Ονειρα-Ελπιδα-Ζωη

Η ανάγκη για χαλάρωση είναι μεγάλη μετά τους εντόνους ρυθμούς της καθημερινοτητας.Eδω μπαίνω στο τρυπακι να διώξω κάθε τι που απασχολεί το μυαλό μου και να δώσω χώρο να γαληνέψει η ψυχή...ένα διάλειμμα από τον τροχό που γυρνά σαν τρελός..  Μια βόλτα στο πάρκο;  Με γράψιμο, κεριά και μουσική;  Με σκέψεις για τα όμορφα πράγματα της ζωής;
 
Αλλά δεν το βάζω κάτω, (όπως βεβαία εγώ νομίζω, τα έχω βρεί με τον εαυτό μου ή βρίσκομαι προς αυτήν την κατεύθυνση, αφού έτσι κι αλλιώς αυτό είναι μια πορεία μακρόχρονη), προσπαθώ να βρίσκω ηρεμία μέσα σε απλά καθημερινά πράγματα ίσως διαφορετικά κάθε μέρα , ανάλογα με την διάθεση. Πάντα η μουσική με γαληνεύει, οταν μπορώ πηγαίνω την θάλασσα χαζεύοντας τα κύματα, άλλοτε διαβάζω κι άλλοτε πάλι σκέπτομαι την ζωή μου με χαμόγελο.  Σήμερα η σκέψη μου έχει κολλήσει στα όνειρα, οχι στα όνειρα για το μέλλον....   αυτά είναι σε άλλη κατηγορία (χαχαχα) αλλά τα όνειρα στον ύπνο μας, με αφορμή ένα έντονο, σε συναισθήματα, όνειρο που είδα χτες το βράδυ.Εμεις Οι ψυχολόγοι λεμε ότι τα όνειρα αποτελούν αναπόσπαστο κομματι της καθημερινότητας μας. Καθένα από αυτά αποκαλύπτει κάποια κρυφή πτυχή του εαυτού μας, που μόνο τo υποσυνείδητό μας αναγνωρίζει και εκφράζει με αυτό τον τρόπο. Πόσο και πώς ονειρευόμαστε;  Τα όνειρα μας απασχολούν περίπου μιάμιση ώρα κάθε μέρα κατά τη διάρκεια του ύπνου μας. Περίπου το 7% της ζωής μας δηλαδή είναι αφιερωμένο σε αυτά. Ο ύπνος μας χωρίζεται σε δύο φάσεις, αυτή των βραδέων κυμάτων (βαθύς ύπνος) και αυτή των ταχέων οφθαλμικών κινήσεων, γνωστή ως REM (από τα αρχικά της φράσης, Rapid Eye Movement), η οποία συμβαίνει στην έναρξη ή τη λήξη του βαθύ ύπνου. Όσο κοιμόμαστε περνάμε πολλές φάσεις βαθύ ύπνου και αντίστοιχα πολλές φάσεις REM. Τα όνειρα συμβαίνουν στη φάση REM, η οποία κρατά συνήθως 15 με 20 λεπτά τη φορά και επαναλαμβάνεται 4-5 φορές καθόλη τη διάρκεια του ύπνου (δεδομενου ότι κοιμόμαστε κατά μεσο όρο επτά ώρες την ημερα). Κατά τη φάση REM, που ονομάζεται και «παράδοξη φάση» γιατί παρατηρείται έντονη ηλεκτροεγκεφαλογραφική δραστηριότητα ενώ το σώμα βρίσκεται σχεδόν σε απόλυτη μυοχαλάρωση, με εξαίρεση των οφθαλμικών μυών, των μυών του προσώπου και των δαχτύλων, μπορεί να κάνουμε γκριμάτσες, να κινούμε τα δάχτυλά μας κ.λπ. Αντίθετα, κατά τη φάση των βραδέων κυμάτων το σώμα βρίσκεται σε σχετική μυοχαλάρωση. Σε αυτή την περίοδο μπορεί να συμβεί η υπνοβασία, όπου δεν υπάρχουν όνειρα.

Γιατί ονειρευόμαστε;  Δεν έχει δοθεί προς το παρόν μια επιστημονική θεωρία που να εξηγεί γιατί βλέπουμε όνειρα. Ανάμεσα όμως στις διάφορες ερμηνείες που έχουν δοθεί κάποιες έχουν επικρατήσει περισσότερο. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, για παράδειγμα, έτσι εκτονώνουμε κάποιες ανικανοποίητες επιθυμιες μας, ψυχικές ή σωματικές. Άλλοι επιστήμονες πάλι υποστηρίζουν πως τα όνειρα εξυπηρετούν την ανάγκη ενός συνεχούς ύπνου χωρίς διακοπή. Χρησιμεύουν δηλαδή ως ένα ομαλό πέρασμα από τον ένα βαθύ ύπνο σε άλλο βαθύ ύπνο.  Γιατί θυμόμαστε κάποια όνειρα και ξεχνάμε κάποια άλλα;  Τα όνειρα που θυμόμαστε είναι εκείνα που μας ξυπνούν επειδή μας ευχαριστούν ή μας δυσαρεστούν, εκείνα που βλέπουμε ακριβώς πριν έρθει η ώρα να ξυπνήσουμε ή εκείνα που επαναλαμβάνονται πολλές φορές.

Πολλά δεν ξέρουμε για μας και για  τα όνειρα. αλλά δεν νομιζετε πως είναι ενδιαφέρον να το ψάξουμε;

Άνθρωπος χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδα είναι άνθρωπος χωρίς ψυχή....
Μα τα όνειρα μας μπορεί να είναι και ουτοπικά.... εκεί που δεν χωρά η  ελπίδα , που ξέρουμε ότι ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν...
Μα συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε....Γιατί;;;
Ίσως γιατί την ώρα που είσαι αγκαλιά με την ουτοπία σου , το όνειρο το απραγματοποίητο, τότε συμμαχούν το φεγγάρι και ο ήλιος, η νύχτα και η μέρα και σε ταξιδεύουν ψηλά, εκεί που τα αστέρια παίζουν τη δική τους μουσική που σε συνεπαίρνει...
Και όταν γυρνάς στη γη και λες ''μακάρι να μπορούσε να συμβεί....'' ξέρεις ότι άξιζε τον κόπο αυτό το όνειρο..
Μα όταν ελπίζεις, ελπίζεις με την καρδιά αλλά και το νου!!!
Κάτι θα γίνει και θα αλλάξουν τα πράγματα....γιατί η ελπίδα γεννά την πίστη σε αυτό που κάνεις, στο στόχο που θέτεις.
Χωρίς ελπίδα ο άνθρωπος αφήνεται στην απελπισία, στην απραξία, στην ακύρωση της ίδιας του της ζωής.
Η ελπίδα δίνει φτερά , σε κάνει μαχητή, σε οπλίζει με θάρρος, σε βγάζει από τη σκοτεινιά της απελπισίας και σε οδηγεί σε καταπράσινα λιβάδια..
Σε κάνει να παλεύεις!!! Γιατί αυτό είναι ο άνθρωπος!! Ένας μαχητής που ξέρει ότι τίποτε δεν χαρίζεται και χρειάζεται κόπος και μόχθος για να  αποκτήσει αυτό που θέλει. 
Ελπίζεις και προσπαθείς και ξαναπροσπαθείς  ξανά και ξανά...............γιατί πιστεύεις!!!
Τραυματίζεσαι στη ψυχή τις περισσότερες φορές αλλά σηκώνεσαι ορθός και ατενίζεις τον ήλιο. Επειδή ο ήλιος είναι πάντα εκεί, αρκεί να τον δεις. Τα μάτια της ψυχής βλέπουν καλύτερα από τα μάτια του προσώπου!!!
Όταν λαβώνεται η ψυχή σου και χάνεις κομμάτι της,  κλαις, απελπίζεσαι και παραιτείσαι!!! Γιατί χάνεις την ελπίδα, παύεις να ονειρεύεσαι....λες ''δεν μπορώ  παραπέρα''!!! 
Αλλά ο άνθρωπος όλα τα μπορεί.........Αρκεί να θέλει!!!
Μπορεί να ονειρεύεσαι τον παράδεισο στη γη, και ξέρεις ότι είναι τόσο ουτοπικό , τόσο ακατόρθωτο, γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο διαφορετικοί.....έχουν τόσο διαφορετικές αξίες από σένα ή δεν έχουν καμιά αξία....
Και γνωρίζεις ότι ποτέ ο παράδεισος δεν θα έρθει στη γη............Μα ο καλός ο μαχητής, ο πραγματικός άνθρωπος ελπίζει....όχι στον παράδεισο στη γη αλλά  ξέρει ότι μπορεί να αλλάξει κάτι μικρό, έστω ένα μικρό σκονισμένο πετραδάκι που μπορεί να το  σμιλεύει σε έναν μικρό ήλιο, σε ένα ολάνθιστο λουλούδι...
Σκέψου..........και εγώ και εσύ να αποφασίζαμε να  σμιλεύαμε από ένα πετραδάκι....Σκέψου ...ένα πετραδάκι έχει τη δύναμη να αναταράξει έστω και λίγο τα στάσιμα νερά της λίμνης...Δύο μαζί αλλά και τρία μπορούν να δημιουργήσουν ένα κυματάκι....μετά ένα κύμα που θα παρασύρει ό,τι άσχημο ,ό,τι στάσιμο!!!
Γι αυτό να ελπίζεις φίλε...φίλη....εσύ ....και εγώ μαζί μπορούμε , αν πιστέψουμε να φτιάξουμε το κύμα που θα κάνει τη διαφορά!!!!!!!!

Ονειρεύομαι και ελπίζω..........γιατί είμαι άνθρωπος!!!!

ΨΥΧΗ

Όταν η ψυχή μας είναι πληγωμένη... απο έρωτα..

Μια ανθρώπινη ιδιότητα να πληγώνει και να πληγώνεται..

Να εξυψώνει τη ψυχή του ή να την ποδοπατά.... 

Άνθρωπος με θεϊκή πνοή...

Και είμαστε μέρος αυτής της σκληρής κοινωνίας....Είμαστε τμήμα του σώματος της και την αφήνουμε να  αιμορραγεί !!!!

Μιλάμε για αγάπη και δεν την γνωρίζουμε τελικά...Εγωιστικά φερόμενοι, πορευόμαστε!!!!

Κι όμως, μόνο αν αγαπούμε τον άνθρωπο θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε.

Να βρούμε  το νόημα της ύπαρξής μας, να ξαναβρούμε το χαμόγελο , την ελπίδα και την αισιοδοξία.

Πάντοτε υπήρχαν εποχές δύσκολες και ίσως  με περισσότερες δυσχέρειες  οικονομικά. 

Οι διηγήσεις των παππούδων μας περιλαμβάνουν πολλές τέτοιες εποχές που δεν θα θέλαμε να ξαναέρθουν.

Κι όμως, ακούω πάντα  για τη βοήθεια του ανθρώπου προς στον άνθρωπο,τότε,

για το χέρι που απλώθηκε όταν ζητήθηκε, για τη διέξοδο στο αδιέξοδο εξαιτίας της ανθρωπιάς...

Μπορεί κάποιοι να πουν ότι είναι ανοησία να πιστέψουμε στην αγάπη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο...

Αλλά μόνον έτσι θα υπάρξει αλληλεγγύη, μόνον έτσι θα συνειδητοποιήσουμε

ότι η αγάπη έχει τη δύναμη να παραμερίσει τα  τόσα άσχημα που συμβαίνουν. 

Στην πραγματικότητα δεν μας χωρίζει τίποτε..

Όλοι οι άνθρωποι ονειρευόμαστε, πονάμε και γελάμε, έχουμε μια καρδιά

που κτυπά και ένα πρόσωπο που καθρεφτίζει αυτήν την καρδιά. 

Τα ασήμαντα είναι καιρός να μείνουν στην άκρη. Ο κόσμος χρειάζεται ένα χέρι για βοήθεια.

Και δεν υπάρχει χειρότερη βοήθεια από αυτήν που δίδεται χωρίς αγάπη!!!

Μόνο με αγάπη θα νοιώσουμε πραγματικά ολοκληρωμένα πλάσματα, άτομα άξια να ευτυχήσουν!!!

                        

Είναι αδύνατο να επιτευχθεί;;; Στο χέρι μας είναι δυνατό να γίνει!!!!!

Άγγελος..  προστάτης, στοργικός, λυτρωτής, παρηγορητής, της ειρήνης, της ελπίδας....

Επίκλητος, σε δύσκολες στιγμές αυτόν καλούμε, αυτόν νιώθουμε δίπλα μας αόρατο προστάτη!

Άγγελος της προσμονής, της αθωότητας, της αγάπης...

Υπάρχουν και είναι αναμεσά μας... εκεί απο το πουθενά... όταν ακριβώς τον χρειαζόμαστε

Όπως καλούμε ένα καλό μας φίλο, ένα γείτονα, έναν άγνωστο συνάνθρωπο στο δρόμο...

Συνυπάρχει υποσυνείδητα με την συνειδητότητα που προστάζει να είμαστε εμείς οι ίδιοι

φύλακες άγγελοι, της αγάπης προς τον εαυτό μας και όλους τους άλλους! Καί έτσι γινόμαστε εμείς

οι ίδιοι άγγελοι επι της γής, να προστατεύουμε τα μικρά μας αγγελούδια, ή τους γέροντες,

τους πάσχοντες. Εμείς είμαστε οι άγγελοι επι γής,  προστάτες της ζωής, της ελπίδας ,

της ειρήνης, της αγάπης, της δικαιοσύνης... απο εμάς εξαρτάται εαν θα συνεχίσουν

να υπάρχουν άγγελοι επι της γής, προστάτες της ζωής!

Όταν θα νιώθεις μοναξιά
   όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
 θα 'χεις εμένα συντροφιά
            και θα σου δίνω εγώ κουράγιο...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ  ΣΚΕΨΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ..ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ