Ραντεβού με το Θεό(NTR)

Ένας ερημίτης προσευχόταν πολύ σκληρά και επίμονα, ζητώντας να συναντηθεί με τον Θεό. Επιτέλους κατάφερε να κλείσει ένα ραντεβού μαζί του. «Αύριο, πάνω στο όρος» του είπε ένας άγγελος. Την επόμενη ημέρα ο ερημίτης σηκώθηκε πολύ πρωί και κοίταξε το όρος, ήταν τελείως καθαρό από σύννεφα. Ξεκίνησε , λοιπόν, χαρούμενος και με δέος, προς την κορυφή του βουνού. Κάποια στιγμή, εκεί που περπάταγε κατά μήκος του μονοπατιού συνάντησε έναν άνθρωπο που είχε πέσει κάτω μέσα στα αγκάθια και του ζήτησε βοήθεια. «Λυπάμαι, βιάζομαι, έχω «ραντεβού» με τον Θεό» απάντησε ο ερημίτης και συνέχισε τον δρόμο του. Λίγο πιο κάτω συνάντησε μια γυναίκα που έκλαιγε δίπλα στο άρρωστο παιδί της «Βοήθησε με σε παρακαλώ». «Λυπάμαι, δεν έχω χρόνο, ο Θεός με περιμένει στην κορυφή του βουνού». Προχώρησε ακόμα πιο γρήγορα για να μην αργήσει, αλλά εκεί που το μονοπάτι έγινε πιο δύσκολο, είδε ένα ηλικιωμένο εξαντλημένο, που του έδινε ένα ασκί «Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο, σε παρακαλώ πήγαινε να μου γεμίσεις το ασκί με νερό από την πηγή εδώ πιο κάτω. «Κάνε υπομονή, καλέ μου άνθρωπε, έχω ένα ραντεβού με τον Θεό και δεν θέλω να αργήσω!» Όταν ο ερημίτης έφτασε επιτέλους στην κορυφή του βουνού, στην πόρτα της καλύβας, όπου επρόκειτο να συναντηθεί με τον Θεό, βρήκε κρεμασμένο ένα μήνυμα: «Συγχώρεσε με που δεν είμαι εδώ, αλλά πήγα να βοηθήσω εκείνους που δεν βοήθησες εσύ στο διάβα σου». 🌻

Δίδαγμα για τη ΦΙΛΙΑ(NTR)

Δίδαγμα για τη φιλία " Πριν απο καιρο, ο γείτονάς μου, μου ζήτησε τον κωδικό πρόσβασης στο διαδίκτυο. Το έδωσα με μεγάλη μου χαρά γιατί είναι φίλος. Χθες, ερχόμενος σπίτι μου αυτός ήταν στην πόρτα. Σταμάτησα και μιλήσαμε λίγο ως συνήθως όταν μου είπε ευτυχισμένα ότι τώρα έχει Netflix. Μετά, αστειευόμενος του είπα, "δουλεύω σκληρά, σήμερα έχω χρόνο για να δω ταινία στην τηλεόραση, θα είναι υπέροχο, και να μου δώσει το κωδικό του Netflix για να δω μερικά προγράμματα". Η γυναίκα του είπε, "όχι δεν μπορούμε να σας το δώσουμε το κωδικό, γιατί εμείς πληρώνουμε και δεν μπορούμε να το μοιραστούμε"... για λίγο μια απόλυτη σιωπή... Ο σύζυγός της ζήτησε συγγνώμη με χαμηλή φωνή και του είπα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, και τελικά μπήκα στο σπίτι μου. Λίγο μετά, η γυναίκα του με πήρε τηλέφωνο και ήταν νευρική, λέγοντας ότι η τηλεόραση δεν λειτουργεί . Μετά από λίγα λεπτά, αυτός και η γυναίκα του ήρθαν και μου είπαν ότι δεν έχουν ίντερνετ, και ότι ο κωδικός του ίντερνετ δεν ανταποκρίνεται και δεν μπορούν να δουν ταινία στο Netflix γιατί δεν έχουν ίντερνετ... Τους κοίταξα και είπα, " άλλαξα τον κωδικό, γιατί είμαι αυτός που πληρώνει και δεν θέλω να το μοιραστώ με άλλους ". η σύζυγος του έγινε κόκκινη και προσπάθησε να το συζητήσουμε, είπα, " Κυρία, έχω το ίντερνετ μου και έχεις το Netflix σου, όλα είναι μια χαρά". γύρισαν και έκλεισαν την πόρτα Τι; Δεν μου μίλησαν ποτέ ξανά ". η ιστορία .... είναι ένα μάθημα. - η φιλία πρέπει να είναι αμοιβαία. - η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία. - η καλοσύνη πρέπει να είναι αμοιβαία. Μόνο όταν υπάρχει συμφέρον σε θέλουν... και ότι έχουν πει τα ξεχνάνε ... τότε νοιώθουν τη φιλιά ... μερικοι. Συμπέρασμα!!!!! "Ουδεις αχαριστοτερος του ευεργετηθεντος."

Απόλαυσε τη ΖΩΗ!!!!(NTR)

Να Βλέπεις την ζωή κατάματα για να αποφεύγεις τις κακοτοπιές. Να Απολαμβάνεις την ζωή και αυτή είναι γεμάτη εκπλήξεις , ποτέ δεν σου δίνει μόνο ότι σου έδωσε χθες ,σου δίνει πάντα και κάτι καινούργιο ομορφότερο η χειρότερο αλλά πάντα σου δίνει και εσυ.... τα παίρνεις όλα , είσαι έτοιμος/η άλλα και αποφασισμένος /η ... να τα αντιμετωπίσεις όλα και αν χρειαστεί να πολεμήσεις για να καλυτερέψεις τα χειρότερα.!!!!! Είσαι απλά ένας άνθρωπος που θέλει να παραμείνει άνθρωπος στον παραλογισμό του σήμερα και τίποτα δεν μπορεί να σου το στερήσει αυτό γιατί πάντα θα αντιστέκεσαι Αν σου κόψουν τα πόδια θα έχεις τα χέρια σου και θα γράφεις , αν σου κόψουν τα χέρια θα έχεις την φωνή σου και θα φωνάζεις , αν σε σκοτώσουν θα είσαι νικητής γιατί απλά θα έχεις φύγει σαν .....άνθρωπος......Χαμογελάστε!!! Ας ζήσουμε το σήμερα! Τολμήστε λοιπόν... Αύριο; !!!~!!! ποιος μπορεί να ξέρει ...που θα' μαστε!!! Ενώστε τις δυνάμεις σας, ώστε να ανατρέψουμε την καθημερινότητα να εξαφανίσουμε την ματαιότητα. Να κάνουμε την ουτοπία, αγάπη, γέλιο και ζεστασιά....τρυφεροτητα!!!!!

Ζήτησα από το Θεό!!!(NTR)

Zητησα δυναμη...απ' το Θεό!!!και ο Θεος μου εδωσε δυσκολιες για να με κανει δυνατη..... Zητησα Σοφια και μου εδωσε προβληματα για να τα λυσω.... Zητησα εφημερια και ο Θεος μου εδωσε Μυαλο και Υγεια να δουλεψω.... Zητησα κουραγιο ... και ο Θεος μου εδωσε εμποδια για να τα ξεμπερδεψω...... Zητησα Αγαπη.... και ο Θεος μου εδωσε πονεμενους ανθρωπους για να τους βοηθησω.... ...καί ν' ἀποδείξω στόν Εαυτό μου τήν ἀπέραντη ἀγάπη πού κρύβω μέσα μου...(πού μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός πρίν κάν τό ζητήσω...) Δεν ελαβα τιποτα απο οτι ζητησα ...ομως ελαβα οσα... χρειαζομουν..............

Βρίσκεσαι στην ακρογιαλιά της ζωής και κοιτάς σιωπηλός/η, αντικρίζοντας το πέλαγος; Μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο. Μπορείς να σαλπάρεις στα ανοιχτά. Ποιός όμως ταξιδεύει χωρίς καράβι; Χωρίς κάποια ''ΑΡΓΩ''; Σκέψου πως είναι καιρός να μπεις και συ σ'αυτήν την ''ΑΡΓΩ'', για το ταξίδι της ζωής. Και ποιά είναι αυτή η ''ΑΡΓΩ''; Είναι η προσπάθεια, ο κόπος, η θυσία. Αυτή θα σε φέρει στους ωκεανούς της ζωής... και θα σε οδηγήσει στον προορισμό σου!!!!!!!!!!

ΗΡΕΜΗ ΔΥΝΑΜΗ(NTR)

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εγώ ονομάζω ¨ """Ήρεμη Δύναμη""".. Δεν έχουν να πουν πολλά.. ξέρεις όμως πως οτι πουν είναι αληθινό.. Δεν τάζουν πολλά.. αλλά ξέρεις οτι θα παλέψουν για το καλύτερο.. Όταν πονάς... έχουν ένα : " Είμαι εδω" για σένα ... τόσο ψιθυριστα..που όμως ακούγεται μέχρι τα βάθη της ψυχής .. Μετά από όλα αυτά..τι να συγκριθεί μαζί τους;;;............. Zητησα αγαπη.... Απ' το ΘΕΟ!!!και ο Θεος μου εδωσε πονεμενους ανθρωπους για να τους βοηθησω"... καί ν' Αποδείξω στόν Εαυτό μου τήν Απέραντη Αγάπη πού κρύβω μέσα μου...πού μου εδωσε ο Θεός πρίν κάν τό ζητήσω...

ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ(NTR)

ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.... Ειμαι αστεγη φωναζει η ψυχη.. Με αφηνεις αστεγη γυριζω εδω και εκει ζητωντας την χαρα. Ξερω ποιο ειναι το σπιτι μου. Μα εσυ με πεισμα δεν θελεις να με πας.. Σου ζητω να με πας στην Εκκλησια,και εσυ μου λες <βαριεμαι>!Χτυπα η καμπανα και με καλει.Σου λεω <παμε> και εσυ μου απαντας:<Τωρα νυσταζω>! Θελω μια βολτα να με πας εκει που αναπαυομαι,στο λογο του Θεου,στο χωρο του πονου,στης αγαπης τα μονοπατια και εσυ μου φερνεις την ιδια παντα αντιρρηση: <Εχω δουλειες....Πνιγομαι....Βιαζομαι.....Δεν εχω καιρο>! Για ολα εχεις καρο,μονο για μενα τιποτε δεν κανεις.... ΓΙΑΤΙ;

ΝΑΖΕΙΣ ΤΗ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΟΥ!(NTR)

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέπτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια μας, χάνουμε 60 δευτερόλεπτα φωτός. Θα συνέχιζα ο΄ταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή μου. Θεε μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα με ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι και ένα τραγούδι του Σεράτ θα ήταν η σερενάτα που θα τη χάριζα στη Σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυα μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο απ'τα αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν που νομίζουν οτι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται. Στους γέρους θα έδειχνα ότι τον θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατεία, αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από εσάς τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από εσάς, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς, θα πεθαίνω. Να λές πάντα αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα ότι σ'αγαπώ και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ και ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί (όπως θα έλεγα εγώ:η μεταμέλεια φοράει ξυλοπάπουτσα, σύμφωνα με τον Ρίτσο) και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μία τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο η δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για 'σένα. Στείλε αυτό το μήμυμα σε όποιους θέλεις. Αν δεν το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως και χθες. Κι αν δεν το κάνεις ποτέ, δεν πειραζει." Οι ήρωες πεθαίνουν από αγάπη.... Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι φοβόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας, λες και είναι κατι κακό ένα "σ'αγαπώ" παραπάνω...εξάλλου η αγάπη με την ευρύτερη έννοια(για μένα τουλάχιστον" είναι : σε ακτιμώ και σε σέβομαι. Ας καταλάβουμε επιτέλους πως το να λέμε ό,τι όμορφο νοιώθουμε κάνει τους άλλους να αιθάνονται καλύτερα καθώς και εμάς τους ίδιους! σκέφτομαι πως όσο έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο, μπαίνουν ένα σωρό σκέψεις συνήθως, που το συναίσθημα που έχουμε για αυτόν ίσως είναι κάπως θολό. Η ανάμικτο. Συνυπάρχει η αγάπη, μαζί με άλλα. Ίσως για αυτό όταν τελειώσει μια επαφή, τότε να μας μένουν τα καλά που ζήσαμε... και να λέμε... ''αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπούσα τόσο και ποτέ δεν του είπα''. Ξέρεις... γνωρίζω ένα ζευγάρι -παντρεμένοι είναι- που δεν έχουν πει ποτέ ο ένας στον άλλον "σ'αγαπώ" γιατί πιστεύουν οτι δεν υπάρχει αγάπη! Εκτιμώ την ειλικρίνια τους, αλλά πως μπορεί να μην υπάρχει αγάπη? Αυτο δεν πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε λιγάκι? Και εγώ είμαι απόλυτη σε ορισμένα πράγματα, αλλά η απολυτότητα μου γκρεμίζεται σιγά-σιγά και θεμελιώνεται μία καινούρια... αλλά να μην υπάρχει αγάπη? Τότε τι υπάρχει? Κάποιος είπε (ίσως και ο Μάρκες, δεν θυμαμαι) "να ζεις την κάθε μερα, σαν να είναι η τελευταία της ζωής σου"... σκέφτομαι ότι συχνά, οι περισσότεροι ξεχνάμε να ΖΟΥΜΕ. Όπως το τραγουδά η Αθηναϊκή Κομπανία στο “Η ζωή μας τελειώνει”. … η ρουτίνα μας κερνάει για να πιούμε άλλο ένα απ’τα χρόνια μας που φεύγουν γύρω μας ειρηνικά (?) τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα! Εύχομαι να κάνετε πράξη αυτό που διαβάσατε..

ΦΙΛΙΑ!!!(NTR)

Φιλια λέξη ιερή φιλία λέξη θεία... και όποιος την προδώσει αυτή κάνει ιεροσυλία!!!!!!!! Στο ταξίδι της ζωής μας θα συναντήσουμε λίγους ανθρώπους που θα τους ονομάσουμε φίλους. Που θα είναι πάντα δίπλα μας για να μοιραζόμαστε μαζί τους τις πιο ωραίες στιγμές αλλά και τις πιο άσχημες.... Η φιλία δεν είναι κάτι εύκολο αλλά ούτε και δύσκολο. Φτάνει να υπάρχει αγάπη,σεβασμός και ειλικρίνεια. Πίσω από μια φιλία κρύβεται μια παντοτινή υπόσχεση ότι θα είναι πάντα ο ένας δίπλα στον άλλο αφού φίλοι είναι αυτοί που μένουν όταν όλοι οι άλλοι θα φύγουν .. Είναι αυτοί που θα σε ακούν και θα σε στηρίζουν ,αυτοί που θα σου τραγουδήσουν το τραγούδι της καρδιά σου όταν εσύ θα έχεις ξεχάσει τα λόγια....

Μη χάνεις την ΑΞΙΑ ΣΟΥ!!!(NTR)

Ένας πατέρας είπε στον γιο του: -Αποφοίτησες με τιμές, θα σου δώσω το αυτοκίνητο που απέκτησα πριν πολλά χρόνια και είναι αρκετών χρόνων! Αλλά πριν σου το δώσω, να το πας στο κέντρο των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων και πες τους ότι θέλω να το πουλήσω και να δεις πόσα θα σου προσφέρουν. Ο γιος πήγε στο κέντρο μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, επέστρεψε στον πατέρα του και είπε: " Μου πρόσφεραν $ 1,000 επειδή φαίνεται πολύ φθαρμένο." Ο πατέρας είπε, " Πήγαινέ το στο ενεχυροδανειστήριο." Ο γιος πήγε στο ενεχυροδανειστήριο, επέστρεψε στον πατέρα του και είπε: " Το ενεχυροδανειστήριο πρόσφερε $ 100 επειδή ήταν ένα πολύ παλιό αυτοκίνητο." Ο πατέρας ζήτησε από τον γιο του να πάει σε μια λέσχη αυτοκινήτων αντίκα και να τους δείξει το αυτοκίνητο. Ο γιος πήγε το αυτοκίνητο στο κλαμπ, επέστρεψε και είπε στον πατέρα του: " Μερικοί άνθρωποι στο κλαμπ πρόσφεραν $ 100,000 γι ' αυτό, αφού πρόκειται για ένα εμβληματικό αυτοκίνητο και περιζήτητο από πολλούς! Ο πατέρας είπε στον γιο του: " Ήθελα να ξέρεις ότι το σωστό μέρος σε εκτιμά με τον σωστό τρόπο."... Αν δεν σε εκτιμούν μην θυμώνεις, σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε λάθος μέρος. Αυτοί που ξέρουν """την αξία σου """ είναι αυτοί που σε γνωρίζουν. Και να έχεις πάντα στο νου σου ότι : δεν μένεις ποτέ σε ένα μέρος όπου κανείς δεν βλέπει την αξία σου!

Πως σκέφτεται ένα παιδί για τον Πατέρα του(NTR)

ΠΩΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ .. Μια ερώτηση που έγινε σε μια ομάδα φοιτητών σε ένα πανεπιστήμιο..οι απαντήσεις ήταν όμορφες και παραδοσιακές, αλλά μόνο σε μία απάντηση ενθουσίασε τον καθηγητή και την διάβασε με μεγάλο ενδιαφέρον… ~~`Όταν ήμουν παιδί, φορούσα τα παπούτσια του πατέρα μου και περπατούσα με δυσκολία λόγω του μεγάλου μεγέθους που είχαν, εγώ αισθανόμουν μεγάλος, ήθελα πολύ να του μοιάζω.. Έβαζα τα γυαλιά του και ένιωθα υπέροχα .. Φορούσα το πουκάμισό του και ένιωθα κύρος .. Κάτι μου ερχόταν στο μυαλό, και του το ζητούσα .. Το δεχόταν και μου το έφερνε .. Ερχόταν σπίτι και με αγκάλιαζε γελώντας, χωρίς να γνωρίζουμε πώς πέρασε τη μέρα του και πόσο υπέφερε στη δουλειά .. .............. Εγώ μεγάλωσα και ο πατέρας μου γέρασε. Δεν φοράω πλέον τα παπούτσια του, είναι παλιά .. !! Περιφρονώ τα παλιά ρούχα του γιατί δεν είναι στη μόδα .. !! Τα λόγια και οι ερωτήσεις του για μένα έχουν γίνει παρέμβαση στις υποθέσεις μου και δεν μου αρέσουν .. !! Η γέρικη οσμή του με κάνει να τον απεχθανομαι .. !! Αν καθυστερήσω ανησυχεί, νιώθω ότι με καταπιέζει και εύχομαι να μην ήταν εκεί για να είχα την ησυχία μου... !! Του μιλούσα με δυνατή φωνή γιατί με εκνεύριζαν τα λόγια του .. αυτός σιωπηλά με κοιτούσε όχι από φόβο, αλλά από αγάπη .. !! Περπατούσε πλάι μου με δυσκολία .. και δεν είχα την υπομονή να ακολουθώ το βήμα του κρατώντας το χέρι του για να τον βοηθήσω.. !! Έχανε τα λόγια του και εγώ γελούσα,,, χαμογελώντας δεχόταν το γέλιο μου .. !! Και άρχισε να με κουράζει όταν τυφλώθηκε και έμεινε κατάκοιτος λόγω των γηρατειών του.. !! Τώρα συνειδητοποίησα πόσο πολύ με αγαπούσε, αλλά τώρα είναι αργά .. ο πατέρας μου δεν κουράστηκε ποτέ μαζί μου, ήταν πάντα κοντά μου, με ανιδιοτελή αγάπη, πάντα με προστάτευε ... στα παιδικά μου χρόνια ... στην άγνοιά μου ... στις ανοησίες μου ... στις σπουδές μου ... στις στενοχώριες μου ... στην εφηβεία μου .... στα πάντα .. Κι εγώ τι έκανα για αυτόν; απολύτως τίποτα. Όταν γεράσουν οι γονείς σας να είστε καλοί μαζί τους ....... Γιατί οταν φύγουν από τη ζωή όλοι θα επιθυμούσατε να τους ξαναδείτε. Όπως εγώ, γράφει ο φοιτητής,,, θα έδινα τα πάντα για να ξαναδώ τον πατέρα μου, και να του ζητούσα να με συγχωρέσει! "Συγνώμη Πατέρα"~~~

Παρελθόν...Παρόν!!!(NTR)

🤔Ένας νεαρός ρώτησε τον παππού του: ′′ Παππού, πώς έζησες στο παρελθόν χωρίς τεχνολογία: Χωρίς υπολογιστές Χωρίς ίντερνετ Χωρίς δράμα Χωρίς τηλεοράσεις Χωρίς καιρό Χωρίς αυτοκίνητα Κανένα κινητό τηλέφωνο; Ο παππούς απάντησε: ′′ Όπως ζει η γενιά σου σήμερα: Χωρίς προσευχές Χωρίς συμπόνια Δεν υπάρχει σεβασμός Χωρίς εκπαίδευση Καμία προσωπικότητα Καθόλου ντροπή Δεν υπάρχει σεμνότητα ′′ Δεν υπάρχει ειλικρίνεια Εμείς, οι άνθρωποι που γεννήθηκαν μεταξύ 1940-1980, ήμασταν ευλογημένοι... Η ζωή μας είναι η ζωντανή απόδειξη. 👉 Ενώ παίζουμε και κάνουμε ποδήλατα, ποτέ δεν φορούσαμε κράνος. Πριν το σχολείο μετά παίζαμε μέχρι το σούρουπο, δεν βλέπαμε ποτέ τηλεόραση. Παίξαμε με πραγματικούς φίλους, όχι με εικονικούς φίλους. 👉 Αν διψάγαμε, ήπιαμε νερό από τη βρύση, και όχι μεταλλικό νερό 👉 Δεν αρρωστήσαμε ποτέ γιατί μοιραστήκαμε το ίδιο ποτήρι χυμό με τέσσερις φίλους. Ποτέ δεν πήραμε βάρος τρώγοντας πλάκες ζυμαρικών κάθε μέρα. 👉 Τίποτα δεν συνέβη στα πόδια μας παρά την περιπλάνηση με γυμνά πόδια. Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ συμπληρώματα διατροφής για να παραμείνουμε υγιείς. Φτιάχναμε τα δικά μας παιχνίδια και παίζαμε μαζί τους. Οι γονείς μας δεν ήταν πλούσιοι. Αγάπη έδωσαν.. όχι το υλικό. Δεν είχαμε ποτέ κινητό τηλέφωνο, DVD, κονσόλα παιχνιδιών, Xbox, video game, PC, internet, chat, αλλά είχαμε πραγματικούς φίλους. 👉 Επισκεφτήκαμε τους φίλους μας χωρίς να είμαστε καλεσμένοι και μοιραστήκαμε και απολαύσαμε το φαγητό μαζί τους. Οι γονείς ζούσαν κοντά για να εκμεταλλευτούν τις οικογενειακές στιγμές. 👉 Μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να βρείτε πολύχρωμες αναμνήσεις σε αυτές τις φωτογραφίες. 👉 Είμαστε μια μοναδική και πιο κατανοητή γενιά, γιατί είμαστε η τελευταία γενιά που άκουσε τους γονείς της... Και είμαστε και εμείς οι πρώτοι που αναγκάστηκαν να ακούσουν τα παιδιά τους. Είμαστε μια περιορισμένη έκδοση! Εκμεταλλεύσου μας. Μάθετε από εμάς. Είμαστε ένας θησαυρός που προορίζεται να εξαφανιστεί.

Χαμογελααααα!!!!(NTR)

Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά. Μετά η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πιει μια γουλιά από τον καφέ. Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: "τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;". Η μητέρα της, της εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά. Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε. Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό. "Ποιο από αυτά είσαι εσύ;" ρώτησε την κόρη της. "Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;" Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;" Σκέψου το λίγο: Τι από αυτά είσαι εσύ; Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου; Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες "υγρό" πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά; Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου. Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο. Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα από όλα. Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους... Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν... Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι να αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου. Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν.... !!!!! .... Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτός που θα χαμογελά.... ~~~Χαμογελα!!!με το χαμογελο αποφευγεις ολες τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ και ερχεται ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!!!~~~