Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Ερωτας..Αγαπη....

H ελληνική γλώσσα είναι ίσως η μόνη στον κόσμο που —πολύ σωστά— κάνει διάκριση μεταξύ του έρωτα και της αγάπης. Στις άλλες γλώσσες ο έρωτας και η αγάπη εκφράζονται με την ίδια λέξη, κι έτσι, συχνά, τα πράγματα μπερδεύονται. Aλλά και σε μας, παρ’ όλο που η γλώσσα μας κάνει τη διάκριση, οι περισσότεροι συγχέουν τον έρωτα με την αγάπη, δύο μεγέθη τόσο διαφορετικά και τόσο αντίθετα όσο κι ο ήλιος με το φεγγάρι.
H αγάπη βρίσκεται στον αντίποδα ακριβώς του έρωτα. Kι ενώ ο έρωτας είναι επιθετικός, κτητικός, γεμάτος ζήλια και άλλα πάθη της ψυχής, η αγάπη «όλα τα υπομένει και όλα τα συγχωρεί», χωρίς καν να περιμένει ανταπόδοση. Για να μπορεί να αγαπήσει κάποιος αληθινά, πρέπει να έχει πολύ δυνατή και σωστή ψυχή και να είναι πραγματικά «υπεράνω».
Aγάπη είναι να αποδέχεσαι τον άλλον όπως είναι, και όχι όπως θα ήθελες να είναι. Aγάπη είναι να θυσιάζεις εύκολα και χωρίς πόνο και κόπο το προσωπικό σου όφελος για χάρη του άλλου. H αγάπη δεν έχει πόνο, δεν έχει αγωνία, δεν έχει ζήλια, δεν έχει ενοχές, δεν έχει τύψεις. Στη σημερινή σκληρή και αδυσώπητη εποχή μας, αυτό το είδος αγάπης μοιάζει λίγο εκτός τόπου και χρόνου, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι το πιο διαχρονικό, υψηλό και ευγενές αγαθό που παρήγαγε η ανθρώπινη ψυχή. Aυτή η αγάπη, δυστυχώς, συναντιέται πολύ σπάνια. Γι’ αυτούς τους λίγους, όμως, που το έχουν αγγίξει, η αγάπη είναι το πιο καθαρό και ουράνιο σωμα, γιατί προξενεί τόσο μεγάλη ψυχική ανάταση, που σε κάνει να νομίζεις ότι δεν αξίζεις τέτοια ευτυχία.
H αγάπη δεν έχει «αλλά». Eίναι καθαρό προϊόν, χωρίς μειονεκτήματα. Παρά τα όσα ακούτε γύρω σας, να ξέρετε πως πολύ λίγοι, ελάχιστοι, την έχουν συναντήσει στον δρόμο τους
Αγάπη, αγάπη, αγάπη μια λέξη που πολλοί άνθρωποι λένε τόσο απλά
χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά είναι. Ψάχνουν να βρουν ένα
συναίσθημα τόσο δυνατό και τόσο αληθινό μέσα στο μίσος
και στην κακία των ανθρώπων που δεν
ερωτεύτηκαν ποτέ γιατί αν είχαν νιώσει κάτι έστω
για ένα λεπτό τώρα δεν θα υπήρχε μίσος! Αγάπη
για μένα είναι κάτι απίστευτο, κάτι μαγικό που
σε κάνει να πετάς στα σύννεφα χωρίς να σε
νοιάζει τι θα πει ο καθένας που σε βλέπει να
ονειροπολείς. Αγάπη είναι να βλέπεις το άλλο σου
μισό και να σε πιάνει ένας κόμπος στην καρδιά
χωρίς να ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό. Να τον
κοιτάζεις στα μάτια και να βυθίζεσαι στον
παράδεισο της καρδιάς του ότι αυτό το υπέροχο όνειρο που σε σαγηνεύει και
σε παρασύρει στα μονοπάτια του μυαλού του, θα
κρατήσει μια ζωή γεμάτη εμπιστοσύνη και δύναμη
για να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο... Αγάπη θα πει να σε νοιάζει μονάχα η
ευτυχία του άλλου. Και τότε μπορείς να δώσεις
και την ζωή σου για εκείνον. Η ευτυχία του είναι η ελπίδα και η ζωή.

Ο έρωτας είναι μοιραίος, όχι όμως και τυχαίος

Ο έρωτας  μοιάζει να ξετυλίγεται γύρω από μια αλληλουχία αυθόρμητων παρορμήσεων και απρόβλέπτων συμπτώσεων. Μύθος, Γιατί η τέχνη του έρωτα και της επιλογής συντρόφου έχει τα γιατί και τα πώς της.

Τώρα πια, για παράδειγμα, χάρη σε μια σειρά πολύχρονες έρευνες που έγιναν και στις πέντε ηπείρους, ξέρουμε ότι η εμφάνιση και ο χαρακτήρας αποτελούν βασικά κριτήρια για την επιλογή συντρόφου σε όλους τους πολιτισμούς. (Και μάλιστα για τους άντρες η εμφάνιση είναι πολύ σημαντικότερο κριτήριο έλξης από ό,τι για τις γυναίκες: 81% έναντι 44%.)
Το εντυπωσιακό είναι ότι σύμφωνα με αυτές τις έρευνες υπάρχει ένα είδος «παγκόσμιου» γενικού στάνταρτ ομορφιάς, σύμφωνα με το οποίο η συμμετρία του προσώπου και του σώματος θεωρείται σταθερή αξία σε όλες τις κουλτούρες. Σε όλο τον πλανήτη οι πιο ελκυστικοί άντρες είναι ψηλότεροι από το μέσο όρο, έχουν έντονα ζυγωματικά, δυνατό σαγόνι και αρρενωπό στέρνο. Στις γυναίκες τα «ερωτεύσιμα» χαρακτηριστικά είναι μεγάλα μάτια, μικρή μύτη, σαρκώδη χείλη και μικρή αναλογία μέσης - γοφών.
Οι δαρβινιστές τρίβουν τα χέρια τους υποστηρίζοντας πως αυτά τα χαρακτηριστικά επηρεάζουν την επιλογή συντρόφου απλώς και μόνο επειδή αποτελούν αταβιστική ανάμνηση της διαδικασίας φυσικής επιλογής και καθοδηγούν και σήμερα τις ερωτικές μας προτιμήσεις -παρότι το σεξ έχει αποδεσμευτεί από την αναπαραγωγή- έτσι ώστε, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, να προτιμούμε σώματα και ιδιότητες που θα εξασφαλίζουν «καλύτερους» απογόνους.
Οι κοινωνιολόγοι από την πλευρά τους επισημαίνουν πως καθώς ο έρωτας στις σύγχρονες κοινωνίες επενδύεται με υπέρμετρες προσδοκίες, τείνουμε να επιλέγουμε ερωτικούς συντρόφους που στον έναν ή τον άλλο βαθμό υπαινίσσονται ότι ικανοποιούν κάποια επιθυμητά κριτήρια ανάλογα των κοινωνικών προτύπων της εποχής. Είναι ενδεικτικό πως, όπως έδειξε περσινή έρευνα της ΕΜΑΣ (Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλοκότητας), πέρα από την εμφάνιση, στοιχεία του χαρακτήρα όπως η κατανόηση, η επικοινωνία, η δημιουργικότητα δε μας αφήνουν ασυγκίνητους. Αυτό επιβεβαιώνει και έρευνα του Ντέιβιντ Μπους -γνωστού ως Dr. Love σε 37 διαφορετικούς πολιτισμούς, η οποία αποκάλυψε επιπλέον ότι τα δύο πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά προσωπικότητας κατά την επιλογή ερωτικού συντρόφου και για τα δύο φύλα είναι η καλοσύνη και η εξυπνάδα, ενώ τη μέγιστη ελκυστικότητα έχουν εκείνοι που μας προσφέρουν άνεση και ασφάλεια (και εδώ εντάσσεται ανάμεσα στα άλλα και η οικονομική επιφάνεια), είναι προσιτοί, ευχάριστοι και με χιούμορ.
Όλα αυτά ωστόσο δε δίνουν απάντηση στο γιατί από όλους τους νόστιμους και συμπαθητικούς ανθρώπους που γνωρίζουμε ερωτευόμαστε κάθε φορά κάποιον. Οι οπαδοί του Φρόιντ υποστηρίζουν ότι ερωτευόμαστε κάποιους που υπήρχαν ήδη στο υποσυνείδητο μας σαν μια θετική εικόνα του ίδιου μας του εαυτού. Γι' αυτό και όταν μας χτυπούν τα βέλη του έρωτα λέμε πολύ συχνά ότι «Είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια» ή «Βρήκα την αδελφή ψυχή».

Η παραδοχή ότι στον έρωτα τα ετερώνυμα έλκονται δεν ισχύει, υποστηρίζει και έρευνα του Πανεπιστημίου Κορνέλ των Ηνωμένων Πολιτειών, που αποκάλυψε πως καθένας τείνει να επιλέγει σύντροφο που έχει φυσιογνωμικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά ανάλογα ή παρόμοια με τα δικά του. Το διαφορετικό μπορεί να μας αρέσει, ακόμη και να μας γοητεύει, αλλά αποτελεί ρίσκο που οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν μακροπρόθεσμα. Κι έτσι, με έναν αυτόματο υποσυνείδητο μηχανισμό, μας έλκουν περισσότερο καταστάσεις, άτομα και ιδέες παρόμοιες με τις δικές μας.
«Είναι κοινός τόπος ότι τα πρότυπα ανδρός και γυναικός που έχουμε στο μυαλό μας προκύπτουν από τους γονείς μας και το είδος της σχέσης που είχαμε μαζί τους. Στην πραγματικότητα, με τον έρωτα προσπαθούμε να διορθώσουμε τις εμπειρίες, τα τραύματα και τα συμπλέγματα της παιδικής ηλικίας, να βρούμε τρόπους να τις ολοκληρώσουμε. Αν έχουμε παλιούς ανοιχτούς λογαριασμούς, θα επιζητήσουμε συντρόφους εξηγουν οι  ψυχολογοι. «Συνήθως κάτι μας αγγίζει στον άλλο, αισθανόμαστε μια συγγένεια, σαν να βρίσκουμε κάτι που μας έλειπε πολύ καιρό. Ξαφνικά νιώθουμε ότι αναγνωρίζουμε τον άλλο. Αν αυτός ο έρωτας είναι μια φαντασίωση (είδα κάποιον, μου θύμισε κάτι, φαντάστηκα ότι αυτός είναι αυτό που ψάχνω και τον ερωτεύτηκα), δε θα κρατήσει. Αν όμως είναι μια πραγματική επαφή και επικοινωνία με το είναι του άλλου ανθρώπου που νιώθουμε ότι μας αφορά, θα δούμε, γνωρίζοντας τον καλύτερα, ότι έχουμε πολλά κοινά σημεία και είναι πραγματικά σημαντικός για τη ζωή μας».




 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου