμένος ή δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα νεύρα του. Είναι το ίδιο σαν να έπεσε πάνω σου το κλαδί. Συνέχισε το δρόμο σου, σαν να μη έγινε τίποτα.



Ένας άνθρωπος που έψαχνε τον Θεό ήρθε στον μαχάτμα Ραμανούντζα και του είπε:
- Θέλω να βρω τον δρόμο προς τον Θεό. Βοήθησέ με!
Ο Ραμανούντζα τον κοίταξε με προσοχή και είπε:
- Πες μου, αγαπούσες κάποιον άνθρωπο;
- Δε μ' ενδιαφέρουν οι άνθρωποι. Εγώ θέλω να 'ρθω στον Θεό!
- Σε παρακαλώ, θυμήσου, αγάπησες ποτέ κάποια γυναίκα, παιδί ή κάποιον άλλο;
- Εγώ σου είπα πως δεν είμαι απλός άνθρωπος. Είμαι άνθρωπος που ψάχνει τον δρόμο προς τον Θεό. Τα υπόλοιπα δε μ' ενδιαφέρουν. Δεν αγάπησα κανέναν.
Τα μάτια του Ραμανούντζα γέμισαν βαθιά θλίψη και είπε στον άνθρωπο:
- Είναι αδύνατον να βρεις αυτό το δρόμο. Πρώτα πρέπει αληθινά ν' αγαπήσεις κάποιον άνθρωπο. Αυτό θα είναι το πρώτο σκαλοπάτι προς τον Θεό. Με ρωτάς για το τελευταίο σκαλοπάτι, ενώ ο ίδιος δεν πάτησες ούτε στο πρώτο.
Πήγαινε και αγάπησε!


Ένας άνδρας και μια γυναίκα, παρ' όλο που έζησαν μαζί 30 χρόνια, δεν είχαν παιδιά.
Την ημέρα του τριακοστού έτους της συζυγικής ζωής, η γυναίκα όπως πάντα, έψησε ένα στρογγυλό ψωμάκι. Τέτοια ψωμάκια έκανε κάθε πρωί. Ήταν σαν παράδοση. Όπως πάντα, το έκοψε εγκάρσια στα δύο και άπλωσε το χέρι της με το πάνω μέρος της κόρας του ψωμιού στον σύζυγό της, όμως μετά σταμάτησε την κίνηση του χεριού και σκέφτηκε: "Την ημέρα του τριακοστού έτους της συζυγικής ζωής μας, νομίζω πως έχω το δικαίωμα να φάω εγώ αυτό το ροδοκόκκινο μέρος του ψωμιού. 30 χρόνια το ονειρευόμουνα. Στο κάτω-κάτω 30 χρόνια ήμουν πιστή και καλή σύζυγος και νοικοκυρά, πόσες δυνάμεις και υγεία αφιέρωσα στην οικογένειά μας".
Η γυναίκα πήρε την απόφαση και έδωσε στον σύζυγό της το κάτω μέρος του ψωμιού, ενώ το χέρι της έτρεμε από την παραβίαση της παράδοσης 30 ετών!
Ο άνδρας της πήρε το κάτω μέρος του ψωμιού και είπε συγκινημένος:
- Πόσο ανεκτίμητο δώρο μου έκανες σήμερα, αγάπη μου! Εδώ και 30 χρόνια δεν έχω φάει το κάτω μέρος του ψωμιού που μου αρέσει πάρα πολύ, γιατί πάντα θεωρούσα, πως δίκαια ανήκει σ' εσένα.











Ο μεγάλος Πατισάχ φώναξε τους σοφούς του και τους διέταξε:
- Επινοήστε για μένα μια ρήση οι οποία θα με γαληνέψει. Όταν θα είμαι θλιμμένος θα μου φέρει χαρά, ενώ τις στιγμές ευτυχίας θα μου προξενεί λύπη. Δεν πρέπει να είναι μεγάλο, γιατί θέλω πάντα να είναι μαζί μου.
Μετά από τρεις μέρες οι σοφοί προσέφεραν στον Πατισάχ ένα δαχτυλίδι στο οποίο ήταν χαραγμένες αυτές οι λέξεις:
"Κι αυτό θα περάσει".




Ένα όμορφο ελάφι, θαύμαζε τα κέρατά του και μισούσε τα άσχημα πόδια του.
Μια μέρα όμως, παρουσιάστηκε ένας κυνηγός και τα άσχημα πόδια του ελαφιού του επέτρεψαν να το σκάσει και να σωθεί.
Αργότερα, τα όμορφα κέρατά του μπλέχτηκαν μέσα στους θάμνους και πριν μπορέσει να ξεφύγει το πυροβόλησαν.





Ένας άνθρωπος αιχμαλώτισε ένα καναρίνι, που του είπε:
- Τι θέλεις από μένα; Δες τα ισχνά πόδια μου και το μικροσκοπικό κεφάλι μου. Τι μπορείς να πάρεις από μένα; Δώσε μου την ελευθερία μου και θα σου πω τρεις χρήσιμες αλήθειες.
- Τρεις αλήθειες;
- Ναι. Aκουσε με καλά. Θα σου πω την πρώτη ενώ με κρατάς στο χέρι σου. Θα σου πω τη δεύτερη όταν θα είμαι ασφαλές πάνω σ' ένα κλαδί. Θα σου πω την τρίτη όταν θα έχω φτάσει στην κορυφή αυτού του λόφου.
- Εντάξει, είπε ο άνθρωπος, πες μου την πρώτη.
Τότε το καναρίνι του είπε:
- Αν χάσεις κάτι, ακόμα κι αν είναι τόσο πολύτιμο όσο η ζωή σου, μη λυπηθείς γι' αυτό ούτε στιγμή.
Ο άνθρωπος κράτησε το λόγο του και άνοιξε το χέρι του. Το καναρίνι πέταξε σ' ένα κλαδί, απ' όπου είπε τη δεύτερη αλήθεια:
- Αν σου πουν κάτι παράλογο, μην το πιστέψεις πριν σου το αποδείξουν!
Το πουλί πέταξε μέχρι την κορυφή του λόφου.
- Ποια είναι η τρίτη αλήθεια; ρώτησε ο άνθρωπος.
- Είναι, πως στο κορμί μου υπάρχουν δυο υπέροχα κοσμήματα που ζυγίζουν πολύ. Αν με είχες σκοτώσει, τώρα θα ήταν δικά σου.
Ο άνθρωπος έπεσε κάτω απογοητευμένος και δάγκωσε το δάχτυλό του μέχρι να ματώσει.
Εκείνη τη στιγμή άκουσε το πουλί που γελούσε. Σηκώθηκε και το ρώτησε γιατί γελάει.
- Είσαι ανόητος, του είπε το πουλί, σου είπα πρώτα να μη λυπηθείς ποτέ για κάτι που έχασες. Εσύ λυπήθηκες για τα κοσμήματα. Σου είπα μετά να μην πιστέψεις ποτέ έναν παραλογισμό, με κανέναν τρόπο. Σου είπα ότι έχω δυο κοσμήματα που ζυγίζουν πολύ κι εσύ το πίστεψες, παρόλο που όλο το κορμί μου είναι πολύ ελαφρύ.
Αντίο, είσαι ανόητος.





Ένας μεγάλος γάτος βλέπει ένα γατάκι να κυνηγά την ουρά του και το ρωτά:
- Γιατί κυνηγάς την ουρά σου;
Και το γατάκι λέει:
- Έχω μάθει ότι το καλύτερο πράγμα για τις γάτες είναι η ευτυχία κι αυτή η ευτυχία είναι η ουρά μου. Γι' αυτό την κυνηγώ, κι όταν την πιάσω, θα 'χω την ευτυχία.
Είπε τότε ο μεγάλος γάτος:
- Κι εγώ το ίδιο, γιε μου, έχω δώσει προσοχή στα προβλήματα της ύπαρξης, κι εγώ το ίδιο έκρινα ότι η ευτυχία βρίσκεται στην ουρά μου. Αλλά παρατήρησα πως όσο πιο πολύ την κυνηγούσα τόσο περισσότερο έφευγε μακριά μου, ενώ όταν κοιτάζω τη δουλειά μου, αυτή έρχεται ξοπίσω μου, όπου και να πάω.


Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Η σύγκρουση στην οικογένεια(NTR)

Η σύγκρουση στην οικογένεια είναι μια αναπόφευκτη κατάσταση. Οι οικογένειες που δε συγκρούονται ποτέ και φέρονται σαν όλα να πηγαίνουν τέλεια, ενώ υπάρχουν προβλήματα που παρακάμπτονται και μένουν σε εκκρεμότητα και δε δίνουν τη δυνατότητα εύρεσης λύσης, στα καθημερινά θέματα που προκύπτουν, δημιουργούν συσσώρευση των δυσκολιών, οι οποίες μπορούν να φέρουν οριστική διάλυση μετά από κάποια χρόνια συζυγικής σχέσης.


Αν όμως οι δυσκολίες στην επικοινωνία είχαν ξεπεραστεί νωρίτερα και επιλύονταν οι καθημερινές συγκρούσεις, τότε πιθανότατα να είχε αποφευχθεί το τέλος της σχέσης και η τελική και δραματική σύγκρουση.
Για να ξεφύγουμε από την παγίδα αυτής της οριστικής σύγκρουσης το σημαντικότερο είναι να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι η διαφωνία που υπάρχει ανάμεσα σε μας και τον σύντροφο μας, αλλά ο τρόπος που την επεξεργαζόμαστε και η προσπάθεια μας να βρούμε τη λύση εκείνη που θα είναι αποδεκτή και δίκαιη γιατί οι συγκρούσεις σε μια ουσιαστική σχέση έχουν ως στόχο και ως αποτέλεσμα τη βαθύτερη κατανόηση και επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν ανάμεσα στους δύο συντρόφους.

Συνήθως τα προβλήματα και οι συγκρούσεις μέσα στη σχέση οφείλονται κυρίως:
  • στα βιώματα που φέρνει το κάθε άτομα από την πατρική του οικογένεια,
  • στην έλλειψη συχνά ψυχολογικής ωριμότητας,
  • στη μη διάθεση συνεργασίας,
  • στην αδυναμία να έρθει ο ένας στη θέση του συντρόφου του,
  • στην αδυναμία να βάλει όρια στον εγωισμό του,
  • στο φόβο,
  • στην ανασφάλεια και
  • στη χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Τα συνηθέστερα λάθη που γίνονται κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης στο ζευγάρι είναι:
  • να ξεκινάει η διαφωνία για ένα συγκεκριμένο λόγο και στη συνέχεια να ξεφεύγει από το θέμα για να αναφέρεται ο καθένας σε προηγούμενα προβλήματα,
  • να θεωρεί ότι μόνο ο ένας έχει όλο το δίκιο με το μέρος του και ο άλλος όλο το άδικο,
  • να μην εκφράζονται τα πραγματικά συναισθήματα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης ή μετά από αυτή, με αποτέλεσμα να μένουν έντονα απωθημένα,
  • να γίνεται ένας επιφανειακός συμβιβασμός, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει συμφωνήσει ο ένας με τον άλλο,
  • να μην αναγνωρίζει κανένας το λάθος του και να μην το παραδέχεται για λόγους γοήτρου,
να υψώνεται ο τόνος της φωνής και να μετατρέπεται η συζήτηση σε επίθεση και κατηγορίες

Πώς γίνεται όμως μια εποικοδομητική διαφωνία:
  1. Εξηγήστε καθαρά τη θέση σας αποφεύγοντας να σαρκάζετε, να επιρρίπτετε ευθύνες και κατηγορίες, να γενικεύετε, να κριτικάρετε και να δίνετε χαρακτηρισμούς στον σύντροφο σας
  2. Προσπαθήστε να μείνετε στην ουσία της διαφωνίας εστιάζοντας σε ένα γεγονός κάθε φορά, καλό είναι να μιλάτε, ακόμη καλύτερο όμως είναι να ακούτε τον άλλον. Κι όταν λέμε να ακούτε, εννοούμε να προσπαθείτε πραγματικά να αντιληφθείτε τι εννοεί, με βάση όσα γνωρίζεται για τον άνθρωπο που έχετε απέναντι σας κι όχι όταν μιλάει να προετοιμάζεται τη δική σας απάντηση. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι στόχος είναι να δοθεί λύση στο πρόβλημα και όχι να επικρατήσει κάποιος από τους δύο.
  3. Αποφύγετε τη διαφωνία ενώπιον τρίτων. Είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι οι εντάσεις ενισχύονται όταν βρίσκονται και άλλοι παρόντες.
  4. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης ή και μετά, μη διστάσετε να αναφερθείτε και στα θετικά του συντρόφου σας.
  5. Κατανοήστε ότι το πρόβλημα αφορά και τους δύο. Γι' αυτό και η λύση που θα καταλήξετε πρέπει να βρεθεί και από τους δύο και να είναι κοινά αποδεκτή. Και κυρίως θυμηθείτε την αραβική παροιμία που λέει

 «στο θυμό σου ποτέ μην ενεργείς».

6. Οι θυμωμένοι άνθρωποι ακούν τον άλλον. Οφείλετε, λοιπόν, να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας και στο σύντροφο σας ώστε να ηρεμήσετε. Επανέλθετε στο θέμα όταν θα είστε και οι δύο νηφάλιοι και διαθέσιμοι

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΑΣ!!!!!ΜΠΟΡΕΙΤΕ!!!!!(NTR)









Σε πολλά άρθρα έχω μιλήσει για τη σημασία της αυτοπεποίθησης. Όσο και αν φαίνεται αυτονόητη η σημασία αυτή , δυστυχώς πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιούμε ότι η αυτοπεποίθηση μας είναι μειωμένη και ότι χρειάζεται τόνωση. Ακόμα και αν το έχουμε καταλάβει , δεν γνωρίζουμε τον τρόπο για να την τονώσουμε!

Στον σημερινό κόσμο , με τις τόσο αυξημένες υποχρεώσεις μας σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο , η ασφάλεια και η σιγουριά που μας προσφέρει η αυτοπεποίθηση είναι απαραίτητη. Εάν έχετε αυτοπεποίθηση τότε κερδίζετε και τον σεβασμό των άλλων ανθρώπων γύρω σας , μιας και η αυτοπεποίθηση δεν κρύβεται, όταν υπάρχει!

Θέλετε να δούμε μερικές εύκολες στρατηγικές τόνωσης της αυτοπεποίθησης μας;



Ας δούμε πρώτα όμως τι προκαλεί την μείωση της και ποια σημάδια στην συμπεριφορά μας φανερώνουν ότι έχουμε πρόβλημα χαμηλής αυτοπεποίθησης.

H χαμηλή αυτοπεποίθηση, τις περισσότερες φορές, πηγάζει από τον τρόπο που εμείς οι ίδιοι βλέπουμε τον εαυτό μας και όχι από τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι.
Εμπειρίες από την παιδική ή την εφηβική μας ηλικία πιθανό να έχουν επηρεάσει και ίσως να έχουν διαστρεβλώσει , την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Επίσης , άλλα συχνά αίτια της χαμηλής αυτοπεποίθησης είναι η παντός είδους κακοποίηση (σωματική , λεκτική , ψυχολογική) , η έντονη κριτική που μπορεί να είχαμε υποστεί σαν παιδιά από τους γονείς μας ,κάποιες εμπειρίες που μπορεί να μας έκαναν να ντραπούμε ή ακόμα και να γελοιοποιηθούμε κατά την παιδική ηλικία ή σαν ενήλικες και τέλος η απαίτηση από εμάς τους ίδιους ή τους γονείς μας να είμαστε «τέλειοι» !

Άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση συχνά λάμβαναν (ή εξακολουθούν να λαμβάνουν) τα εξής μηνύματα από το περιβάλλον τους : ότι είναι αποτυχημένα , ότι είναι χαμηλού πνευματικού επιπέδου, ότι δεν αξίζουν , ότι δεν είναι ικανοί κλπ....
Κάποια από αυτές τις αιτίες και στην χειρότερη περίπτωση συνδυασμός αυτών , έχει σαν αποτέλεσμα το αίσθημα της χαμηλής αυτοπεποίθησης.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι εμπειρίες μας από την παιδική μας ηλικία και μόνο, είναι αρκετές για μειώσουν την αυτοπεποίθηση μας μιας και κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας δημιουργούμε κάποιες παγιωμένες απόψεις για τον εαυτό μας που δύσκολα αλλάζουν στην μετέπειτα ζωή μας ως ενήλικες.

Πως καταλαβαίνουμε εάν έχουμε χαμηλή αυτοπεποίθηση; Εάν αισθανόμαστε χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο ότι είμαστε άσχημοι , αποτυχημένοι ή ανεπιθύμητοι και εάν εξακολουθούμε να αισθανόμαστε έτσι ακόμα και όταν λαμβάνουμε ακριβώς τα αντίθετα μηνύματα από το περιβάλλον , τότε δυστυχώς βρισκόμαστε δέσμιοι στον φαύλο κύκλο που η έλλειψη αυτοπεποίθησης μας οδηγεί. Άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι συνήθως υπερευαίσθητα , ντροπαλά , αισθάνονται απόρριψη από τους άλλους, δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις , είναι επιθετικά , κραυγάζουν για σημασία και αναζητούν συνεχώς επιβεβαίωση της αξίας τους από τους άλλους.

Τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση συνήθως επιλέγουν να κλείνονται στον εαυτό τους και να απομονώνονται από τους άλλους και πολλές φορές μπορούν να γίνουν και επιθετικά προκειμένου να το πετύχουν.
Πολλές φορές περιαυτολογούν γιατί προσπαθούν να πείσουν τους άλλους για την αξία τους.
Η κάλυψη της ανασφάλειας τους είναι βασισμένη πάνω στην υπερβολική προβολή τους....
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι υπερβολικά μετριόφρονες σε σημείο που μειώνουν τον εαυτό τους και τα επιτεύγματα τους μιας και δεν πιστεύουν ότι είναι τόσο σημαντικά όσο οι άλλοι τους λένε....

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ατόμων με χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι το να προσπαθούν να αντιγράψουν και να μιμηθούν άλλους που θεωρούν επιτυχημένους.

Εάν υπάρχει αυτοπεποίθηση δεν υπάρχει ανάγκη αντιγραφής της προσωπικότητας κάποιου άλλου ατόμου. Δυστυχώς, η αντιγραφή αυτή αντί να ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση των ατόμων αυτών τα γελοιοποιεί ακόμα περισσότερο μιας και ο καθένας μπορεί να ξεχωρίσει το αυθεντικό από το αντίγραφο! Έτσι , η αυτοπεποίθηση τους μειώνεται ακόμα πιο πολύ.

Πως μπορούμε να ενδυναμώσουμε την αυτοπεποίθηση μας;
Το πρώτο μας βήμα προς την αυτοπεποίθηση είναι η αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού , με τα προτερήματα του και τα ελαττώματα του , έτσι όπως ακριβώς είναι.
Κανείς δεν είναι τέλειος και όλοι έχουμε σημεία στην προσωπικότητα ή την εμφάνιση μας που θα μπορούσαν να βελτιωθούν. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας παίρνει από κάτω.
Αντίθετα , θα πρέπει να μας δίνει όρεξη και κουράγιο για να παλεύουμε και να εξελισσόμαστε προς τον καλύτερο. Τα ελαττώματα είναι ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό.
Θα πρέπει να αγαπήσουμε και τα ελαττώματα μας γιατί είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του μοναδικού ατόμου που είναι ο καθένας μας.

Συνήθως η αυτοπεποίθηση μας μειώνεται γιατί τείνουμε να δίνουμε υπερβολική σημασία σε όλα τα αρνητικά μας σημεία ενώ αγνοούμε επιδεικτικά τα θετικά μας σημεία. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας! Καλή η αυτογνωσία αλλά η αυτογνωσία δεν θα πρέπει να μας οδηγεί μόνο στην ανακάλυψη όλων αυτών που δεν κάνουμε σωστά ή όλων αυτών που θα έπρεπε να αλλάξουμε. Αυτογνωσία είναι και η δυνατότητα μας να αναγνωρίζουμε τα ταλέντα μας , τις επιτυχίες μας και τις ικανότητες μας. Όλοι έχουμε κάποια ξεχωριστά ταλέντα που μόνο εάν αποδεχτούμε ότι υπάρχουν θα μπορέσουν να ανέβουν στην επιφάνεια.

Για να μπορέσουμε να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση μας , θα πρέπει να έχουμε και μερικές νίκες στο ενεργητικό μας!
Θέτοντας μικρούς στόχους , τους οποίους επιτυγχάνουμε , κτίζουμε σιγά – σιγά την αυτοπεποίθηση μας και αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ικανοί και για ακόμα πιο δύσκολους στόχους!

Θετική σκέψη!

Θα πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε τα χειρότερα για τον εαυτό μας και τις ικανότητες μας.
Όταν εκείνη η φωνούλα της απαισιοδοξίας και της ανασφάλειας αρχίζει να φωνάζει μέσα μας , εμείς θα πρέπει να της βουλώνουμε το στόμα!
Ναι!!!!!!!!!!!!!!!!! , μπορούμε να πετύχουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ναι, είμαστε ικανοί και άξιοι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ναι , είμαστε γοητευτικοί και μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα!!!!

Για να το πιστέψουν οι άλλοι , θα πρέπει πρώτα να το πιστέψουμε εμείς η ίδιοι , δεν νομίζετε;


Δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τον εαυτό μας για τα πάντα.
Επιτέλους , θα πρέπει να καταλάβουμε πως δεν φταιμε για όλα τα πράγματα που συμβαίνουν στην ζωή μας.
Δηλαδή , επειδή μας απέρριψε κάποιος δεν σημαίνει ότι είμαστε αποτυχημένοι ερωτικά. Αποκλείεται απλά να μην ταίριαζε η χημεία μας με το άλλο άτομο;
Επειδή δεν μας πήρανε σε μια συγκεκριμένη δουλειά , δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε τα φόντα για να εργαστούμε. Απλά δεν ήμασταν το κατάλληλο άτομο για την συγκεκριμένη δουλειά και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε το κατάλληλο άτομο για κάποια άλλη!

Θα πρέπει να απαλλαγούμε από την τελειομανία μας και να αποδεχτούμε ότι όλοι οι άνθρωποι , καλώς ή κακώς , έχουμε και ελαττώματα και μειονεκτήματα.
Αυτή είναι και η όλη ομορφιά μας.
Θα πρέπει να έχουμε μια αντικειμενική εικόνα για τον εαυτό μας και να παλεύουμε με όλα μας τα δυνατά σημεία για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Θα πρέπει να τολμάμε και να ρισκάρουμε που και που γιατί η απόλυτη επιτυχία χρειάζεται και κάποιο ρίσκο.
Ρίσκο όμως μπορούμε να πάρουμε μόνο εάν έχουμε πίστη στον εαυτό μας και εάν εκτιμούμε σωστά τις ικανότητες μας.


Αν νικήσουμε την χαμηλή μας αυτοπεποίθηση , τότε θα έχουμε καταφέρει να απαλλαγούμε από όλα τα βάρη που μας απομακρύνουν από τα όνειρα , τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.
Εάν κερδίσουμε την αυτοπεποίθηση μας , θα είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε , να τολμήσουμε , να ρισκάρουμε , να πετύχουμε και να διεκδικήσουμε όλα αυτά που θέλουμε για τον εαυτό μας.
... Δεν αξίζει τον κόπο;

Επτά απλά βήματα για να τα εκατοστήσετε!(NTR)

Επτά απλά βήματα για να τα εκατοστήσετε!








Ο καθένας μπορεί να ακολουθήσει μερικές απλές συμβουλές και να αλλάξει μερικά πράγματα στο στιλ της καθημερινής ζωής του, αν θέλει να προσθέσει κατά μέσο όρο δέκα ή και περισσότερα υγιή χρόνια στο προσδόκιμο ζωής του και να πλησιάσει έτσι τα 100 χρόνια.

Τα επτά σημαντικότερα βήματα, ώστε να ζήσει κάποιος άλλα 40 ή 50 χρόνια μετά τα πρώτα 50 χρόνια της ζωής του, περιέγραψε ο διακεκριμένος Καναδός καρδιολόγος δρ Κλάιντ Γιάνσι, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Northwestern και πρώην πρόεδρος του Αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου.
Όπως είπε σε σχετική ομιλία του στο ετήσιο Καναδικό Καρδιαγγειακό Συνέδριο στο Βανκούβερ, αν κάποιος ακολουθήσει αυτές τις συμβουλές θα έχει 90% πιθανότητες να φθάσει σε ηλικία 90 ή και 100 ετών, χωρίς στο μεταξύ να πάθει καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό και πολλές άλλες χρόνιες ασθένειες (όπως καρκίνο).

Ο Γιάνσι τόνισε ότι αυτά τα επτά βήματα αρκούν για να μεταθέσουν τις απειλητικές ασθένειες στο τελικό στάδιο της ζωής και, παράλληλα, βοηθούν ουσιαστικά ώστε η ζωή του ανθρώπου να έχει ποιότητα μέχρι τότε.
Αρκεί, όπως είπε, να δράσει κανείς έγκαιρα τώρα.....

Οι επτά συμβουλές:




1. Να είσθε σωματικά δραστήριοι: η αδράνεια κόβει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια από την προσδοκώμενη διάρκεια ζωής. Οι άνθρωποι που κάνουν καθιστική και αδρανή ζωή, αντιμετωπίζουν διπλάσιο κίνδυνο για καρδιαγγειακό πρόβλημα.

2. Ελέγξτε το επίπεδο χοληστερίνης: το υψηλό επίπεδο αυξάνει την εναπόθεση λίπους στις αρτηρίες, αυξάνοντας τον κίνδυνο για έμφραγμα ή εγκεφαλικό.

3. Κάντε υγιεινή διατροφή: το είδος και η ποιότητα των τροφών είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες για μακροζωία.

4. Ελέγξτε το επίπεδο της πίεσης του αίματος: Η υψηλή είναι "σιωπηλός δολοφόνος" γιατί δεν έχει προειδοποιητικά σημάδια. Ο έλεγχος της πίεσης, ώστε να είναι φυσιολογική, μειώνει έως 40% τον κίνδυνο εγκεφαλικού και έως 25% τον κίνδυνο εμφράγματος.

5. Διατηρήστε κανονικό βάρος: Η παχυσαρκία μπορεί να μειώσει τη διάρκεια ζωής μέχρι τέσσερα χρόνια.

6. Ελέγξετε τον διαβήτη: αυξάνει τον κίνδυνο για υψηλή πίεση του αίματος, αρτηριοσκλήρωση, στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό, ειδικά αν το ζάχαρο δεν βρίσκεται υπό έλεγχο.

7. Μην καπνίζετε: αποφύγετε ακόμα και το παθητικό κάπνισμα. Αμέσως μετά το κόψιμο του τσιγάρου, αρχίζει να μειώνεται ο κίνδυνος για έμφραγμα και εγκεφαλικό, ώσπου μετά από μια 15ετία ο κίνδυνος για τον πρώην καπνιστή θα είναι σχεδόν ίδιος με αυτόν ενός μη καπνιστή.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Κανε σημερα αυτο που θελεις!!!(NTR)









Αν ο Θεός ξεχνούσε… για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.
Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος/η για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.
Εάν δεν το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως και χθες. Κι αν δεν το κάνεις ποτέ, δεν πειράζει. Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρά σου.
Τώρα είναι η ώρα.....