Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Τι σημαίνει το Επίθετό και το Ονομα μας....(NTR)





Τι σημαίνει το επίθετό μας; Οι ρίζες των επωνύμων μας!!!!

Μας… ακολουθούν πιστά από την στιγμή της γέννησής μας και καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας, όμως ελάχιστες φορές γνωρίζουμε έχουν ετυμολογικές και ιστορικές ρίζες οι οποίες ενίοτε χάνονται στα βάθη της ιστορίας, όμως με λίγη μελέτη και ψάξιμο «εξιχνιάζονται» σχετικά εύκολα. Όπως αναφέρει ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης στο βιβλίο του «Τα οικογενειακά μας ονόματα», ο σχηματισμός των επωνύμων παρουσιάζει μεγάλο πλούτο σε μορφολογικά στοιχεία κάτι το οποίο επιτείνεται και από την ίδια την γεωγραφία της Ελλάδας. Για παράδειγμα στην Κεφαλονιά έχουμε την κατάληξη «-άτος», την κατάληξη «-έλης» στην Μυτιλήνη και την Λήμνο, το «-έας» στην Μάνη, το «-πούλος» κατά κύριο λόγο στην Πελοπόννησο, το «-ούσης» στη Χίο και τα «-άντης», «-ίδης» και «-ιάδης» στις περιοχές του Πόντου.το <<ακης>>στην Κρητη.

Αν μπορούσαμε λοιπόν, να διαχωρίσουμε τα ελληνικά επώνυμα σε κάποιες κατηγορίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις αυτές θα ήταν οι εξής:

Πατρωνυμικά: Αυτά τα οποία χρησιμοποιούν για ρίζα τους βαφτιστικά ονόματα, είναι μαζί με τα παρατσούκλια το συχνότερο είδος των οικογενειακών ονομάτων. Τα συναντούμε σε ονομαστική πτώση (π.χ. Κωστής, Γεωργής), σε γενική (π.χ. Γεωργίου, Δημητρίου), αλλά και με πολλές καταλήξεις ή υποκοριστικά (π.χ. Στεφανίδης, Αθανασούλας).

Για να καταλάβετε πόσο μεγάλη είναι η ποικιλία στην συγκεκριμένη κατηγορία επωνύμων, αρκεί να αναλογιστείτε ότι μόνο από το όνομα Γιάννης, βγαίνουν περίπου… 1431 διαφορετικά πατρωνυμικά.

Για παράδειγμα: Γιαννάκης, Γιαννάκος, Γιάννος, Γιαννόπουλος, Γιαννούλης, Γιαννάτος, Βλαχογιάννης, Γερογιάννης, Καλόγιαννος κ.ο.κ.

Μητρωνυμικά: Είναι τα επώνυμα τα οποία βασίζονται στο όνομα της μητέρας, για παράδειγμα Κώστας Ελένης (δηλαδή ο Κώστας της Ελένης). Όπως αναφέρει ο Τριανταφυλλίδης, πρόκειται για επώνυμα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας, όταν η μητέρα χήρευε νωρίς ή ο πατέρας είχε ξενιτευτεί ή όταν η προσωπικότητα της μητέρας επισκίαζε τον πατέρα.

 

Είναι αρκετά σπάνια και χωρίζονται και αυτά σε κατηγορίες ανάλογα με το επάγγελμα της μητέρας ή του άντρα της (Καλογραίας, Μακαρονούς, Μαμμής, Τσαγκαρίνας), την καταγωγή της μητέρας (Αμουργιανής, Αραπίνης, Βλάχας), ακόμα και το… ελάττωμα της (Βουβής, Καμπούρας).

 

Εθνικά: Είναι τα επώνυμα τα οποία δηλώνουν καταγωγή και φανερώνουν τον τόπο που γεννήθηκε, δούλεψε ή έζησε αυτός που έχει το όνομα. ή πιο συχνά τον τόπο από τον οποίον ήρθε.

Αναφέρονται συνήθως σε χωριά ή ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές και οι καταλήξεις τους είναι δεκάδες. Για παράδειγμα: -ιώτης: Αγραφιώτης, Αϊβαλιώτης, Λεπενιώτης, Ανδριώτης, Ηπειρώτης, Χιώτης κτλ. -ίτης: Μπεγλίτης, Αϊβαλίτης, Λεβαδίτης, Μοσκοβίτης, Σχωρτσανίτης (από την Σχωρέτσαινα της Άρτας), Πολίτης, Αργυροκαστρίτης κτλ. -ανος, ιανος: Αμοριανός, Κουταλιανός (από το νησί Κούταλη), Ψαριανός, Σακαρετσιάνος, Χρυσοβιτσιάνος κ.α. -ινός: Πατρινός, Παργινός, Ζακυνθινός, Καλαβρυτινός, Αρτινός-αίος: Κερκυραίος, Ρωμαναίος - ιάτης: Μανιάτης, Μυκονιάτης -ήτης: Το μοναδικό Αιγινήτης.

 

Επαγγελματικά: Δεν είναι τόσο άφθονα όσο τα υπόλοιπα είδη και δηλώνουν επαγγέλματα τα οποία χάνονται στα βάθη των αιώνων. Από τα βυζαντινά χρόνια (Αμπελάς, Λαχανάς, Ζωναράς, Καμπανάρης, Γραμματικός, Παλαιολόγος, Δούκας, Λογοθέτης) μέχρι τα νεοελληνικά (Γελαδάρης, Υφαντής, Δεμερτζής, ο σιδεράς δηλαδή, Αρκουδάρης, Περιβολάρης, Ψαράς, Σαμαράς, Κανατάς, Καλλιγάς, Κουρέας, Ασβεστάς, Βαγενάς).

Παρατσούκλια: Σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη, αποτελούν τον κύριο όγκο των επωνύμων μαζί με τα πατρωνυμικά (και προέρχονται κατά κύριο λόγο από χαρακτηρισμούς που βασίζονται σε σωματικές (Βραχνός, Ζερβός, Ελαφρός, Λιανός, ο λεπτός, Φαφούτης, Καμπούρης, Λεβέντης), πνευματικές και ηθικές ιδιότητες (Βιαστικός, Αγέλαστος, Θλιμμένος, Κατεργαράκος, Κοιμήσης, Πονηρός, Καμαρωτός). Μπορούν όμως, να προέρχονται και από παρομοιώσεις με ζώα (Αλεπουδέλης, Αλογοσκούφης, Λιονταράκης, Γάτος, Κατσίκης, Λύκος, Ποντίκης), με φυτά (Γαρούφαλος, Κρομμυδάς, Τριφύλλης, Καρπούζης, Πιπέρης, Ρεβίθης) ή να υποδηλώνουν συγγένεια και ηλικία (Εγγονόπουλος, Κανακάρης, Ορφανός, Παπούλιας, Αφεντάκης, Πατέρας).

 

Θέμελης: Από το βαφτιστικό Θέμελης, και αυτό με τη σειρά του από το ουσιαστικό θεμέλιο, ο θεμελιωμένος.

Χαχάμης: Από παρετυμολογία αυτός που γελά χωρίς λόγο, παρατσούκλι του χαζοχαρούμενου.

Τσουκαλάς: Επαγγελματικό επώνυμο, το οποίο αναφέρεται σε αυτόν ο οποίος κατασκεύαζε τσουκάλια.

Κουνάδης: Από τη λέξη κουνάδι ή κουνάβι, η νυφίτσα.

Κοντάκης: Επώνυμο από παρατσούκλι, το οποίο προέρχεται από το κοντάκι που είναι το πίσω μέρος του όπλου.

Πυρπιλίδη: Ποντιακό όνομα, το οποίο προέρχεται από την λέξη πυρ, την φλόγα. Αυτός που πυρπολεί.

Μπάλλας: Από το ρήμα βάλλω, αυτός που ρίχνει κάτι ή πυροβολεί.

Ρούσσος: Από το νεοελληνικό ρούσος, για άνθρωπο με κοκκινωπά μαλλιά ή για ζώα με κοκκινωπό τρίχωμα.

Πεταλούδας: Παρατσούκλι, από το γνωστό έντομο.

Διαμαντοπούλου: Σύνθετο επώνυμο, το οποίο προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντής (από το διαμάντι, πολύτιμη πέτρα) με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης «–πουλου», η οποία προσδιορίζει και την πελοποννησιακή καταγωγή του.

Κοτζαμάνης: Επώνυμο τουρκικής προέλευσης από το επίθετο- παρατσούκλι kocaman, το οποίο σημαίνει ο μεγαλόσωμος.

Αμπατζής: Επαγγελματικό επώνυμο, από το αραβικό aba, το χοντρό μάλλινο ύφασμα, ο αμπάς. Αυτός δηλαδή ο οποίος κατασκευάζει ή πουλάει αμπάδες.

Κονταράτος: Κρητοβενέτικης προέλευσης επώνυμο, το οποίο προέρχεται από το επίθετο/ παρατσούκλι/επάγγελμα «κονταράτος», ο κονταροφόρος, αυτός ο οποίος είναι οπλισμένος με κοντάρι. Παγκράτης: Προέρχεται από την αρχαία λέξη παγκρατής, που σημαίνει ο παντοδύναμος, πανίσχυρος.

Αθανασιάδης: Πατρωνυμικό επώνυμο, από το όνομα Αθανάσιος το οποίο με την σειρά του σημαίνει αυτός ο οποίος δεν πεθαίνει ή δεν έχει σχέση με τον θάνατο.

Κύτταρης: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι, αυτός ο οποίος σχετίζεται με το κύτταρο, ο δομικός

Περιφεγγής: Σύνθετο επώνυμο από το περί + φάος, αυτός ο οποίος ακτινοβολεί τριγύρω του, αυτός που φέγγει.

Ορφανός: Επώνυμο από παρατσούκλι το οποίο δηλώνει οικογενειακή ιδιότητα.



****************

Η παράδοση, η θρησκεία, ακόμα και η μόδα είναι κάποιες πιθανές εξηγήσεις στο γιατί κάποια ονόματα εμφανίζονται συχνότερα από κάποια άλλα. Δεν είναι αυτό, ωστόσο, που θα μας απασχολήσει εδώ. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μάθουμε τι σημαίνει, σύμφωνα με την ελληνική γλώσσα, να λένε κάποιον Γιώργο ή Μιχάλη, ή κάποια Κατερίνα ή Χριστίνα. Γιατί; Για να γνωριστούμε καλύτερα. Όλοι θέλουμε να ξέρουμε κάτι παραπάνω για τον ίδιο μας τον εαυτό! Ποια είναι, σύμφωνα με τα λεξικά, η ετυμολογία κάποιων διαδεδομένων ελληνικών ονομάτων;

A Αγαθή: εκ του αχασός και αγασός (δωρ.) που πιθανόν να προέρχονται από το ρήμα χασέω (είχε την έννοια του χωρίζω αλλά και του επιθυμώ διακαώς), αυτή που ενεργεί με καλές και αγνές προθέσεις. Αγαθόκλεια: αγαθή + κλέος, η έχουσα καλή φήμη. Αγαθοκλής: αγαθός + κλέος, ο έχων καλή φήμη. Αγαθονίκη: αγαθή + νίκη, η νικήτρια ένδοξης νίκης. Αγγελική: από το άγγελος και το ρήμα αγγέλω: φέρνω είδηση, προμηνύω. Άγγελος: αγγελιοφόρος, απεσταλμένος. Αγησίλαος: άγω + λαός, αυτός που οδηγεί τον λαό Aγλαΐα: αγλαός = φωτεινός, λαμπερός Αθανάσιος: ο αθάνατος, ο αιώνιος. Αθηναγόρας: Αθήναι + αγορά, ο σοφός αγορητής. Αθηνόδωρος: Αθηνά + δώρο, δώρο της Αθηνάς, ο σοφός. Αικατερίνη: εκ του καθαρός: εξαγνισμένη ή εαρινή, ανοιξιάτικη Αιμίλιος: εκ του λατινικού aimilius > aemulus = ζηλότυπος, ανταγωνιστής. Αισχύλος: ντροπαλός. Αίσωπος: ο βλέπων το πεπρωμένο. Αλέξανδρος: αλέξω = απομακρύνω + ανήρ, ο ανδρείος. Άλκηστης: αλκή = αποκρούω + εστία, η ατρόμητη, η ικανή. Αλκιβιάδης: αλκή + βία Αλκμήνη: αλκή + μήνη:σελήνη Αμαλία: ετυμολογία από την τευτονική (σημ. γερμανική): εργατική, δραστήρια. Ανάργυρος: α(στερητ.) +αργύρια Αναστάσιος: ανα + ίστημι: στέκομαι, σχετιζόμενος με την ανάσταση του Χριστού Ανδρέας: ανδρείος, εκ του ανήρ Ανδριάνα: παραλλαγή της Ανδρεανής (αυτή που ανήκει στον Ανδρέα)Ανδροκλής: ανήρ + κλέος, άνδρας με καλή φήμη Ανδρομάχη: ανήρ + μάχω, η μαχόμενη εναντίον των ανδρών Ανδρόμεδα: ανήρ + μέδω = άρχω, εκείνη που κυβερνά τους άνδρες. Ανθή: εκ του ανθώ= ακμάζω, ευδοκιμώ, αυτή που ακμάζει. Άννα: από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει εύνοια, χάρη Αντιγόνη: αντί + γίγνομαι (γεννιέμαι) = ισάξια με τον γεννήτορα, τον πατέρα της. Αντώνιος: εκ του άντωση= άνωση, ο ορμητικά αντίθετος Αργυρώ: από το επίθετο αργύριος (σχετικός με τα χρήματα), η πολύτιμη Αρετή: από το αρχ. ουσιαστικό αρετή., η τέλεια, υπέροχη. Αριάδνη: άρι: πολύ + αγνή Αριστόβουλος: άριστος + βουλή, ο άριστος σύμβουλος. Αριστογένης: άριστος + γένος, ο ευγενής. Αριστοκλής: άριστος + κλέος, ο έχων άριστη δόξα. Αριστομένης: άριστος + μένος, ο ανδρειότατος Άρτεμης: η λέξη "Άρτεμις" είναι άγνωστης προέλευσης. Ίσως να συσχετίζεται με προ-ελληνική θεότητα της Μ.Ασίας. Ωστόσο, η αρτεμισία είναι αρωματικό αειθαλές φυτό.Ασπασία: θηλυκό του αρχ. επιθέτου ασπάσιος (χαρούμενη, ευτυχισμένη) Αφροδίτη: αφρός + αναδύω

Αμαρυλλίς: ευχάριστος χαρακτήρας, με αρκετές αναστολές. Επηρεάζεται απʼ το περιβάλλον της. Ψάχνει πάντα να βρει τρόπους να εκφράσει τις δημιουργικές της ικανότητες. Πολύ καλή και πιστή φίλη

 

 B Βαρβάρα: εκ του βάρβαρος Βασίλειος: βασιλεύς ή αυτός που ανήκει στον βασιλιά Βερόνικα = από το αρχαίο μακεδονικό όνομα Φερενίκη (φέρω + νίκη, αυτή που φέρνει τη νίκη)

 

Γ Γεράσιμος: εκ του γεράσμιος, ο σεβάσμιος Γλυκερία: εκ του γλυκύς, η γλυκειά Γεώργιος: εκ του γεωργώ = γη + έργο, ο εργαζόμενος στην γη Γρηγόριος: εκ του γρηγορώ, ο άγρυπνος, ακοίμητος φρουρός

 

Δ Δέσποινα: εκ του αρχαιοελληνικού δέσποινα, θηλυκό του δεσπότης < *despotnia < *dems, αρχαϊκή γενική του δόμος, σπίτι + πότνια. Η οικοκυρά, η κυρία του σπιτιού.Δημήτριος: Δη (δωρικός τύπος του Γη) + μήτηρ, αυτός που ανήκει στη θεά Δήμητρα Δημοσθένης: δήμος + σθένος, η δύναμη του λαού Διογένης: Ζευς + γένος, ο Θεογέννητος Διομήδης: Διός + μέδων: άρχων, ο άρχων με θεία δύναμη. Διώνη: εκ του Διός, η θεϊκή.

 

 Ε Ελένη: ελένη, που σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει κυριεύω, κατακτώ. Ελεονώρα: σημαίνει στα λατινικά «μαλακώνω, ηρεμώ». Ρομαντική, είναι συχνά θρήσκα ή οπαδός κάποιας ανατολικής φιλοσοφίας. Έχει πρωτότυπες ιδέες και καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία. Είναι αρκετά προσκολλημένη στις αναμνήσεις και σε ό,τι έχει σχέση με το παρελθόν. Της αρέσουν οι συλλογές.

Ελευθέριος, Ελευθερία: από το ομώνυμο αρχαίο επίθετο που σημαίνει «ελευθερωτής». Ο Άγιος Ελευθέριος θεωρείται προστάτης των εγκύων γυναικών. Ζωντανός και ανεξάρτητος χαρακτήρας, διαπρέπει στα ελεύθερα επαγγέλματα. Του αρέσει η φύση, ο αθλητισμός και η ομαδική ζωή. Η Ελευθερία είναι ευγενική και ντροπαλή. Κερδίζει εύκολα φίλους και θαυμαστές. Ελεύθερη, έλλειψη περιορισμών


 

 Ειρήνη: είρω (λέγω ) + νους, αυτή που μιλά ήρεμα και λογικά. Έκτωρ: εκ του έχω, ο έχων. Εμμανουήλ: από το εβραϊκό Immánu El (ο Θεός είναι μαζί μας), ο σωτήρας, ο ελευθερωτής. Ευάγγελος: αγγελιοφόρος που φέρνει καλά νέα, καλός άγγελος [από το αρχαίο επίρρημα ευ- (καλά, εύκολα) + το ουσιαστικό άγγελος] Ευτυχία: καλή τύχη Ευφροσύνη :αυτή που έχει κέφι, χαρά, η καλοδιάθετη. Επαμεινώνδας: επί + άμεινον, ο προοδευτικός. Ερατώ: ερώ: αγαπώ, αυτή που αγαπά. Εριφύλη: έρι: πολύ + φύλον, η έξοχη των γυναικών. Ετεοκλής: ετεός: αληθής + κλέος, ο έχων αληθινή δόξα. Ευάγγελος: ευ + αγγέλω, αυτός που φέρνει ευχάριστα νέα. Ευαγόρας: ευ + αγορεύω, ο καλός ομιλητής. Ευανθία: ευ + άνθος, η όμορφη. Ευγενία: ευ + γένος, αυτή που είναι από καλό γένος. Ευδοκία: ευ + δοκώ, η έχουσα καλή άποψη. Ευδοξία: ευ + δόξα, η έχουσα καλή φήμη Ευνομία: ευ + νέμω: αυτή που μοιράζει καλά, δίκαια. Ευρυσθένης: ευρύς + σθένος, ο πολύ ισχυρός. Ευτέρπη: ευ + τέρπω, η πολύ ευχάριστη Ευτύχιος: ευ + τύχη, αυτή που έχει καλή τύχη. Ευφημία: ευ + φημί, αυτή που έχει καλή φήμη.

Ζ Ζαφείριος: από την αρχαία λέξη σάπφειρος, ένας πολύτιμος λίθος με χρώμα βαθύ γαλάζιο (το ζαφείρι).Ζηνοβία: από το αρχαίο κύριο όνομα Ζάν (Ζευς ήταν ο Δίας) + το ουσιαστικό βίος (ζωή). Σημαίνει αυτή που ζει σαν θεά, έχει τη δύναμη του Δία.

 

 H Ήβη: εκ του αρχαίου ήβη που σημαίνει ακμή, η ισχυρή, η ακμάζουσα. Ηλίας: (εβραϊκή), «ο Θεός είναι Κύριος» ή «είναι ο θεός μου» Ηλέκτρα: εκ του ηλέκτωρ: ο ακτινοβολών ήλιος, η λαμπρή, η φωτεινή. Hρακλής: Ήρα +κλέος, ο δοξασμένος από την Ήρα ή πολύ δυνατός. Ησαΐας: (εβραϊκή) η σωτηρία του Θεού Ησίοδος: ρίχνω, εκτοξεύω φωνή, ωδή Ηώ: χάραγμα, αυγή.

 

Θ Θάλεια: εκ του θάλλω, η πλήρης, η ανθηρή. Θέμις: τίθημι = θεσμός, αυτός που θέτει. Θεμιστοκλής: θέμις (δικαιοσύνη) + κλέος, αυτός που δοξάζει την δικαιοσύνη. Θεοδώρα: θεού + δώρο, δώρο θεού. Θεόφιλος: θεού + φίλος, ο φίλος του θεού. Θησέας: θήσω, εκ του τίθημι, αυτός που θέτει. Θουκυδίδης: Θεού + κύδος: δόξα, ο δοξάζων τον θεό. Θρασύβουλος: θρασύς + βουλεύομαι, αυτός που σκέφτεται με υπερβολική τόλμη. Θωμάς: (εβραϊκή) ο δίδυμος.

 

Ι Ιάσων: εκ του ίασις, αυτός που θεραπεύει. Ιάκωβος: (εβραϊκό) αυτός που υποσκελίζει Ιωσήφ-ίνα: εβραϊκό, ο πολύτεκνος, -η Ιγνάτιος: αν και η ετυμολογία της λέξης είναι αβέβαιη, ίσως συνδέεται με το λατινικό ignis= φωτιά Ιερώνυμος: εκ του ιερό + ώνυμος (όνομα), ο φέρων ιερό όνομα Ιορδάνης: (εβραϊκή) Yarden που σημαίνει εκροή, αυτός που κατεβαίνει ορμητικά. Ιοκάστη: ίον + κάζω: στολίζω, αυτή που στολίζει Ιππολύτη: ίππος + λύω, αυτή που ελευθερώνει τα άλογα.Ισμήνη: αγνώστου ετυμολογίας, κατά μία άποψη εκ του ίσμεν>οίδα>γνωρίζω, η συνετή.Ιφιγένεια: ίφι: αρχαία δοτ. του "ις", ισχυρώς, κραταιώς + γίγνομαι, η πολύ ισχυρή. Ιωάννης: από την εβραϊκή λέξη Ιωννάθαν, η χάρη του Θεού

 

 Κ Καλλιόπη: εκ του καλή + όπη= φωνή, η καλλίφωνη.Καλλιρρόη: καλώς + ρέω, αυτή που κυλά με χάρη ή αυτή που έχει άφθονα νερά. Κασσάνδρα: αρχαίο κύριο όνομα, υποκοριστικό του Αλεξάνδρα. Κίμων: εκ του "κίω", αυτός που βαδίζει γρήγορα.Κλέαρχος: κλέος + άρχω, ο ένδοξος άρχων Κλειώ: εκ του "κλείω"= ονομάζω, καλό και "κλέος"= δόξα, η έχουσα υπόληψη. Κλεόβουλος: κλέος + βουλή, ο επινοητικός. Κλεομένης: κλέος + μένος, ο ένδοξος για τη γενναιότητά του. Κλεονίκη: κλέος + νίκη, η ένδοξη νικήτρια. Κλεοπάτρα: κλέος + πάτρη, η δόξα της πατρίδος.Κορνήλιος: (λατινική) εκ του cornelius > cornu= κέρας, αυτός που έχει κέραταΚοσμάς: από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός), αυτός που αγαπάει την τάξη, το στολισμό Κυριακή: εκ του επιθέτου "κυριακός" που σημαίνει "η ημέρα του Κυρίου" Κυπριανός: από το φυτό κύπρος που είναι η σημερινή χέννα, ο χάλκινος Κωνσταντίνος: προέρχεται από τη λατινική λέξη Constantinus < constans που σημαίνει ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος.

 

Λ Λαέρτης: λαός + αίρω = εκλέγω, αυτός που εκλέγεται από τον λαό. Λάζαρος: (εβραϊκή) Ελεάζαρ= αυτός που τον έχει βοηθήσει ο Θεός. Λέανδρος: λαός + ανήρ, ο ανδρείος του λαού. Λεωνίδας: λαός + οιδα + γνωρίζω, αυτός που γνωρίζει τον λαό ή εκ του λέων, λιοντάρι. Λυδία: 1) η ευγενική, με καλούς τρόπους 2) η καταγόμενη από τη Λυδία, την αρχαία χώρα της Μ. Ασίας. Λυσιστράτη: λύω + στρατός, αυτή που αφήνει ελεύθερο τον στρατό.

 

 Μ Μάρθα: (αραμαϊκή) Marta= κυρία, οικοδέσποινα.Μαρία: προέρχεται από τη λέξη Μαριάμ της αραμαϊκής γλώσσας που μιλιόταν στη Μέση Ανατολή. Σημαίνει πίκρα, οργή, παράπονο. Μαρίνα: η θαλασσινή. Μάρκος: εκ του mars (Άρης), ο φιλοπόλεμος. Μενέλαος: μένος + λαός, αυτός που εκπροσωπεί την ορμή του λαού.Μηνάς: πιθανώς εκ του "μηνώ", στέλνω μήνυμα, ειδοποιώ.Μιλτιάδης: μίλτος: ερυθρά βαφή, κοκκινωπός, στο χρώμα του αίματος. Μιχαήλ: από την εβραϊκή λέξη Mikhaél, όμοιος με τον Θεό.

 

 Ν Ναταλία: η λέξη προέρχεται από τη μεταφορά του γαλλικού natalie= γενέθλια, ημέρα γεννήσεως.Ναυσικά: ναυς + καίνυμαι: υπερτερώ, αυτή που υπερτερεί στην θάλασσα.Νεοκλής: νέος + κλέος, αυτός που δοξάζει τους νέους. Νέστωρ: εκ του νεομαι = επιστρέφω, αυτός που επιστρέφει ευτυχής Νεφέλη: νέφω: χύνω ύδωρ, αυτή που φέρνει το σκότος Νικηφόρος: νίκη + φέρω, αυτός που φέρνει τη νίκη

 Νικόλαος: νίκη + λαός, αυτός που χαρίζει τη νίκη στον λαό.

 

Ξ Ξένη: εκ του ξένος ή ξενία= φιλοξενία, η φιλόξενη Ξενοφών: ξένος + φωνέω, αυτός που ηχεί ξένα, παράξενα.

Ο Οδυσσέας: οδύσσομαι: διώκομαι, αυτός που διώκεται. Όθων: ο έχων πλούτη και περιουσία. Όλγα: από αρχαία σκανδιναβική ρίζα, η υγιής, η ευτυχισμένη. Ορέστης: όρος + ίσταμαι, ο ορεινός

 

Π Πανδώρα: παν + δώρο, αυτή που έχει πολλά δώρα Παρασκευή: παρα + σκευάζω, αυτή που προετοιμάζει Πάτροκλος: πατρίς + κλέος, αυτός που δοξάζει την πατρίδα Παυσανίας: εκ του παύω και ανία, αυτός που ανακουφίζει την θλίψηΠερικλής: περί + κλέος, ο ένδοξος, ο φημισμένος Περσέας: εκ του πέρθω = εκπορθώ, καταστρέφω, αυτός που καταστρέφει Πέτρος: από το αρχαίο ουσιαστικό πέτρος (πέτρα). ο σταθερός, ο ακλόνητος Πηνελόπη: από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις πήνη (νήμα) + λέπω (ξετυλίγω). Η υφάντρια Πολυδεύκης: πολύ + δεύκος: γλεύκος, ο πολύ γλυκός Ποσειδών: πόσις (ποταμός) + είδω, αυτός που είναι αρμόδιος Προμηθέας: 1) προ + μύθος 2) προ + μήθος = μέριμνα = ο προνοητικός Πυθαγόρας: πυνθάνομαι + αγορεύω

 

Ρ Ρέα: προελληνικής προέλευσης, εκ του ράος= έτοιμος, η έτοιμη

Ρεγγίνα: η βασίλισσα Ρήγας: (μεσαιωνική ελληνική) εκ του ρηξ> λατινικά rex, ο βασιλιάς Ρωμανός: εκ της "ρώμης"= δύναμη, ο σφρηγιλός Σ Σάββας: (εβραϊκή) από το Σάββατο. Σέργιος: αυτός που του αρέσει ο περίπατος, το σεργιάνι Σοφοκλής: σοφός + κλέος, ο έχων δόξα σοφού Σπυρίδων: πιθανόν να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό σπυρίς, γεν. σπυρίδος (ψαροκόφινο). Επομένως Σπυρίδων είναι ο κοφινάς, ο καλαθάς Σταμάτιος/Σταματία/Σταματούλα: αυτός/ή που σταματάει κάτι Στέλλα: (λατινικά) stella= το αστέρι. Στέργιος: στέργω = δείχνω στοργή Στυλιανός: εκ του στύλος, αυτός που στεριώνει σαν στύλος. Σωκράτης: σώζω + κράτος, αυτός που σώζει το κράτος, ο ισχυρός. Σωτήρης: εκ του σωτήρ= ο λυτρωτής

 

 Τ Τατιάνη: (λατινικά) tatianus, ονομασία ρωμαϊκής φυλήςΤερψιχόρη: τέρπω + χορός, αυτή που αρχίζει τον χορό Τερέζα: από το ελλην. θερίζω δηλώνοντας γονιμότητα και κατ΄ άλλους από το τοπωνύμιο Θήρα Τηλέμαχος: τηλέ: μακριά + μάχομαι Τιμόθεος: τιμή + Θεός, αυτός που τιμά τον θεό Τρύφων: ο φιλήδονος

 

 

 Φ Φαίδρα: η λαμπερή, η χαρούμενη Φαίδων: εκ του φαιδρός, χαρούμενος, γελαστός Φειδιππίδης: φείδομαι + ιππος Φίλιππος: φίλος + ίππος, ο φίλος των αλόγων Φραγκίσκος: από τη λατινική λέξη Franciscus (γαλλικός), ο γνήσιος Γάλλος ή αυτός που αγαπά τη Γαλλία Φρίξος: φρίττω, αυτός που φρίττει Φοίβος: εκ του φάος= φωτεινός Φώτιος: από το αρχαίο ουσιαστικό φως, γεν. φωτός (ο φωτεινός, ο λαμπρός) Φωτεινή: η θηλυκή μορφή του ονόματος Φώτιος (η λαμπερή)

 

 

 Χ Χαράλαμπος: από τα ουσιαστικά χαρά + λάμπω. αυτός που λάμπει από χαρά Χαρίκλεια: αρχαίο όνομα από τα ουσιαστικά χάρις (η χάρη) + κλέος (δόξα), η ξακουστή για τη χάρη της Χρήστος: παράλληλη γραφή του Χρίστος. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή-λιγότερο πιθανή, από το επίθετο χρηστός (χρήσιμος, ωφέλιμος) Χρίστος: από το Χριστός (αυτός που χρίσθηκε, επαλείφθηκε με λάδι και μύρο)Χαρίλαος: χάρη + λαός, αυτός που έχει την εύνοια του λαού Χριστόφορος: Χριστός + φέρω, ο φέρων τον ΧριστόΩΩρίων: ώρα, φροντίδα, αυτός που φροντίζει.
 



Ενώ ο Πλάτωνας λέει ότι τα ονόματα δεν δόθηκαν τυχαία...

Δεν έχεις τυχαία τ' όνομα σου», λέει μια αγγλική παροιμία. Και πραγματικά, ένας άνθρωπος χρωματίζει ένα όνομα και, μερικές φορές, ένα όνομα παίρνει στο λαιμό του έναν άνθρωπο.

Ένα όνομα δεν είναι μόνο ένας όμορφος ή άσχημος ηχητικά συνδυασμός γραμμάτων. Συχνά έχει μια σημασία και, σχεδόν πάντα, μια ιστορία. Συνήθως εκφράζει μια εποχή. Κι επηρεάζει τον χαρακτήρα μας ακόμα και τη ζωή μας... Θα μάθετε την προέλευση και την ιστορία τους. Θα ανακαλύψτετε πράγματα που δεν ξέρατε. Και θα εκπλαγείτε!

Παραδείγματα:

Ανδρέας: σημαίνει «θαρραλέος, άφοβος». Του αρέσει η οικογενειακή....

Ααρών: αδελφός του Μωυσή. Όνομα σπάνιo στην Ελλάδα. Δείχνει άνθρωπο ανυπόμονο, πεισματάρη και ιδεαλιστή. Ο Ααρών είναι συνήθως μπροστά απ? την εποχή του και μοιάζει ν? αγαπάει τις περιπέτειες. Στην πραγματικότητα, έχει προηγουμένως μελετήσει τα ρίσκα...

Άβα: είναι υπεύθυνη κι έχει ισχυρό μητρικό ένστικτο. Μοιάζει δραστήρια κι ανεξάρτητη, αλλά η ενδόμυχη επιθυμία της είναι ν? αποτελεί στήριγμα για τον σύντροφό της. Έχει, όμως, την τάση να κάνει το... θύμα, γι? αυτό πρέπει ν? αποφεύγει την αυτολύπηση.

Αβραάμ: αντικομφορμιστής και ενθουσιώδης, έχει ανοιχτό μυαλό. Όταν, όμως, απογοητεύεται το ρίχνει στην κριτική και μπορεί να γίνει κακός. Έχει μεγάλη ενέργεια που πρέπει να χρησιμοποιεί σωστά και όχι... αυτοκαταστροφικά!

Αγαθή: η γενναία, πνευματώδης, διακρίνεται για την εξυπνάδα και την ετοιμότητά της. Είναι αυταρχική και πολύ δραστήρια. Διαθέτει φαντασία κι έχει πολλά ενδιαφέροντα. Το αδύνατο σημείο της: δεν ξέρει να ελέγχει τα συναισθήματά της.

Αγαθόκλεια: (αγαθή + κλέος), η έχουσα καλή φήμη.

Αγαθοκλής: (αγαθός + κλέος), ο έχων καλή φήμη.

Αγαθονίκη: (αγαθή + νίκη), η νικήτρια ένδοξης νίκης.

Αγαμέμνων: σύζυγος της Κλυταιμνήστρας, πατέρας της Ιφιγένειας, της Ηλέκτρας και του Ορέστη. Καλόκαρδος και εξωστρεφής, αγαπάει περισσότερο απ? όσο πρέπει τις γυναίκες και το καλό φαγητό. Ξέρει να ελίσσεται και να επηρεάζει τους άλλους. Πρέπει να ελέγχει περισσότερο τα νεύρα του...

Αγάπη: όνομα που εμπνεύστηκε από την... αγάπη. Μόνο στην ελληνική γλώσσα αυτή η λέξη έγινε όνομα. Χαρακτήρας ήπιος, ευαίσθητος. Διαθέτει εξυπνάδα και κρίση, προσφέρει τις υπηρεσίες της στους άλλους.

Αγγελίνα: δεν πιστεύει στις πνευματικές της ικανότητες και πιστεύει ότι ποτέ δεν έχει μάθει αρκετά. Φαίνεται μάλλον παθητική και μετριόφρων. Καταφέρνει και επιβάλλεται στον κύκλο της.

Άγγελος, Αγγελική: ο Άγγελος είναι ονειροπόλος και δίνει συχνά την εντύπωση ότι βρίσκεται «αλλού». Είναι, όμως, πεισματάρης και πετυχαίνει πάντα αυτό που βάζει στο μυαλό του. Άυλο πνευματικό ον, αγαθό πνεύμα, ωραίος άντρας, αγγελιοφόρος, απεσταλμένος Η Αγγελική αγαπάει την τέχνη και τα ταξίδια. Είναι καλή φίλη και δημιουργεί ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς. Αυτή που ανήκει στην τάξη των αγγέλων, η πολύ ωραία.

Αγησίλαος, Άγις: (άγω + λαός), ο ικανός ηγέτης. Δυο βασιλιάδες της Σπάρτης κι ο αθηναίος αδελφός του Θεμιστοκλή, που διακρίθηκε για τη γενναιότητά του στον πόλεμο με τους Πέρσες είχαν το όνομα του Αγησίλαου. Δυνατός, σίγουρος για τον εαυτό του, κρύβει αρκετές εκπλήξεις.

Αγλαΐα: η νεότερη απ τις Τρεις Χάριτες και σύμφωνα με τον Ησίοδο, κόρη του Δία και της Ωκεανίδας και σύζυγος του Ηφαίστου. Η ωραία, φωτεινή, λαμπερή. (Μία από τις Τρεις Χάριτες των αρχαίων). Δίνει ιδιαίτερη σημασία στην οικογένεια. Ξέρει να ευχαριστεί τον εαυτό της και τους άλλους. Είναι πιο δυναμική απ? όσο θα νόμιζε κανείς.

Αγνή: η ηθικά καθαρή, η παρθένα, η ανόθευτη. Απλή και ειλικρινής, έχει ισχυρή θέληση και σταθερό χαρακτήρα. Δίνεται ολόψυχα σ? αυτούς που αγαπά. Είναι απόλυτη και όχι πολύ ανεκτική.

Αδάμ: ο χωματένιος. Διαθέτει θάρρος, ικανότητα για δράση και δύναμη να επιβάλλεται στους άλλους. Του αρέσει η ίντριγκα! Είναι συχνά ανυπόμονος με τους λιγότερο δυνατούς απ? αυτόν.

Αδαμάντιος, Αδαμαντία: ο διαμαντένιος. Έχουν καρδιά διαμάντι, εξωστρεφείς και δραστήριοι, είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους συνανθρώπους τους. Το αδύνατο σημείο τους: είναι εύθικτοι.

Αδελαΐδα: στα γερμανικά σημαίνει «ευγενικό», «υψηλό». Μεγάλη φυσική ενέργεια και έχει καλές επιδόσεις στο σεξ και τον αθλητισμό! Ρομαντική και πρακτική μαζί, διψάει για ανθρώπινες επαφές και για ζωή. Επιθυμεί πάντα το καλύτερο. Της αρέσει να είναι το κέντρο της προσοχής. Καταπιέζεται συχνά απ? το αίσθημα του καθήκοντος.

Αδόλφος: γερμανικής προέλευσης όνομα, σημαίνει «θεϊκή βοήθεια» και στα γοτθικά «πατέρας λύκος». Βέβαια κάθε Αδόλφος δεν είναι... Χίτλερ! Θεωρείται, ωστόσο, άνθρωπος μοναχικός, μυστικιστής, που έχει ανάγκη από ένα όραμα για να ζει. Έχει μια τάση να θέλει να επιβληθεί και να γίνει γνωστός.

Αδριανός, Αδριανή: δίκαιος, με ερευνητικό μυαλό, αρκετά ιδεαλιστής. Η Αδριανή είναι έξυπνη και γοητευτική. Η δύναμή της έγκειται περισσότερο στη φαντασία και το μυαλό της, παρά στο ένστικτό της.

Άδωνις: μισός άντρας-μισή γυναίκα, τον ερωτεύτηκαν η Περσεφόνη κι η Δήμητρα. Χαρακτήρας κλειστός, κάπως απόμακρος, με καλλιτεχνικές ευαισθησίες. Δυσκολεύεται στις επαφές του με τους ανθρώπους. Όταν θέλει ξέρει να υπερνικάει τα εμπόδια...

Αθανάσιος, Αθανασία: ο αθάνατος, αιώνιος. Απλός κι ευγενικός, ο Αθανάσιος χρειάζεται χρόνο για να επιβληθεί. Επηρεάζεται εύκολα, έχει ανησυχίες και ψάχνει τρόπο να τις εκφράσει. Η Αθανασία είναι σταθερή στα πιστεύω της και τα συναισθήματά της. Δίνει πολλά στους άλλους, χωρίς να ξεχνάει τον εαυτό της.

Αθηνά: η γνωστή θεά της σοφίας, του πολέμου και της γεωργίας. Γεννήθηκε απ? το κεφάλι του Δία. Ήταν προστάτης της Αθήνας. Γεμάτη νεύρο και κέφι για τη ζωή, η Αθηνά διψάει για μάθηση και κοινωνικές επαφές. Περίεργη κι ανυπόμονη, έχει πολλά ενδιαφέροντα. Κι είναι πολύ καλή οικοδέσποινα. Κάτοικος Αθήνας, αυτή που δεν θήλασε, βασίλισσα του ουρανού, αυτή που ανήκει στον πατέρα της.

Αθηναγόρας: (Αθήναι + αγορά), ο σοφός αγορητής.

Αθηνόδωρος: (Αθηνά + δώρο), δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.

Άθως: ένας απ’ τους Γίγαντες, γιος του Ουρανού και της Γης. Σταθερός στις επιδιώξεις του, ο Άθως δεν ξεφεύγει απ? το στόχο του. Πετυχαίνει αυτό που θέλει, χωρίς να κάνει πολύ θόρυβο. Του αρέσει να κινείται και προσπαθεί να δώσει διέξοδο στη φαντασία του.

Αίας: καλόκαρδος, αυθόρμητος και φτιαγμένος για δράση. Είναι εύθικτος, αλλά δεν κρατάει κακία. Ξέρει να κερδίζει φίλους.

Αίγλη: κόρες της ήταν οι Τρεις Χάριτες, αλλά εκείνη θρηνούσε το θάνατο του Φαέθοντος και γι? αυτό οι θεοί τη μεταμόρφωσαν σε λεύκα. Ανέμελη και χαρούμενη. Δημιουργεί συμπάθειες, αλλά δεν αγωνίζεται αρκετά για να τις κρατήσει.

Αίθρα: απ? τον Ποσειδώνα απέκτησε τον Θησέα. Απλή και δυναμική, η Αίθρα δεν χρειάζεται κανέναν να την... ελευθερώσει. Χαράζει η ίδια τους στόχους της κι έχει τη δύναμη να τους ακολουθεί. Της αρέσει να μαθαίνει και διατηρεί τα ενδιαφέροντά της σε μεγάλη ηλικία.

Αικατερίνη: μοιάζει συνήθως νεότερη από την ηλικία της. Διχασμένη ανάμεσα σε πρακτικές και πνευματικές επιθυμίες, είναι γενναιόδωρη κι έχει το χάρισμα του λόγου. Είναι χαρακτήρας δυνατός, ικανός να αντιμετωπίσει και τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Η εξαγνισμένη, εαρινή, ανοιξιάτικη.

Αιμίλιος, Αιμιλία: ο ανταγωνιστής, σίγουρος για τον εαυτό του ο Αιμίλιος, μιλάει ωραία και δεν απεχθάνεται τις ίντριγκες. Ελίσσεται και πετυχαίνει τους στόχους του. Εντυπωσιάζεται εύκολα. Πιο βίαιος και απόλυτος χαρακτήρας. Η Αιμιλία είναι δίκαιη και κάτω απ? τη γλυκιά όψη της, κρύβει μια σιδερένια θέληση.

Αίολος: προικισμένος με πολλές αρετές, ο Αίολος είναι περίεργος κι ενθουσιώδης. Είναι δημιουργικός και αγαπητός στο περιβάλλον του. Αργεί κάπως να μεγαλώσει.

Αισχύλος: ο ντροπαλός.

Αίσωπος: ο βλέπων το πεπρωμένο.

Άκις: ευχάριστος χαρακτήρας, λίγο ματαιόδοξος. Φτιαγμένος περισσότερο για τη διασκέδαση παρά για τη δουλειά.

Ακριβή: σήμαινε παλιότερα «μνηστή». Απλή, με καλή καρδιά, είναι πεισματάρα και δεν επηρεάζεται εύκολα απ? τους άλλους. Καθοδηγείται από τα συναισθήματά της.

Αλβέρτος: γερμανικό όνομα σημαίνει «πολύ λαμπρός». Δύσκολο να καταλάβεις τον χαρακτήρα του, ήρεμος και μάλλον εσωστρεφής, έχει ανάγκη να μένει μόνος. Περήφανος και μερικές φορές φιλόδοξος. Γυρεύει στοργή, οικογενειακή αρμονία κι έναν ευχάριστο τρόπο ζωής...

Αλέξανδρος, Αλεξάνδρα: (αλέξω: απομακρύνω + ανήρ), ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος, σημαίνει ετυμολογικά «σπρώχνω τους ανθρώπους (εχθρούς)». Αν όλοι οι Αλέξανδροι δεν είναι ήρωες, τουλάχιστον φαίνεται ότι βλέπουν μακριά και ψηλά! Δεν έχουν πολλή φαντασία, αλλά η θέλησή τους τους επιτρέπει να πετυχαίνουν εκεί όπου άλλοι αποτυχαίνουν. Δεν είναι πολύ συναισθηματικοί κι αγαπούν την ελαφριά όψη της ζωής. Αυτός που υπερασπίζεται τους άνδρες. Φιλοσοφημένη και καλλιεργημένη, η Αλεξάνδρα δεν περιφρονεί τα υλικά αγαθά και την οικονομική ασφάλεια. Ανεξάρτητη και δυναμική, ξέρει να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες. Της αρέσει ο αθλητισμός. Υπερασπίστρια, προστάτρια, βοηθός ανδρών.

Αλέξης, Αλέξιος, Αλέξια, Αλεξία: του αρέσει να προστατεύει, κλειστός και μελαγχολικός χαρακτήρας. Ο Αλέξιος έχει ανάγκη από τρυφερότητα και στοργή. Είναι πολύ συνδεδεμένος με την οικογένειά του. Μιλάει πολύ, αλλά μπορεί ξαφνικά να κλειστεί στο καβούκι του. Ευαίσθητη κι ευγενική, η Αλέξια δεν είναι πολύ κοινωνική. Αγαπάει την τέχνη και ιδιαίτερα τον χορό. Όταν νιώθει ότι την αγαπούν, μπορεί να κάνει θαύματα...

Αλίκη: η κοκκινωπή! Υπεύθυνη και ακούραστη, αφιερώνει όλες τις δυνάμεις της για να πετύχει τους στόχους της, ιδιαίτερα αν εξυπηρετούν κάποιο ιδανικό. Έχει μαγνητική προσωπικότητα και ξέρει να επιβάλλεται. Δεν διακρίνεται για το χιούμορ της.

Αλκαίος: ο δυνατός, ο ισχυρός.

Άλκηστις: (αλκή + εστία), η χάρη της οικογενείας. Η ατρόμητη, η ικανή. Νευρώδης κι αεικίνητη, είναι άνθρωπος της δράσης. Καλή φίλη και ευχάριστη στην παρέα, είναι λίγο συμβατική και δεν πηγαίνει στο βάθος των πραγμάτων.

Αλκιβιάδης: Αλκιβιάδης: (αλκή + βία), ο τολμηρότατος. Ευαίσθητος και εύθικτος, κλείνεται εύκολα στον εαυτό του. Φιλόδοξος, αγαπάει την καλή ζωή, τις διασκεδάσεις και το χρήμα. Μερικές φορές είναι πολύ θαρραλέος...

Αλκμήνη: (αλκή + μήνη:σελήνη), η ακτινοβολούσα. Σοβαρή και υπεύθυνη. Σταθερή στις ιδέες της και τους ανθρώπους που αγαπά. Αγαπάει τη μάθηση κι είναι, συνήθως, καλλιεργημένη. Το αδύνατο σημείο της: παίρνει την ζωή πολύ σοβαρά.

Αλκυόνη: χαρούμενη και γελαστή, βλέπει την καλή όψη της ζωής. Έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και είναι πιστή φίλη. Όταν απογοητεύεται, πληγώνεται βαθιά.

Αμαλία: η εργατική, δραστήρια, σταθερή και προγραμματισμένη. Διαθέτει ανοιχτό μυαλό και φαντασία. Την ωφελεί πολύ η σωματική άσκηση.

Αμαριλλίς: ευχάριστος χαρακτήρας, με αρκετές αναστολές. Επηρεάζεται απ το περιβάλλον της. Ψάχνει πάντα να βρει τρόπους να εκφράσει τις δημιουργικές της ικανότητες. Πολύ καλή και πιστή φίλη.

Αμβρόσιος: ευαίσθητος, με τακτ, είναι συνεργάσιμος όταν είναι προετοιμασμένος. Απεχθάνεται τις εκπλήξεις. Γενναιόδωρος με την οικογένειά του, διαθέτει μεγάλη κατανόηση. Αγαπάει τον αθλητισμό.

Αμφιτρίτη: μια απ? τις πενήντα Νηρηίδες, σύζυγος του Ποσειδώνα. Σοβαρή και πεισματάρα, ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει. Περίεργη, νομίζει ότι ποτέ δεν μαθαίνει αρκετά. Άνθρωπος του καθήκοντος, είναι συνδεδεμένη με την οικογένειά της.

Ανάργυρος: πράος και καλός χαρακτήρας. Έχει μεταφυσικές ανησυχίες. Δίνει περισσότερα απ? όσα παίρνει.

Αναστάσιος, Αναστασία: αυταρχικός και δυνατός χαρακτήρας, ο Αναστάσιος προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους και συνήθως τα καταφέρνει. Δίνει σημασία στα υλικά αγαθά και κοπιάζει για να τα αποκτήσει. Ο σχετιζόμενος με την ανάσταση του Χριστού. Του αρέσει να δίνει συμβουλές, όπως και της Αναστασίας, που είναι όμως πιο μαλακιά. Αλλά αργότερα εγωκεντρική.

Ανδρέας: σημαίνει «θαρραλέος, άφοβος». Του αρέσει η οικογενειακή ζωή και η συμμετοχή στα κοινά. Κερδίζει την υποστήριξη των ισχυρών. Ζηλιάρης, πεισματάρης και οικονόμος. Έξυπνος, με ιδέες συχνά πολύ πρωτότυπες. Ο ανδρείος.

Ανδροκλής: (ανήρ + κλέος), ο ένδοξος.

Ανδρομάχη: (ανήρ + μάχομαι), η πρόμαχος. Αφοσιωμένη στην οικογένειά και στα πρόσωπα που αγαπά. Περνάει εύκολα απ? τη μελαγχολία στο κέφι. Της χρειάζεται περισσότερη δράση.

Ανδρομέδα: ιδεαλίστρια και πεισματάρα, μάχεται για να επιβάλλει τις ιδέες της. Απεχθάνεται τον κονφορμισμό.

Ανδρόνικος: ήρεμος και σταθερός χαρακτήρας, αφοσιωμένος στην οικογένεια. Αγαπάει τη φύση και τα ζώα. Του αρέσει η μοναξιά.

Ανέστης: ο σχετικός με τη ανάσταση του Χριστού.

Άνθιμος: μαχητικός, αγωνίζεται για τις ιδέες του. Σοβαρός, προτιμάει τη μελέτη απ? τις διασκεδάσεις.

Ανθή: συνηθίζεται σε κάποια νησιά μας. Προσγειωμένη και μαζί «στα σύννεφα», οργανωτική και προγραμματισμένη. Και ρομαντική! Της αρέσουν πολύ η φύση κι ο αθλητισμός. Αυτή που ακμάζει.

Ανθούσα: γελαστή κι εξωστρεφής, η Ανθούσα σκοτώνεται για να εξυπηρετήσει τους άλλους. Ικανή και δραστήρια, δίνει σημασία στα υλικά αγαθά.

Ανίτα: ισπανικής προέλευσης όνομα που βγαίνει από το Χουανίτα και σημαίνει Ιωάννα. Ευχάριστος χαρακτήρας, της αρέσουν οι όμορφες πλευρές της ζωής, λατρεύει τα ταξίδια. Ισχυρό μητρικό ένστικτο. Επιζητεί την οικογενειακή αρμονία.

Άννα: σοβαρή και δυναμική, η Άννα ξέρει τι θέλει από τη ζωή. Έχει συχνά καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία, απολαμβάνει τα υλικά αγαθά. Της αρέσει να δίνει συμβουλές. Εύνοια, χάρη.

Ανταίος: υπερφυσικής δύναμης γίγας, γιος του Ποσειδώνα. Άνθρωπος του κόσμου. Του αρέσει το διάβασμα, αλλά κι οι κοινωνικές συναναστροφές. Έχει πρωτότυπες ιδέες.

Αντιγόνη: κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης. Ακολουθεί συχνά το δρόμο που της υπαγορεύει το καθήκον, με αποτέλεσμα να καταπιέζεται. Σοβαρή και υπεύθυνη, μπορεί ακόμα και σήμερα να θυσιαστεί για την οικογένειά της.

Αντύπας: εργατικός και ικανός. Κλειστός χαρακτήρας, δεν εμπιστεύεται εύκολα τους άλλους. Δεν παίρνει πρωτοβουλίες.

Αντώνιος, Αντωνία: ο ορμητικός. Γεννημένος για επικοινωνία ο Αντώνης, χρειάζεται ποικιλία. Δίνει σημασία στις απολαύσεις και τις διασκεδάσεις. Κυκλοθυμικός, ενθουσιώδης, θυμώνει εύκολα... Η Αντωνία διακρίνεται για την κοινή λογική και την κρίση της. Είναι εργατική, πιστή, με ανεπτυγμένο το μητρικό ένστικτο.

Απόλλωνας: ο απλός.

Απόστολος: ο αγγελιοφόρος του Θεού. Κοινωνικός και γλεντζές, ο Απόστολος λατρεύει τη ζωή και της απολαύσεις της. Του αρέσουν οι γυναίκες και το καλό φαγητό. Ευγενικός και πράος χαρακτήρας, δεν πηγαίνει στο βάθος των πραγμάτων.

Αργυρώ: η σχετική με τα χρήματα.

Αρετή: κόρη του Διός Σωτήρος, ήταν η προσωποποίηση της ανδρικής αξιότητας. Της αρέσει να επιβάλλεται και να υπερέχει. Δεν απεχθάνεται την ίντριγκα. Φαίνεται απλή, αλλά στην πραγματικότητα είναι αρκετά περίπλοκος χαρακτήρας. Εργατική και ευσυνείδητη.

Αρθούρος: όνομα γαλατικής προέλευσης που σημαίνει «αρκούδα». Έξυπνος και θεληματικός, δεν εγκαταλείπει ποτέ αυτό που άρχισε. Δεν επηρεάζεται απ τους άλλους. Συναισθηματικός και πιστός.

Άρης: ο γνωστός θεός του Ολύμπου. Κατάρα, καταστροφέας, θυελλώδης. Έξυπνος, εργατικός, φιλόδοξος. Μελετηρός, δεν περιφρονεί τις διασκεδάσεις. Πετυχαίνει τους στόχους του. Έχει πολλά ενδιαφέροντα.

Αριάδνη: (άρι:πολύ + αγνή), η αγνότατη. Κόρη του Μίνωα, ερωτεύτηκα παράφορα τον Θησέα. Η αγνότατη. Έχει έντονη προσωπικότητα και σπάνια περνάει απαρατήρητης. Της αρέσουν τα ταξίδια, οι εμπειρίες, η δημιουργία. Είναι φιλόδοξη και νιώθει ανασφαλής όταν δεν έχει χρήματα.

Αριστέα: η άριστη.

Αριστείδης: ο δίκαιος γνωστός Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός. Προσωπικότητα ευχάριστη. Ευγενικός, καλλιεργημένος, κοινωνικός. Λίγο ματαιόδοξος, αρκετά σπάταλος.

Αριστόβουλος: (άριστος + βουλή), ο άριστος σύμβουλος.

Αριστογένης: (άριστος + γένος), ο ευγενής.

Αριστοκλής: (άριστος + κλέος), ο έχων άριστη δόξα.

Αριστομένης: (άριστος + μένος), ο ανδρειότατος. Ήρωας των Μεσσηνίων. σοβαρός, υπεύθυνος, ιδεολόγος. Στη ζωή του, αρκετά ρομαντικός. Του αρέσει η φύση.

Αριστοτέλης: ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της αρχαιότητας, μαθητής του Πλάτωνα και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτός που τελειώνει άριστα τους στόχους του. Απλός και μαχητικός, αγαπάει τα υλικά αγαθά και την καλή ζωή. Θυμώνει εύκολα, αλλά δεν κρατάει κακία. Είναι γενναιόδωρος και θέλει να επιβάλλεται στους γύρω του.

Αριστοφάνης: ο έχων άριστη εμφάνιση.

Αρίων: μουσικός και ποιητής από τη Λέσβο, είναι ο πρώτος που συνέθεσε διθύραμβο. Ενθουσιώδης, κοινωνικός και γλεντζές! Ξέρει να γίνεται αγαπητός και να διασκεδάζει τους άλλους. Δημιουργικό μυαλό.

Αρλέτα: προέρχεται από το όνομα Σαρλότ (Καρλότα). Ανάλαφρη κι ευχάριστη, η Αρλέτα ξέρει να γίνεται διασκεδαστική. Ο χαρακτήρας της έχει μεταπτώσεις κι αρκετές ιδιοτροπίες.

Αρμάνδος: γερμανικής προέλευσης σημαίνει «άνθρωπος του πολέμου». Έξυπνος, αρκετά υπολογιστής, με ατσαλένια θέληση και ελάχιστο συναισθηματισμό.

Αρσινόη: (άρσις = αίρω + νους), η υψηλόφρων. Που ξεσηκώνει («αίρει τον νου») τα μυαλά. (Όνομα βασιλισσών των Πτολεμαίων της Αιγύπτου). Φύση περιπετειώδης, της αρέσουν οι εμπειρίες, οι γνωριμίες, τα ταξίδια. Δεν «ριζώνει» εύκολα. Ερωτεύεται με πάθος, αλλά χωρίς διάρκεια.

Άρτεμις: δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, θεά της Σελήνης και της άγριας φύσης, παρθένα και σύμβολο της αγνότητας. Προστάτευε το κυνήγι και τη μητρότητα. Η παρθένα. Δραστήρια, εργατική, ανεξάρτητη. Της αρέσει η φύση κι ο αθλητισμός. Ερωτεύεται συχνά.

Αρτέμιος: σοβαρός, υπεύθυνος, καλός οικογενειάρχης. Έξυπνος, ευσυνείδητος στη δουλειά του. Πιστός φίλος.

Αρχιμήδης: άρχοντας.

Ασημίνα: από το ασήμι, ασημένια.

Ασπασία: εταίρα του 5ου αιώνα που παντρεύτηκε τον Περικλή. Αγαπητή, έξυπνη, αποφασιστική, θαρραλέα. Πιστή φίλη. Δίνει σημασία στην οικογενειακή ζωή. Έχει πολλά ενδιαφέροντα.

Αστέριος: χριστιανός μάρτυρας. Έχει έφεση στα γράμματα, ζει λίγο αποτραβηγμένος από τον κόσμο. Είναι σταθερός στους στόχους του και στα συναισθήματά του.

Αταλάντη: κόρη του Ίασου και της Κλυμένης. Ανεξάρτητη και δυναμική, είναι πεισματάρα και δεν υποχωρεί εύκολα. Διψάει για τρυφερότητα και για στοργή, και ψάχνει συνέχεια να βρει το ιδανικό ταίρι...

Αυγερινός: από το γνωστό αστέρι... Ιδεολόγος, μάχεται για τις ιδέες του. Δεν τον ενδιαφέρει η προβολή. Κερδίζει πολλές συμπάθειες.

Αυγή: προσωπικότητα αξιόλογη και δυναμική. Έξυπνο μυαλό με πρωτότυπες ιδέες. Γενναιόδωρη.

Αύρα: χαρακτήρας που δεν περνάει απαρατήρητος. Ισχυρή προσωπικότητα, πολύ δραστήρια και με πολλά πνευματικά ενδιαφέροντα. Ανεξάρτητη και πεισματάρα.

Αφροδίτη: (αφρός + αναδύω), η αφρογενής, η ωραιοτάτη. Θεά της ομορφιάς, του έρωτα και της γονιμότητας. Η σύγχρονη Αφροδίτη είναι αγαπητή, ευχάριστη, θαρραλέα, και απρόβλεπτη! Λίγο άστατη, υποτάσσεται στον εκάστοτε άντρα που αγαπάει. Όχι, όμως, για πολύ...

Αχιλλέας: πρωταγωνιστής της Ιλιάδας, γιος του Πηλέα και της Θέτιδας, ήταν πολύ γρήγορος στα πόδια, δραστήριος και θαρραλέος. Καθόλου απλός χαρακτήρας, ο Αχιλλέας είναι αυταρχικός, περήφανος και αρκετά εγωιστής. Εύθικτος, θυμώνει εύκολα και έχει συναισθηματικά ξεσπάσματα. Αγαπάει πολύ τη φύση. Είναι παρορμητικός.

Βάιος-Βαΐα: από την Κυριακή των Βαΐων.

Βαλεντίνος, Βαλεντίνη: στα λατινικά σημαίνει «δυνατός, ρωμαλέος». Εύκολος και προσαρμόσιμος χαρακτήρας, που απεχθάνεται τον κομφορμισμό κι αναζητά την ανεξαρτησία. Φοβάται τη μοναξιά και τη φτώχεια. Η Βαλεντίνη θέλει να φαίνεται δυνατή, της αρέσουν οι πρωτότυπες ιδέες και συχνά γνωρίζει, χωρίς να την επιζητά ιδιαίτερα, την αναγνώριση.

Βανέσσα: αναλυτικός χαρακτήρας, έχει τη μανία της τελειότητας. Αυθόρμητη και ενθουσιώδης, περνάει από διαφορετικές φάσεις στη ζωή της.

Βάντα: προσωπικότητα δημιουργική και ανεξάρτητη. Ήρεμη αλλά πεισματάρα, είναι συχνά κλεισμένη στον εαυτό της.

Βαρβάρα: από την αρχαία λέξη «βάρβαρος». Έξυπνη, ρεαλίστρια και χωρίς εξάρσεις, αγαπάει τα παιδιά, τα ζώα και τη φύση. Είναι οργανωτική, προγραμματισμένη και πιστή στα συναισθήματά της. Αναζητάει συναισθηματική και υλική ασφάλεια.

Βασίλειος, Βασιλεία-Βασιλική: αυτός που ανήκει στο βασιλιά, ο βασιλικός. Ο Βασίλης είναι άνθρωπος της σκέψης, με καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία και πολύ απόλυτος. Πεισματάρης, του λείπουν συνήθως η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα. Του αρέσει να κάνει το δικό του και τα καταφέρνει. Πιο συμβατική, η Βασιλική δίνει μεγάλη σημασία στα υλικά αγαθά. Φιλόδοξη, ακολουθεί το δρόμο της με ρεαλισμό και χωρίς να παίρνει μεγάλα ρίσκα. Αυτή που ανήκει στο βασιλιά.

Βεατρίκη: από τη λέξη Beata (λατινική) που σημαίνει «μακάρια». Επίμονη, έχει ανοιχτό μυαλό και αρκετά κλειστό χαρακτήρα. Αξιοπρεπής και χαριτωμένη.

Βελισσάριος: βυζαντινός στρατηγός, της εποχής του Ιουστινιανού, έσωσε την Κωνσταντινούπολη απ? τους Ούννους. Γενναίος και αφοσιωμένος στις ιδέες του και στους ανθρώπους που αγαπά, αποδεικνύεται συχνά πιο ντροπαλός απ? όσο μοιάζει.

Βενετία: από την ομώνυμη πόλη της Ιταλίας. Εργατική, χαρούμενη και λίγο επιπόλαιη, έχει συχνά ωραία φωνή.

Βέρα: στα λατινικά σημαίνει «αληθινή». Γοητευτική, με έντονη σεξουαλικότητα, δημιουργική και διαθέτη μεγάλη φαντασία. Χαρακτήρας άστατος.

Βερενίκη: πνευματώδης, αγαπάει την τέχνη κι επιδίδεται στον αθλητισμό. Δεν χάνει εύκολα την ψυχραιμία της.

Βηθλεέμ: από την ομώνυμη πόλη. Τέλεια σύζυγος και μητέρα. Δραστήρια και κεφάτη, αλλά λίγο επιπόλαιη. Ξέρει να χαίρεται τη ζωή.

Βησσαρίων: καρδινάλιος απ? την Τραπεζούντα. Σχολαστικός και σοβαρός, είναι συνήθως μοναχικός τύπος. Αφιερώνεται στη μελέτη.

Βίβιαν: από τη λατινική λέξη Vivere που σημαίνει «ζω». Αγχώδης και αρκετά συμβατική, προσπαθεί πάντα να είναι καλή σύζυγος, καλή μητέρα, καλή νοικοκυρά και καλή στη δουλειά της, με αποτέλεσμα να χάνει, πολλές φορές την ψυχραιμία της. Συνήθως τα καταφέρνει.

Βικέντιος: μάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας επί Διοκλητιανού. Ικανός, αποφασιστικός, διαθέτει έντονο κριτικό πνεύμα. Εκκεντρικός. Έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση.

Βίκτωρ, Βικτώρια: στα λατινικά σημαίνει «νίκη». Φαίνονται φιλελεύθεροι, στο βάθος είναι όμως πουριτανοί και συντηρητικοί. Δεν εκδηλώνουν εύκολα τα αισθήματά τους. Αρκετά ρομαντικοί, αγαπούν την τέχνη.

Βιόλα: από το ομώνυμο λουλούδι. Όνομα ρομαντικό, που δεν συναντάμε πιο συχνά. Άστατη κι ευσυγκίνητη, αγαπάει τα ταξίδια, τη φύση και τα ζώα.

Βιργινία: από τη λατινική λέξη Virgo που σημαίνει «παρθένα». Μοιάζει απόμακρη και κλειστή, αλλά ερωτεύεται με πάθος. Είναι φιλόδοξη κι αυταρχική.

Βλάσιος: επίσκοπος Σεβαστείας. Νευρικός κι απότομος, έχει κυκλοθυμικό χαρακτήρα. Είναι πολύ καλός φίλος.

Βύρων: από τον άγγλο ποιητή. Επηρεάσιμος χαρακτήρας. Του αρέσει ν? αφιερώνεται σε κάποιο σκοπό. Αγαπάει την οικογένεια. Συχνά επιζητεί τη μοναξιά.

Γαβριήλ, Γαβριέλλα: εβραϊκή λέξη που σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Φιλικός και ελκυστικός, διαθέτει δυνατή θέληση και χιούμορ. Είναι ικανός να δώσει και την τελευταία του δεκάρα για ένα ωραίο αντικείμενο, έναν λιγότερο τυχερό φίλο ή για να κάνει τον άλλο ευτυχισμένο. Η Γαβριέλλα είναι υπεύθυνη, προστατευτική και αρκετά συντηρητική. Της αρέσει να συμβουλεύει τους άλλους.

Γαλάτεια: μια από τις Νηρηίδες, αγαπημένη του Κύκλωπα Πολύφημου. Δυνατός χαρακτήρας, με πνευματικά ενδιαφέροντα. Ρομαντική, δεν διαλέγει σωστά τους ανθρώπους που ερωτεύεται.

Γαλήνη: μια από τις Νηρηίδες. Ήρεμη, γίνεται εκρηκτική όταν θυμώνει ή συγκινείται. Ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την οικογένειά της.

Γανυμήδης: γιος του Τρωός και της Καλιρρόης. Κομψός, τακτικός, κάπως συντηρητικός. Του αρέσουν οι γυναίκες κι η καλοπέραση.

Γαρυφαλλιά: έξυπνη, δυναμική και όχι πολύ εκδηλωτική, αγαπάει τα γράμματα. Είναι ήρεμη, μεθοδική και προγραμματισμένη.

Γεράσιμος: γεράσμιος, σεβάσμιος. Ο Άγιος Γεράσιμος είναι ο προστάτης της Κεφαλονιάς. Φιλόδοξος, αρκετά αυταρχικός. Δεν εκδηλώνεται εύκολα. Συναντάει, συχνά, αρκετές δυσκολίες στη ζωή.

Γερασιμούλα: ο θηλυκός τύπος του Γεράσιμος.

Γεώργιος, Γεωργία: αυτός/ή που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια, ο/η εργαζόμενος/η στη γη, γεωργός. Όνομα πολλών αγίων και μαρτύρων. Ιδεαλιστής κι ενθουσιώδης, αναζητάει περιπέτειες και πνευματικές συγκινήσεις. Μοιάζει να έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά στην πραγματικότητα είναι αρκετά δειλός. Πιο αισιόδοξος χαρακτήρας, η Γεωργία αναζητάει πάντα την ευτυχία. Είναι εφευρετική, θαρραλέα και φιλόδοξη.

Γκιζέλα: όνομα τευτονικής προέλευσης, περισσότερο γνωστός ως Ζιζέλ. Της αρέσει να προβάλλεται και κατορθώνει να μην περνάει απαρατήρητη. Κάνει εύκολα φίλους. Δεν ελέγχει αρκετά τα συναισθήματά της.

Γκλόρια: σημαίνει λατινικά «δόξα». Με κατανόηση κι αυτοπεποίθηση αισθάνεται την ανάγκη να βελτιώνει συνέχεια τον εαυτό της. Έξυπνη, με αναλυτικό μυαλό και πολλά ενδιαφέροντα.

Γκόλφω: σημαίνει φυλαχτό (σ.σ.: εγκόλπιο = Γκόλφω), όνομα συμβολικό, αυτή που φυλάει την αγάπη.

Γλυκερία: όνομα δυο μαρτύρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αισθησιακή και κεφάτη. Κάτω από ένα ήρεμο παρουσιαστικό, κρύβεται μια ατσάλινη θέληση. Η υπερβολικά γλυκιά.

Γουλιέλμος: πετυχαίνει εύκολα στη ζωή, αλλά μόλις κάτι πάει στραβά αντιδράει έντονα και νευρικά. Έχει μεγάλη ευαισθησία στην ομορφιά.

Γρηγόρης, Γρηγορία: ο άγρυπνος, ακοίμητος φρουρός, πανέτοιμος. Ελκυστικός, κοινωνικός, με φαντασία, αναζητάει την ομορφιά, την ποικιλία και την αγάπη. Χαρακτήρας δημιουργικός, όχι πολύ πρακτικός, που ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο.

Δάειρα: χθόνια θεά. Τη λάτρευαν στην Ελευσίνα και σχετιζόταν με τα μυστήρια. Απόμακρη και μελαγχολική, με ωραίο ανάστημα και έμφυτη αίσθηση κομψότητας. Προκαλεί πάθη.

Δαλιδά: εταίρα, ερωμένη του Σαμψών. Ευαίσθητη, πολύ συνδεδεμένη με την οικογένεια. Συχνά αναγκάζεται να κάνει πράγματα αντίθετα με τη θέλησή της.

Δαμιανός: σοφιστής του 2ου αιώνα μ.Χ. από την Έφεσο. Του αρέσει η ιστορία, είναι συνδεδεμένος με τις αναμνήσεις του και το παρελθόν. Έχει βελούδινα εκφραστικά μάτια και ήπιο χαρακτήρα. Καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία.

Δανάη: χαϊδεμένη απ την οικογένειά της και τη ζωή, είναι χαριτωμένη, απαιτητική και ναζιάρα. Αρκετά εγωκεντρική, δεν κάνει εύκολα υποχωρήσεις.

Δανιήλ, Δανιέλλα: λογικός και ψύχραιμος, μαθαίνει γρήγορα, αναγνωρίζει τα λάθη του και δέχεται τη γνώμη των άλλων. Κοινωνικός χαρακτήρας επιφανειακά, στην πραγματικότητα αρκετά κλειστός.

Δαρεία: υπεύθυνη, γεμάτη ενδιαφέροντα για τους άλλους, γίνεται γρήγορα απαραίτητη.

Δάφνη: μια από τις ωραιότερες νύμφες της ελληνικής μυθολογίας. Αγαπήθηκε παράφορα από τον Απόλλωνα, τη στιγμή όμως που επιχείρησε να την κάνει δική του, η Γη την εξαφάνισε. Στη θέση της φύτρωσε ωραίο δεντράκι, τότε ο Απόλλωνας έκοψε ένα κλαδάκι και στόλισε το κεφάλι του να παρηγορηθεί. Από τότε το κλαδί της δάφνης έγινε ένα από τα σύμβολά του. Μοιάζει πάντα νεαρότερη απ όσο φαίνεται. Είναι τρυφερή, ζηλιάρα και έξυπνη, με μεγάλη φαντασία και πολλά ενδιαφέροντα.

Δαυίδ ή Δαβίδ: στα εβραϊκά σημαίνει «αγαπητός». Όχι πολύ αυθόρμητος, είναι συγκεντρωτικός και αγχώδης. Πρέπει να τον γνωρίσει κανείς καλά, για να εκτιμήσει τα προσόντα του.

Δελφίνι: συνηθίζεται στη Γαλλία. Ελκυστική κι ευέλικτη, τραβάει τους άντρες που σπάνια μπορούν να της επιβληθούν. Αντιφατικός χαρακτήρας, με πολλές μυστηριώδεις πλευρές. Γοητευτική.

Δέσποινα: δέσποινα (κυρία) που προέρχεται απ? το «δεσπόζω, κυριαρχώ». Στην Αθήνα το χρησιμοποιούσαν κυρίως για την Περσεφόνη. Δέσποινα ονομάζεται κι η Παναγία. Θεληματική, ξέρει να παίρνει τη ζωή της στα χέρια της. Μερικές φορές οι άλλοι υποτιμούν την εξυπνάδα της. Ιδιόρρυθμη προσωπικότητα. Η κυρία του οίκου.

Δευκαλίων: γιος του Προμηθέα. Έχει γρήγορο μυαλό, που του επιτρέπει να ξεπερνάει τις δυσκολίες. Διαπρέπει στις θεωρητικές επιστήμες.

Δηϊδάμεια: (δήϊος:εχθρός + δαμάζω), η νικήτρια των εχθρών.

Δημήτριος, Δήμητρα: πεισματάρης και απαιτητικός, ο Δημήτρης δεν είναι τόσο εύκολος στη συμβίωση. Καλός φίλος, αγαπάει τις αντρικές παρέες και το ποδόσφαιρο. Επηρεάζεται όμως απ' τη γυναίκα που αγαπά. Λογική και πρακτική, η Δήμητρα ξέρει ποιο είναι το συμφέρον της. Είναι ικανή στο να χειρίζεται ανθρώπους και καταστάσεις. Αγαπάει τα παιδιά. Η μητέρα γη.

Δήμος: αθηναίος του 3ου αιώνα που φημιζόταν για την ομορφιά του. Γίνεται λόγος γι? αυτόν στον Γοργία του Πλάτωνα. Καλόκαρδος, γλυκομίλητος, πολύ αγαπητός στα παιδιά. Αισθησιακός στον έρωτα, του αρέσει η καλοπέραση. Λατρεύει τη μουσική.

Δημοσθένης: (δήμος + σθένος), η δύναμη του λαού. Ο μεγαλύτερος ρήτορας της αρχαιότητας. Επιβλητική εμφάνιση και βαθιά φωνή. Καταφέρνει να ζει άνετα χωρίς να κουράζεται. Γοητευτικός, λίγο νωθρός.

Διαμαντής: προέρχεται από το διαμάντι που είναι πολύτιμη πέτρα και σημαίνει πολύτιμος.

Διογένης: (Ζευς + γένος), ο Θεογέννητος.

Διαγόρας: ρόδιος αθλητής του 5ου αιώνα π.Χ. Παρά το ιστορικό παρελθόν του ονόματός του, σπάνια ασχολείται με τον αθλητισμό. Είναι περισσότερο άνθρωπος της τέχνης και της διανόησης. Δύσκολος χαρακτήρας.

Διάνα: λατινική ονομασία της Αρτέμιδας.

Διδώ: ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία. Φροντίζει την εμφάνισή της, λατρεύει τα ταξίδια και ξέρει να βρίσκει χρήματα όταν χρειάζεται.

Διογένης: αισιόδοξος και γλεντζές και καλοπερασάκιας! Δύσκολα ακολουθεί μια ιδεολογία και προτιμάει ν? αντιμετωπίζει πρακτικά τη ζωή.

Διομήδης: (Διός + μέδων:άρχων), ο άρχων με θεία δύναμη. Βασιλιάς του Άργους. Μαθηματικό ρολόι, έχει έφεση στις επιστήμες. Αναγκάζεται συχνά να μεταναστεύει. Ήπιος χαρακτήρας, στοργικός οικογενειάρχης.

Διονύσης, Διονυσία: αρχαίο ελληνικό όνομα προέρχεται από τον Διόνυσο. Λίγο άκαμπτος μερικές φορές, ο Διονύσης δημιουργεί συμπάθειες και αντιπάθειες. Ωστόσο, έχει χιούμορ και του αρέσει να αναθεωρεί τη ζωή του. Πιο σοβαρή, η Διονυσία έχει πιο κλειστό χαρακτήρα και είναι σε γενικές γραμμές συντηρητική. Ο Διόνυσος.

Διώνη: (εκ του Διός), η θεϊκή.

Δόμνα: λατινική ονομασία που σημαίνει «κυρία». Έξυπνη, νευρική, συχνά απότομη, παρεξηγείται από τους γύρω της. Αλλά έχει χρυσή καρδιά κι είναι πιστή φίλη.

Δροσοπηγή: (δροσιά+πηγή), δροσερή πηγή.

Δωρόθεος, Δωροθέα: σημαίνει «δώρο Θεού». Άνθρωποι έξυπνοι, που αντιπαθούν τις αφηρημένες έννοιες και τη μελέτη. Προτιμούν τη δράση και είναι πολύ ενεργητικοί. Οι γυναίκες αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς τους στον έρωτα. Είναι πεισματάρες και τους αρέσει να συμβουλεύουν τους άλλους και να νιώθουν απαραίτητες.

Ειρήνη: θεά των Αρχαίων Ελλήνων, κόρη του Δία και της Θέμιδος. Χαριτωμένη, κρατάει τις αποστάσεις της. Καθοδηγείται από τα συναισθήματά της, με αποτέλεσμα να οδηγείται συχνά σε εσφαλμένες εκτιμήσεις. Είναι αρκετά φιλόδοξη και δίνει σημασία στην εικόνα που έχουν οι άλλοι γι? αυτήν. Θέλει να φαίνεται πιο ανεξάρτητη απ' όσο στην πραγματικότητα είναι. Ειρήνη, ηρεμία.

Εκάβη: η δεύτερη σύζυγος του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου. Μητέρα του Έκτορα. Σοβαρή και κάπως αγέλαστη, με χαρακτήρα που εξελίσσεται ανάλογα με την τύχη που της επιφυλάσσει η ζωή. Αντιμετωπίζει τις ατυχίες με μεγάλη αξιοπρέπεια, αλλά κλείνεται στον εαυτό της και γίνεται αντικοινωνική.

Εκάτη: θεά του σεληνόφωτος, κόρη του Δία και της Αστερίας. Ταυτίζεται συχνά με την Αρτέμιδα και θεωρείται θεά της Μαγείας. Γοητευτική και μυστηριώδης, παίρνει περισσότερα απ  όσα δίνει. Σπάνει όμως είναι ευχαριστημένη με τον εαυτό της και κοιτάζει συνέχεια να τον τελειοποιεί.

Έκτωρ: ομηρικός ήρωας, αρχηγός των Τρώων. Γιος του Πρίαμου και της Εκάβης, σύζυγος της Ανδρομάχης. Μαχητικός, υπερασπίζεται και προστατεύει αυτούς που αγαπά. Έχει μεγάλη λεπτότητα και φυσική ευγένεια και αποφεύγει να θίγει τους άλλους. Αλίμονο, όμως, όταν θυμώσει.

Ελβίρα: έξυπνη, καθοδηγείται περισσότερα απ? τη λογική παρά απ? τα συναισθήματα. Υπερασπίζεται μέχρι θανάτου την οικογένειά της. Είναι καλύτερο να μην την έχει κανείς εχθρό του.

Ελεάννα: σύνθετο όνομα (Ελένη + Άννα).

Ελένη: όνομα που προέρχεται από τη λέξη «ελένη», που σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει «κυριεύω, κατακτώ». Όνομα που και στη σημερινή εποχή φέρουν γυναίκες με δυνατό χαρακτήρα και προσωπικότητα. Διαθέτουν γοητεία κι όταν ακόμα δεν είναι όμορφες κι επιμένουν να γίνεται πάντα το δικό τους. Ακόμα κι όταν φαίνονται ήρεμες, είναι κυριαρχικές. Και ευαίσθητες στα κομπλιμέντα. Η λάμπουσα.

Ελεονώρα: σημαίνει στα λατινικά «μαλακώνω, ηρεμώ». Ρομαντική, είναι συχνά θρήσκα ή οπαδός κάποιας ανατολικής φιλοσοφίας. Έχει πρωτότυπες ιδέες και καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία. Είναι αρκετά προσκολλημένη στις αναμνήσεις και σε ό,τι έχει σχέση με το παρελθόν. Της αρέσουν οι συλλογές.

Ελευθέριος, Ελευθερία: από το ομώνυμο αρχαίο επίθετο που σημαίνει «ελευθερωτής». Ο Άγιος Ελευθέριος θεωρείται προστάτης των εγκύων γυναικών. Ζωντανός και ανεξάρτητος χαρακτήρας, διαπρέπει στα ελεύθερα επαγγέλματα. Του αρέσει η φύση, ο αθλητισμός και η ομαδική ζωή. Η Ελευθερία είναι ευγενική και ντροπαλή. Κερδίζει εύκολα φίλους και θαυμαστές. Ελεύθερη, έλλειψη περιορισμών.

Ελισάβετ: αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Περήφανη, κατορθώνει να ελέγχει τέλεια τον πλούσιο συναισθηματικό κόσμο της. Το πρόσωπό της αποκτάει γρήγορα μια έκφραση ωριμότητας. Είναι κάπως αυταρχική με το σύντροφό της. Δεν κατορθώνει εύκολα να αποδεσμευτεί από το παρελθόν της.

Έλλη: εγγονή του Αιόλου. Υπερδραστήρια, έχει πάντα πολλές ασχολίες. Κοινωνική, καλή οικοδέσποινα, έχει μεγάλη επαφή με τα παιδιά. Πολλά πνευματικά και καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα.

Ελπινίκη: κόρη του Μιλτιάδη. Γλυκιά και υποταγμένη, αν δεν φύγει νωρίς απ  το οικογενειακό της περιβάλλον κινδυνεύει να μείνει πολύ εξαρτημένη απ  αυτό.

Ελπίς, Ελπίδα: φωτεινή παρουσία, δίνει πραγματικά κουράγιο κι αισιοδοξία στο περιβάλλον της. Δεν καταπιέζεται εύκολα και με το χαμόγελο στα χείλη, ξέρει να επιβάλλει τη θέλησή της.

Εμμανουήλ, Εμμανουέλα: εβραϊκό όνομα που σημαίνει «μαζί μας ο Θεός» και δόθηκε στον Χριστό όπως είχαν προβλέψει οι προφήτες. Ονειροπόλοι, είναι συχνά κυκλοθυμικοί. Όταν συμπαθούν κάποιον γίνονται ζεστοί, ομιλητικοί και αξιαγάπητοι. Αγαπούν την πολυτέλεια και δε θυσιάζουν εύκολα τον τρόπο ζωής τους. Οι γυναίκες είναι αρκετά ιδιόρρυθμες και δύσκολες στη συμβίωση.

Εμπεδοκλής: φιλόσοφος και ερευνητής της φύσης, απ τη Σικελία. Ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της προσωκρατικής φιλοσοφίας. Αυτό το όνομα δίνει δυο διαφορετικούς τύπους ανθρώπου. Ο ένας, πιο εσωστρεφής, ασχολείται πολύ με τη μελέτη, ενώ ο άλλος εξωστρεφής έχει έφεση στον αθλητισμό και στα πρακτικά πράγματα.

Επαμεινώνδας: (επί + άμεινον), ο προοδευτικός. Θηβαίος στρατιωτικός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ. Ενθουσιώδης, είναι έτοιμος για δράση και συγχωρεί εύκολα. Του αρέσει η καλή ζωή κι ο αθλητισμός. Είναι αρκετά σπάταλος.

Ερασμία: ευχάριστη, αξιαγάπητη.

Ερατώ: (ερώ: αγαπώ), η αξιολάτρευτη. Μια από τις Εννέα Μούσες, κόρη του Δία και της Τιτανίδος. Προστάτης του γάμου και του έρωτα, είχε για σύμβολό της τη λύρα και την κιθάρα. Γλυκιά, γεμάτη κατανόηση, εκνευρίζεται σπάνια. Τα παιδιά της κι οι φίλοι της τη λατρεύουν. Κινδυνεύει να γίνει θύμα των άλλων.

Εριφύλη: (έρι:πολύ + φύλον), η έξοχη των γυναικών. Κλειστή κι αγέρωχη, δεν την πλησιάζεις εύκολα. Όταν ερωτεύεται, ξεχνάει τις επιφυλάξεις της, δίνεται απόλυτα και μένει πιστή.

Ερμιόνη: η μοναχοκόρη του Μενελάου και της Ελένης. Έξυπνη, έχει έφεση τις θετικές επιστήμες. Δεν πιστεύει σε απόλυτες αξίες. Ισορροπημένη, είναι ευτυχισμένη μόνο όταν βρίσκεται σε πολιτισμένο περιβάλλον.

Ερνέστος: είναι ανεξάρτητος, τολμηρός και ικανός ν? αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει μεγάλες δυσκολίες.

Ερριέττα: ανεξάρτητη και αρκετά εγωκεντρική, χωρίς πολλές ευαισθησίες. Όταν της κάνουν κακό, εκδικείται έστω και μετά από χρόνια. Καλαίσθητη και κομψή.

Ερρίκος, Έρρικα: σκανδιναβικής προέλευσης όνομα που σημαίνει «αρχηγός», «δυνατός άντρας». Το όνομα αυτό δίνει στον άντρα έναν ανοιχτό και κεφάτο χαρακτήρα. Η γυναίκα είναι πιο συνεσταλμένη και πολύ φιλάρεσκη. Κι οι δυο έχουν κοινωνικές φιλοδοξίες και δεν λείπουν απ τις συγκεντρώσεις.

Έρση: συμβολίζει την πρωινή δροσιά. Την ερωτεύτηκε ο Ερμής. Όμορφο παράστημα και καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία. Ακόμα κι αν δεν γίνει καλλιτέχνης η ίδια, θα εμπνεύσει κάποιον άλλον στον έργο του. Ιδιόρρυθμη και συμπαθής προσωπικότητα.

Εσθήρ: σύζυγος του βασιλιά Ξέρξη Α΄. Ονειροπόλα και μυστηριώδης, της αρέσει να δοκιμάζει διάφορες εμπειρίες. Δεν διστάζει να πάρει ρίσκα.

Ετεοκλής: (ετεός:αληθής + κλέος), ο έχων αληθινή δόξα.

Εύα: ο πρώτος πειρασμός! Ανεξάρτητη και απαιτητική, έχει την τάση να τα θέλει όλα δικά της. Αρκετά κυκλοθυμικός χαρακτήρας, δυσκολεύεται να διατηρήσει μια σχέση. Το χειρότερο είναι ότι δεν αντέχει τη μοναξιά.

Ευάγγελος, Ευαγγελία: από το ευ + αγγελία (είδηση) δηλαδή ο φορέας καλών ειδήσεων. 'Ηρεμοι και αισθησιακοί, είναι πολύ ευτυχισμένοι όταν βρουν το ταίρι που τους ταιριάζει. Δεν είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι και συχνά προτιμούν τη ρουτίνα από την αβεβαιότητα. Τους αρέσει η οικογενειακή ζωή κι η παρέα με τους φίλους.

Ευαγόρας: (ευ + αγορεύω), ο καλός ομιλητής.

Ευανθία: κοινωνική και περίεργη, δεν χάνει ευκαιρία για κουτσομπολιό. Αποφεύγει την κούραση κα την ταλαιπωρία.

Ευγένιος, Ευγενία: σημαίνει από «καλή γενιά». Συντηρητικός και μετρημένος ο Ευγένιος είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του, ευσυνείδητος και λάτρης της παράδοσης. Του αρέσουν οι κοσμικότητες. Πιο ανήσυχη ψυχή, η Ευγενία είναι κι αυτή συμβατική στις φιλοδοξίες της.

Ευδοκία: ωριμάζει γρήγορα κι έρχεται συχνά σε αντίθεση με την οικογένειά της. Έχει όμορφα, κάπως μελαγχολικά μάτια. Περνάει αρκετές δυσκολίες μέχρι να φτιάξει τη ζωή της.

Ευδοξία: (ευ + δόξα), η έχουσα καλή φήμη.

Ευθαλία: μάρτυς της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σοβαρή, έξυπνη, μελετηρή, διακρίνεται για τις επιδόσεις της στα γράμματα. Παντρεύεται πολύ νέα, επιβάλλεται στον άντρα της και στα παιδιά της. Νοσταλγεί την ανεξαρτησία της.

Ευθύμιος, Ευθυμία: όνομα επτά αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Χαρακτήρας με μεταπτώσεις, ο Ευθύμιος είναι επαναστάτης στα νιάτα του και γίνεται πιο συμβατικός όσο μεγαλώνει. Δίνει μεγάλη σημασία στην οικονομική ασφάλεια και τις υλικές ανέσεις. Πιο ήρεμη, η Ευθυμία δίνει προτεραιότητα στον έρωτα και την οικογενειακή ζωή.

Ευλάμπιος, Ευλαμπία: μάρτυρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σοβαροί και στοχαστικοί, με οξυμένη διαίσθηση κι ενδιαφέρον για την παραψυχολογία. Μονογαμικοί, δίνουν μεγάλη σημασία στην οικογένεια.

Ευνομία: (ευ + νέμω:διανέμω), η δίκαιη χορηγός των αγαθών.

Ευπραξία: καλές πράξεις, καλοί τρόποι.

Ευρυβιάδης: (ευρύς + βία), ο πολύ αυταρχικός.

Ευρυδίκη: (ευρύς + δίκη), η πολύ δίκαιη. Μια απ? τις Δρυάδες νύμφες. Σύμφωνα με μια εκδοχή, ήταν κόρη του Απόλλωνα και σύζυγος του Ορφέα. Ακτινοβόλα, ειλικρινής, απεχθάνεται την υποκρισία και την ψευτιά. Έχει λίγο βαριά φωνή κι επιβλητική εμφάνιση.

Ευρύκλεια: (ευρύς + κλέος), η πολυένδοξη.

Ευρυσθένης: (ευρύς + σθένος), ο καρτερικότατος.

Ευστάθιος: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δυνατός και τρυφερός χαρακτήρας, έχει αδυναμία στις υλικές απολαύσεις. Με την εμψύχωση των φίλων του και της οικογένειάς του, που του είναι απαραίτητη, πετυχαίνει επαγγελματικά. Σταθερός, καλά θεμελιωμένος.

Ευστράτιος: δύο άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κυκλοθυμικός, γίνεται εκρηκτικός όταν θυμώνει. Μοιάζει απόλυτος, αλλά ξέρει να ελίσσεται. Έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στην κρίση του και δεν αλλάζει εύκολα γνώμη.

Ευταξία: (ευ + τάξη), σημαίνει η τήρηση της τάξης, η πειθαρχία.

Ευτέρπη: (ευ + τέρπω), η πολύ ευχάριστη. Μια από τις εννιά Μούσες. Έχει πολλές ικανότητες, αλλά συχνά η ανάγκη να δημιουργήσει μια οικογένεια, την κάνει να παραμερίζει τις επαγγελματικές της φιλοδοξίες. Σε μεγαλύτερη ηλικία, αν δεν βρει μια απασχόληση, έχει την τάση να γίνεται νευρική.

Ευτύχιος, Ευτυχία: καλή τύχη. Έχουν καλή καρδιά, όσο κι αν θέλουν να παριστάνουν τους σκληρούς. Δυστυχώς, όταν κάτι δεν πάει καλά έχουν την τάση να τιμωρούν τον εαυτό τους.

Ευφροσύνη: μια από τις Τρεις Χάριτες. Αυτή που έχει κέφι, χαρά, η καλοδιάθετη. Λίγο επιπόλαιη, δίνει σημασία στη λεπτομέρεια και παραβλέπει την ουσία. Της αρέσουν οι κοσμικότητες. Δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό της.

Ζαΐρα: αραβικό όνομα. Αθόρυβη κι ευγενική, δίνει την εντύπωση πιο αδύνατου χαρακτήρα απ? ότι είναι στην πραγματικότητα. Καλόγουστη, αγαπάει τα ωραία πράγματα και τη μουσική.

Ζαχαρίας: ευαίσθητος, μπορεί να γίνει με τα χρόνια κυνικός. Έχει κριτικό πνεύμα, αγαπά την τέχνη. Φοβάται ν? αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής.

Ζαχαρένια: φτιαγμένη από ζάχαρη, γλυκιά.

Ζαφείρης, Ζαφειρούλα: από την πέτρα ζαφείρι. Σαν το ζαφείρι, λάμπουν με την παρουσία τους. Είναι φιλόδοξοι και αγαπούν την καλοπέραση. Είναι εκδικητικοί στα λόγια, αλλά όχι στις πράξεις. Η Ζαφειρούλα δίνει μεγάλη σημασία στην οικονομική ασφάλεια.

Ζέφυρος: η προσωποποίηση του δυτικού ανέμου. Γιος του Αστραίου και της Ηούς, που απέκτησε τα γρήγορα άλογα του Αχιλλέα (Θεογονία). Έχει σύμβολό του το άλογο και στις παραστάσεις εικονίζεται νέος και φτερωτός. Δυναμικός και αρκετά ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, δημιουργεί εχθρούς.

Ζηνοβία: κόρη του βασιλιά της Αρμενίας Μιθριδάτη. Σοβαρή, μετρημένη και εύθικτη. Αντιδρά άσχημα στις παρατηρήσεις και την κριτική.

Ζήσης: να ζήσει.

Ζωγραφούλα: σα «ζωγραφιά». Έξυπνη και μετριόφρων. Αντέχει στις μεγαλύτερες δυσκολίες, προκειμένου να πετύχει αυτό που θέλει. Της λείπει η αισιοδοξία.

Ζωή, Ζώης: μάρτυς της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Χαρούμενη και αισιόδοξη, η Ζωή έχει καλή επαφή με τα παιδιά. Πιο σοβαρός, ο Ζώης είναι άνθρωπος του καθήκοντος, συνεπής και υπεύθυνος.

Ήβη: (ήβη: ακμή), η πάντοτε θαλερή, νέα. Κόρη του Δία και της Ήρας. Προστάτης της νεότητας όταν βρίσκεται στην άνθηση και την ακμή της. Δραστήρια, με πρακτικό μυαλό, αγαπάει τα σπορ. Τα καταφέρνει θαυμάσια στις συνεταιρικές δουλειές.

Ηλέκτρα: (ηλέκτωρ: ο ακτινοβολών ήλιος), η ακτινοβολούσα από χάρη. Κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Συναισθηματική, δίνει πολλά στους άλλους, αλλά όταν έχει προβλήματα προτιμάει να τα βγάζει πέρα μόνη της. Αντίθετα από το μύθο, που συνδεδεμένη με τη μητέρα της. Αντικομφορμίστρια.

Ηλίας: αθόρυβος και διακριτικός, τα καταφέρνει πολύ καλά στη ζωή. Ξέρει να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Βρίσκει την ευτυχία στην οικογένεια. Ηλίας (εβραϊκή): ο Ιεχωβάς είναι Θεός.

Ήρα: αδελφή και νόμιμη σύζυγος του Δία. Ζωντανός άνθρωπος, συχνά πολύ νευρική. Έχει πολλά ενδιαφέροντα και ανταγωνιστικό πνεύμα, που της δημιουργεί δυσκολίες στις προσωπικές σχέσεις.

Ηρακλής: ο μεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, γιος του Δία και της Αλκμήνης, δοξασμένος λόγω Ήρας. Μεγαλόσωμος, έχει χρυσή καρδιά. Τίμιος και καλός φίλος δεν συγχωρεί το ψέμα. Του αρέσουν οι μητρικές γυναίκες.

Ηρώ: όμορφη ιέρεια του ναού της Αφροδίτης. Γεμάτη ζωντάνια κι ενεργητικότητα, έχει εμπορικό πνεύμα. Ανεξάρτητη, αφοσιώνεται συχνά στη δουλειά της.

Θάλεια: (θάλλω), η δροσερή, η ωραία. Μια από τις Χάριτες και μια από τις Εννέα Μούσες. Σοβαρή και λιγομίλητη, η Θάλεια σπάνει κάνει τους άλλους να γελούν. Αφοσιώνεται πολύ στη δουλειά της. Είναι μονογαμική και ζηλιάρα.

Θαλής: ο πρώτος φιλόσοφος της Ελλάδας, ο πιο σημαντικός από τους Επτά Σοφούς της αρχαιότητας. Χαρακτήρας φιλοσοφημένος, ο Θαλής είναι έντιμος και πιστός στις φιλίες του. Δεν του αρέσει η πολυκοσμία κι ο θόρυβος. Βρίσκει την ευτυχία στις μικρές χαρές της ζωής.

Θεανώ: γυναίκα του Πυθαγόρα. Σοβαρή, διαθέτει, όμως όταν θέλει μεγάλη γοητεία. Είναι μια γυναίκα ελκυστική, που δύσκολα μπορεί κανείς να της αντισταθεί.

Θέκλα: περήφανη και ανεξάρτητη, είναι αρκετά εκκεντρική στο ντύσιμο και τη συμπεριφορά. Της ταιριάζουν τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα, που της επιτρέπουν ν? αφήνει ελεύθερη τη φαντασία της.

Θέμις: (τίθημι = θεσμός), η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη. Δεν είναι άλλη από τη Θεία Δικαιοσύνη. Κόρη του Ουρανού και της Γης. Είναι πράγματι δίκαιη και προτιμάει να παίρνει το μέρος του πιο αδύνατου. Μοιάζει εύθραυστη, αλλά η εικόνα αυτή είναι απατηλή. Στην πραγματική, τα καταφέρνει περίφημα στη ζωή ακολουθώντας, μάλιστα, τολμηρά μονοπάτια.

Θεμιστοκλής: (θέμις + κλέος), ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου. Ένας από τους τέσσερις Αθηναίους πολιτικούς. Εγωιστής και δεσποτικός, έχει μεγάλες απαιτήσεις απ? τον εαυτό του και τους άλλους. Έξυπνος και γοητευτικός, ασκεί επιρροή στο περιβάλλον του.

Θεοδόσιος, Θεοδοσία: έχει ιδιαίτερα κριτική πνεύμα κι είναι συχνά δύσπιστος με τους ανθρώπους. Ερωτεύεται δύσκολα, αλλά όταν του συμβεί οι επιφυλάξεις του πάνε περίπατο. Η Θεοδοσία δίνει συνήθως περισσότερα απ? όσα παίρνει. Είναι πολύ καλή μητέρα και θαυμάσια οικοδέσποινα.

Θεόδωρος, Θεοδώρα: δώρο του Θεού. Έξυπνη και ικανή, η Θεοδώρα έχει αρκετά δύσκολο χαρακτήρα. Ζητάει πολλά από τους άλλους, χωρίς η ίδια να είναι τέλεια στη συμπεριφορά της. Μαχητική ξέρει να αγωνίζεται γι? αυτά που πιστεύει. Πιο συναισθηματικός χαρακτήρας, ο Θεόδωρος είναι πιστός στους φίλους του κι αφοσιωμένος στη δουλειά του. Πολύ αγχώδης, πρέπει να μάθει να εξωτερικεύει το άγχος.

Θεοπίστη: (Θεός+πίστη), αυτή που πιστεύει στον Θεό.

Θεοφανή: γοητευτική κι απόμακρη, είναι στην πραγματικότητα πολύ δεμένη με την οικογένεια και την πατρίδα της και κρύβει, κάτω απ? την αέρινη μορφή της ένα τετράγωνο μυαλό.

Θεοφάνης: ιστορικός από τη Μυτιλήνη. Ακόμα κι όταν είναι παχύς, μοιάζει να είναι ευκίνητος. Του αρέσει να κάνει φάρσες στους φίλους του. Τον ενδιαφέρουν οι ευχάριστες πλευρές της ζωής και τα χάνει όταν έχει ν? αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα.

Θεοφανώ: αισθησιακή, γεμάτη ζωή, ποτέ δεν περνάει απαρατήρητη. Φιλόδοξη, προσπαθεί να πλησιάσει τους στόχους της μέσα απ? το γάμο. Συχνά παντρεύεται πάνω από μια φορά.

Θεόφιλος: λιτός, σοβαρός και ιδεολόγος, δύσκολα προσαρμόζεται στη σύγχρονη κοινωνία. Γι? αυτό συχνά διαλέγει να ζήσει έξω απ? την πόλη και πάντως αρκετά απομονωμένες.

Θεοχάρης: (Θεός + χάρη), αυτό το όνομα σημαίνει η χάρη του Θεού.

Θέτις: μια από τις πενήντα κόρες του Νηρέα. Ήρεμη και χαμογελαστή, σπάνια δημιουργεί προβλήματα στους γύρω της. Πολλές φορές βοηθάει τον σύζυγό της στο επάγγελμά του.

Θουκυδίδης: (Θεού + κύδος:δόξα), ο δοξάζων τον θεό.

Θρασύβουλος: (θρασύς + βουλεύομαι), ο τολμηρά σκεπτόμενος.

Θωμάς (εβραϊκή): δίδυμος. Ευκολόπιστος και λίγο επιπόλαιος, έχει χρυσή καρδιά κι είναι εξαιρετικός φίλος. Ευέξαπτος, αγανακτεί με το παραμικρό, αλλά δεν αργεί να ξαναβρεί το γέλιο του.

Ιάκωβος: πολύ κοινωνικός, οι φιλίες του τον βοηθούν συχνά στη δουλειά του. Του αρέσει το ωραίο περιβάλλον κι η καλή ζωή. Όταν αντιπαθεί κάποιον, μπορεί να γίνει κακός.

Ιάσων: (ίασις: θεραπεία), ο θεραπευτής.

Ιλιάνα: ευγενική, αγαθή βασίλισσα.

Ινώ: σύμφωνα με τη μυθολογία, θεά της θάλασσας και προστάτης των ναυτιλλομένων. Γενναιόδωρη, έξυπνη, με ανοιχτό μυαλό. Κυκλοθυμική στις διαθέσεις της, μπορεί να περάσει απ? το κέφι στη μελαγχολία. Συχνά έχει διενέξεις με την οικογένειά της. Ευνοείται από τα τυχερά παιχνίδια.

Ιοκάστη: (ίον + κάζω:στολίζω), η ωραία ως μενεξές. Σύζυγος του Λαΐου, παντρεύτηκε χωρίς να το ξέρει τον γιο της Οιδίποδα. Γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, θέλει να γίνεται πάντα το δικό της. Ανεξάρτητη, δύσκολα δημιουργεί δεσμούς.

Ιόλη: την ερωτεύτηκε ο Ηρακλής. Παθητικός χαρακτήρας, δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Έχει ανάγκη να της αποδεικνύουν συνέχεια οι άλλοι ότι την αγαπούν και την υπολογίζουν. Είναι ανίκανη να κάνει κακό και μερικές φορές την εκμεταλλεύονται.

Ιορδάνης-Ιορδάνα: είναι εβραϊκό όνομα, σημαίνει αυτός που ρέει, κατωφερής, ήρεμος. Συνήθως δεν έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξει και να δουλέψει στη ζωή του. Ενώ οι γυναίκες με αυτό το όνομα είναι όμορφες, ευαίσθητες, με έντονα συναισθήματα και προσφέρουν πολλά στους ανθρώπους που είναι κοντά τους.

Ιουλία, Ιούλιος: η Ιουλία χρησιμοποιεί το χιούμορ σαν άμυνα και της αρέσει να κάνει τους άλλους να γελούν. Αγαπάει τα παιδιά, τα ζώα, τα λουλούδια και ξέρει να κάνει το περιβάλλον της ευχάριστο. Ο Ιούλιος ή Ιουλιανός είναι πιο μελαγχολικός. Έχει μεγάλη τύχη στην επαγγελματική του ζωή, αγαπάει τις γυναίκες και περισσότερο απ? όλες τη μητέρα του.

Ιπποκράτης: ο μεγαλύτερος γιατρός της αρχαιότητας. Καλοσυνάτος και γλυκός δημιουργεί μόνο συμπάθειες. Κατεξοχήν έμπιστος φίλος και καλός υπάλληλος. Παντρεύεται συχνά μια γυναίκα πιο δυναμική απ? αυτόν.

Ιππολύτη: (ίππος + λύω), η αρματιλάτις.

Ίρις: (είρω: αγγέλω), η αγγελιοφόρος των θεών. Μοιάζει ευκολοπροσάρμοστη και γλυκιά, αλλά σχεδόν πάντα κρύβει μέσα της κάποια ιδιορρυθμία που δυσκολεύει τις σχέσεις της με τους άλλους. Έχει καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία.

Ισίδωρος, Ισιδώρα: όνομα αγίων της Ορθοδοξίας. Έχουν μεγάλη φαντασία κι έναν τρομερό ένστικτο για το τι πρόκειται να έρθει στη μόδα. Τους ταιριάζουν μοντέρνα επαγγέλματα, όπως η διαφήμιση, τα κομπιούτερς, η ηλεκτρονική δημοσιογραφία.

Ιφιγένεια: (ίφι:ισχυρά + γίγνομαι), η πολύ ισχυρή. Κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Πολύ ισχυρή, την τραβάνε η κίνηση, η ζωή και ο αθλητισμός. Ειλικρινής κι εξωστρεφής, βρίσκει φίλους όπου κι αν βρεθεί. Είναι αφοσιωμένη πάνω απ? όλα, στην οικογένειά της.

Ιώ: ιέρεια της Ήρας που την ερωτεύτηκε ο Ζευς. Όμορφη, αλλά λίγο γκρινιάρα. Έχει ανάγκη να είναι οικονομικά ασφαλής για να αισθάνεται καλά. Όταν παντρεύεται, εγκαταλείπει τη δουλειά της.

Ιωακείμ: σύζυγος της αγίας Άννης και πατέρας της Θεοτόκου. Έχει μεγάλη ικανότητα να πείθει τους άλλους και να πετυχαίνει αυτό που θέλει. Είναι πεισματάρης και επίμονος. Του αρέσουν οι ώριμες γυναίκες.

Ίων: (ίον: άνθος), ο μενεξεδένιος. Γενάρχης κι αρχηγός των Ιώνων. Γεμάτος ενδιαφέροντα και πάθος για τη ζωή, δείχνει συχνά υπερβολική εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που δεν αξίζουν. Του αρέσουν οι υλικές απολαύσεις, εξίσου με τις πνευματικές. Όταν ερωτεύεται, είναι πιστός στη γυναίκα που αγαπάει.

Ιωάννης, Ιωάννα: από την εβραϊκή λέξη Ιωννάθαν (η χάρη του Θεού). Ο Γιάννης είναι δυναμικός και αρκετά αυταρχικός. Υπεύθυνος και άνθρωπος του καθήκοντος, αγαπάει πολύ την οικογένειά του. Κλειστός χαρακτήρας όταν βρίσκεται με πολύ κόσμο, γίνεται ιδιαίτερα ευχάριστος στον κύκλο των φίλων του. Η Γιάννα είναι αισιόδοξη και γελαστή, αλλά λίγο επιπόλαιη. Έτοιμη πάντα για δράση, αντιμετωπίζει με χιούμορ τις αναποδιές της ζωής.

Ιωσήφ, Ιωσηφίνα: γιος του Ιακώβ και της Ραχήλ. Σοβαρός, μετρημένος και λιγομίλητος ο Ιωσήφ, εύθυμη, άνετη και ζωηρή η Ιωσηφίνα. Ο Ιωσήφ διαλέγει συνήθως ένα ήσυχο επάγγελμα και δίνει προτεραιότητα στην οικογενειακή ευτυχία, ενώ η Ιωσηφίνα αργεί να κατασταλάξει κι αναζητάει την ποικιλία και τις εμπειρίες. Η πιο γνωστή Ιωσηφίνα ήταν η πρώτη σύζυγος του Ναπολέοντα.

Καλλίνικος: Σύρος σοφιστής και ρήτορας που άκμασε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. Εργατικός και μετριόφρων. Αποφεύγει τις έντονες συγκινήσεις και τα πάθη. Απεχθάνεται τη βία και προσπαθεί πάντα να λύνει τις διαφορές ειρηνικά.

Καλλιόπη: (κάλλος + ωψ:οφθαλμός), η έχουσα ωραία μάτια. Προστάτης της επικής ποίησης, της ρητορικής και όλων των καλών τεχνών, ήταν η μεγαλύτερη στην ηλικία κι η πιο ευγενική από τις Εννιά Μούσες. Αυτή που μιλά με κάλλος, η καλλίφωνη. Μία από τις εννέα Μούσες της αρχαιότητας. Προστάτιδα της ποιητικής τέχνης. Υπεύθυνη και δυναμική, μπορεί ν’ αντιμετωπίσει μ’ επιτυχία τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Οι δυσκολίες της ζωής δεν αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της. Ωριμάζει νωρίς και συχνά φορτώνεται τις ευθύνες των άλλων.

Καλλιρρόη: (καλώς + ρέω), η δροσερή ως καθαρό νερό. Πολλές νύμφες, θεότητες και μυθολογικά πρόσωπα είχαν το όνομα αυτό. Κόρη του Αχελώου. Αυτή που ρέει ομαλά. Προστατευτική απέναντι στην οικογένειά της, υπερασπίζει με πάθος το δίκαιο και την ιδιοκτησία της. Είναι ανασφαλής σε σχέση με τα χρήματα, αλλά όταν έχει τα χρησιμοποιεί για κάποιο ευγενικό σκοπό. Της αρέσει να παίρνει κάτω από την προστασία της καλλιτέχνες.

Καλυψώ: νύμφη που έγινε γνωστή απ? την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Χρησιμοποιεί τη γοητεία της για να εξουσιάζει. Της αρέσει πολύ να δίνει συμβουλές και συνηθίζει να επεμβαίνει στη ζωή των άλλων. Μπορεί να έχει δυο σχέσεις ταυτόχρονα και να τις χειρίζεται με μεγάλη δεξιοτεχνία.

Κασσάνδρα: κόρη του βασιλιάς της Τροίας Πρίαμου. Έχει μεγάλες ευαισθησίες και περνάει εύκολα απ? την αισιοδοξία στην κατάθλιψη. Έχει αρκετή διαίσθηση και την ενδιαφέρει η κρυμμένη όψη των πραγμάτων. Συχνά ασχολείται με την ψυχολογία και την ψυχανάλυση.

Κασσιανή: βυζαντινή ποιήτρια και λόγια του 8ου αιώνα. Γλυκιά και περιποιητική, είναι η προσωποποίηση της καλοσύνης. Άβουλη, γίνεται εύκολα θύμα των άλλων. Όσα κι αν περάσει στη ζωή της, ποτέ δεν θα διαμαρτυρηθεί. Εργατική και επιδέξια, μπορεί να της δοθεί η ευκαιρία, να διαπρέψει σε πολλά επαγγέλματα.

Κίμων: (χίμων: χειμών), ο θυελλώδης. Αθηναίος στρατηγός. Εύστροφος, πνευματώδης και αθλητικός. Συχνά προτιμάει την εργένικη ζωή, όπως και τα ελεύθερα επαγγέλματα, γιατί δεν του αρέσει να έχει κανέναν πάνω απ? το κεφάλι του.

Κλαίρη: αγία της Καθολικής Εκκλησίας. Αυθόρμητη και ρομαντική, διατηρεί πάντα μια νεανικότητα. Δεν έχει μεγάλες φιλοδοξίες και της αρέσει να εργάζεται και να ζει σ? ένα ευχάριστο περιβάλλον. Είναι από τις γυναίκες που έχουν το θάρρος να σπάσουν μια μακρόχρονη σχέση που δεν τις ικανοποιεί και να ξαναρχίσουν με αισιοδοξία τη ζωή τους.

Κλεάνθης: στωικός φιλόσοφος απ? την Τρωάδα, μαθητής του Ζήνωνος και διάδοχός του στη διεύθυνση της Στοάς. Ευγενικός και κομψός, θα ήταν πολύ γοητευτικός αν δεν είχε τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Αυτό τον δυσκολεύει στις σχέσεις του με τους άλλους και επηρεάζει άσχημα το γάμο του.

Κλέαρχος: (κλέος + άρχω), ο ένδοξος άρχων. Στρατηγός των Λακεδαιμόνων. Ο ένδοξος άρχοντας. Ριψοκίνδυνος, αλλά και πολύ τυχερός, είναι σίγουρο ότι θα πετύχει στη ζωή. Τρελαίνεται για τις τελευταίες τεχνολογικές εφευρέσεις κι απεχθάνεται ό,τι έχει σχέση με το παρελθόν.

Κλειώ: (κλέος), η ένδοξη. Μια από τις Εννιά Μούσες, θεά του άσματος και εφευρέτης της κιθάρας. Ένδοξη, μορφωμένη κι έχει πολλά ενδιαφέροντα. Το βιβλία είναι ο καλύτερος της σύντροφος κι η πολιτική η αγαπημένη της απασχόληση. Όταν πληγώνεται κλείνεται στον εαυτό της κι αντιδρά με αδιαφορία και περηφάνια.

Κλεόβουλος: (κλέος + βουλή), ο επινοητικότατος.

Κλεομένης: (κλέος + μένος), ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.

Κλεονίκη: (κλέος + νίκη), η ένδοξη νικήτρια.

Κλεοπάτρα: (κλέος + πάτρη), η δόξα της πατρίδος. Θρυλική βασίλισσα της Αιγύπτου. Οι άντρες καλά θα κάνουν να τη φοβούνται. Από μικρή, έχει το χάρισμα να πείθει τους άλλους ότι είναι μοναδική κι αλίμονο σ? αυτόν που θα την αμφισβητήσει ή θα της αντισταθεί. Ο έρωτας παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή της. Ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, αφήνει πίσω της πολλές ραγισμένες καρδιές.

Κλυταιμνήστρα: αυτή που επιδιώκει τη δόξα.

Κοραλία: καμιά δυσκολία δεν σταματάει την Κοραλία. Αποφεύγει τις συναισθηματικές δεσμεύσεις που θα την εμποδίσουν να αφιερωθεί στις χίλιες ασχολίες της και παραμένει δραστήρια μέχρι τα γεράματα. Έχει πολύ καλή μνήμη και πάθος με την ιστορία.

Κορίννα: λυρική ποιήτρια απ? την Τανάγρα της Βοιωτίας. Μοντέρνα στην εμφάνιση και τις αντιλήψεις, γίνεται γρήγορα ανεξάρτητη απ? την οικογένειά της και δεν αποφασίζει εύκολα να δεσμευτεί. Της ταιριάζουν τα επαγγέλματα που έχουν επαφή με κόσμο.

Κορνήλιος, Κορνηλία: ευφυέστατος, ο Κορνήλιος διαθέτει έντονο κριτικό πνεύμα και μπορεί να γίνει αρκετά είρων. Συντηρητική, η Κορνηλία είναι πιστή σύζυγος και τέλεια οικοδέσποινα. Και οι δυο είναι πεισματάρηδες και μνησίκακοι.

Κοσμάς: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τίμιος κι ιδεολόγος μέχρι βλακείας. Είναι εργατικός και φιλότιμος και συχνά έχει την εντύπωση ότι ήταν άτυχος και δεν μπόρεσε να κάνει αυτό που πραγματικά ήθελε.

Κρατερός: ένας από τους καλύτερους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πατάει γερά πάνω στη γη κι απολαμβάνει ιδιαίτερα τη ζωή κοντά στη φύση. Είναι ευχάριστος στην παρέα. Και συχνά γίνεται εξαίρετος μάγειρας.

Κρίτων: (κρίνω), ο ευφυής. Είναι η ψυχή της συντροφιάς, αυτός που δίνει ζωντάνια και κάνει την ώρα να κυλά ευχάριστα με τις διηγήσεις και τα αστεία του. Ακούραστος, ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρα. Δεν εκδηλώνει εύκολα τα συναισθήματά του.

Κρυσταλλία: γυναικείο όνομα, κρύα στάλα = διάφανη, κρυστάλινη.

Κυβέλη: ασιατική θεότητα, ήταν η Μεγάλη Μητέρα, η θεά των δυνάμεων της φύσης που οι Έλληνες ταύτιζαν με τη Ρέα. Λίγο απόμακρη, χρειάζεται χρόνος για να τη γνωρίσει κανείς. Είναι μια γυναίκα ρεαλίστρια και αρκετά συναισθηματική, χωρίς κακίες. Κάνει περισσότερη παρέα με άντρες και στην εμφάνιση είναι λίγο αγοροκόριτσο.

Κυπριανός: όνομα αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Διαθέτει χάρη κι ευαισθησία. Η ρομαντική του εμφάνιση προκαλεί πάθη, συχνά σε γυναίκες μεγαλύτερές του. Αποδίδει καλύτερα σε καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Αγαπάει τα ταξίδια.

Κυριάκος, Κυριακή: αυτός που αναφέρεται, ανήκει στο Θεό. Καλοκάγαθος, με ωραίο χαμόγελο κι ευχάριστο παρουσιαστικό, ο Κυριάκος είναι αφοσιωμένος στην οικογένεια κι αυτό τον εμποδίζει να πετάξει με τα δικά του φτερά. Δραστήρια και πολύ νευρική, η Κυριακή έχει μεγάλη ανάγκη την αγάπη των γύρω της.

Κύριλλος: όνομα αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παμπόνηρος και ικανότατος στις δουλειές που απαιτούν πείρα της ζωής, όπως το εμπόριο. Κανείς δεν μπορεί να τον ξεγελάσει ή να τον εκμεταλλευτεί. Έχει την ικανότητα να κάνει τους άλλους να δουλεύουν γι? αυτόν.

Κύρος: βασιλιάς της Περσίας. Σοβαρός και μετριόφρων, είναι συχνά πολύ μορφωμένος. Αγαπάει τις τέχνες και τα γράμματα. Ξέρει να επιλέγει τους φίλους του.

Κωνσταντίνος, Κωνσταντίνα: στα λατινικά σημαίνει «ευσταθής, βέβαιος». Σταθερός, βέβαιος, αποφασισμένος. Αν και κοινωνικός, ο Κωνσταντίνος είναι στο βάθος κλειστός χαρακτήρας. Συχνά είναι υποταγμένος ψυχολογικά σε μια γυναίκα, τη μητέρα του ή τη γυναίκα του. Στη δουλειά του διαπρέπει γιατί είναι εργατικός και επίμονος. Η Κωνσταντίνα είναι πιο αυθόρμητη και ενθουσιώδης. Αγαπάει τα παιδιά, είναι πολύ τακτική και αφιερώνει πολύχρόνο στο σπίτι της.

Λαέρτης: βασιλιάς της Ιθάκης, γυναίκα του η Αντίκλεια και μονάκριβο παιδί του ο Οδυσσέας. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η γενναιοδωρία. Τον ευχαριστεί τόσο πολύ να δίνει στους άλλους, που σπάνια κάνει ο ίδιος περιουσία. Είναι ιδιαίτερα προστατευτικός απέναντι στα αγαπημένα του πρόσωπα.

Λάζαρος: αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας στη Καινή Διαθήκη. Πράγματι έχει την ικανότητα να «ανασταίνεται» και να ξαναρχίζει τη ζωή του πάλι απ? την αρχή. Μοναχικός κι ευαίσθητος, περνάει μεγάλες ερωτικές απογοητεύσεις μέχρι να βρει το πρόσωπο που του ταιριάζει, τότε φτιάχνει μια ήρεμη και τρυφερή σχέση.

Λάμπρος, Λαμπρινή: αυτός που λάμπει και μεταφορικά ο ονομαστός και περίφημος. Ο Λάμπρος είναι συναισθηματικός και αυθόρμητος. Στην πραγματικότητα δεν ωριμάζει ποτέ, γι? αυτό και διατηρεί μέχρι τα γεράματα τη γοητεία ενός παιδιού. Η Λαμπρινή είναι πιο συνεσταλμένη και διακριτική. Της αρέσει η οικογενειακή ζωή και προτιμάει να δουλεύει στο σπίτι.

Λάουρα: ζεστή και μυστηριώδης, προσιτή και άπιαστη, με δυο λόγια αντιφατική. Το κύριο ενδιαφέρον της είναι ο έρωτας και κατέχει απόλυτα την τέχνη του. Όταν μεγαλώσει, προτιμά τους νεότερους άντρες.

Λαυρέντιος: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καλόκαρδος, αλλά λίγο αφελής, εμπιστεύεται ολόψυχα αυτούς που αγαπάει. Είναι ο τύπος του πατέρα που θα θυσιαστεί για το παιδί του ή του θείου που θα χαρίσει ό,τι έχει και δεν έχει στ? ανίψια του.

Λέανδρος: (λαός + ανήρ), ο ανδρείος του λαού.

Λευκή: από το «άσπρη, αμόλυντη, διαυγής». Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, έχει συνέχεια ανάγκη από καινούργια ερεθίσματα. Καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία, αναζητεί πηγές έμπνευσης, ακόμη και στους τεχνητούς παράδεισους.

Λεωνίδας: ο γνωστός βασιλιάς της Σπάρτης. Ιδεολόγος και πολύ ειλικρινής, μπορεί μερικές φορές να πληγώσει, χωρίς να το θέλει, τους φίλους του. Μονογαμικός, αντλεί δύναμη από τη σχέση του με τη γυναίκα που αγαπά.

Λήδα: κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας Θέστιου. Έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και της αρέσει να μαζεύει μια αυλή από θαυμαστές γύρω της. Πονόψυχη και καλοπροαίρετη, δεν είναι λίγες οι φορές που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης.

Λητώ: (λανθάνω), η μυστηριώδης. Από το Δία έγινε μητέρα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Όσοι τη γνωρίζουν, τη σέβονται και την εκτιμούν. Ξέρει πάντα να δίνει σωστές συμβουλές και να παρηγορεί όσους έχουν προβλήματα. Είναι απλή και της αρέσει να ζει σε λιτό περιβάλλον.

Λίνος: γιος του Απόλλωνα και της Ψαμάθης. Γλυκός κι αξιαγάπητος, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους φίλους του, ο Λίνος συνεχίζει συχνά το επάγγελμα του πατέρα του. Έχει ιδιαίτερη αγάπη στη μουσική και διαθέτει ωραία φωνή.

Λορέντζος (λατινική): από το Λαυρέντιος (δαφνοστεφανωμένος).

Λουΐζα: σοβαρή, έχει την τάση να μελαγχολεί εύκολα. Αν ξεκινήσει την ζωή της δύσκολα, βλέπει τα πάντα απαισιόδοξα και γίνεται μοιρολάτρισσα. Δύσκολη στη συμβίωση, αργεί να παντρευτεί.

Λουκάς, Λουκία: φωτισμένος, πρακτικός και ρεαλιστής ο Λουκάς προτιμάει τα χειροπιαστά πράγματα απ? τις θεωρίες. Δεν χαρίζει τίποτα σε κανένα, αλλά είναι τίμιος και κρατάει το λόγο του. Η Λουκία είναι πιο τολμηρή και φιλόδοξη. Έχει ανάγκη να έχει δραστηριότητες έξω απ? το σπίτι. Γελαστή κι ευχάριστη, πολλές φορές ιδιόρρυθμη, ξέρει να κερδίζει τον θαυμασμό των άλλων.

Λουκιανός: ο πιο γνωστός από τους Έλληνες σοφιστές του 2ου αιώνα μ.Χ. Φοβάται τα γηρατειά. Θέλει πάντα να κάνει παρέα με νέους και να δείχνει πως έχει αντοχή και κέφι. Έχει χιούμορ και το χρησιμοποιεί ιδιαίτερα για να κατακτάει το άλλο φύλο, στο οποίο τρέφει μια ιδιαίτερη αδυναμία.

Λυδία: μυήθηκε από τον Παύλο στο Χριστιανισμό. Η καταγόμενη από τη Λυδία, την αρχαία χώρα της Μ. Ασίας. Πολύ ευγενική, με καλούς τρόπους, δραστήρια εργάζεται ακούραστα και ταυτόχρονα φροντίζει το σπίτι της, τον άντρα της και τα παιδιά της. χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύγχρονης «super woman».

Λυκούργος: διάσημος νομοθέτης της Σπάρτης που έζησε το 800 π.Χ. Έξυπνος και μορφωμένος, είναι αυστηρός στην κρίση του και βρίσκει εύκολα τα αδύνατα σημεία των άλλων. Στις ερωτικές σχέσεις του έχει σαδομαζοχιστική τάση.

Μάγια: ρωμαϊκή θεότητα, συμβολίζει τη γονιμότητα της γης. Δίνει την εντύπωση ότι ζει στα σύννεφα. Έχει όμως τόση θέληση κι επιμονή, που μπορεί να κάνει τα πιο τρελά όνειρα πραγματικότητα. Η προσωπική της ζωή έρχεται σε δεύτερο πλάνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει ένταση και ποικιλία.

Μαγδαληνή: μαθήτρια του Χριστού. Με τη γνησιότητα του χαρακτήρα της δημιουργεί πολλές συμπάθειες. Ο έρωτας παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή της. Της αρέσει να θαυμάζει αυτόν που αγαπά. Συνήθως, δεν μπορεί να έχει προϊστάμενο πάνω απ? το κεφάλι της και γίνεται ελεύθερη επαγγελματίας. Λατρεύει τα ζώα και τα παιδιά.

Μαλαματένια: σημαίνει φτιαγμένη από χρυσάφι. Είναι αγαθή και ευγενική. Η Μαλαματένια είναι γλυκιά και ρομαντική. Μπορεί να πέσει θύμα εκμετάλλευσης των γύρω της, που μπορούν εύκολα να την προσεγγίσουν και να την πείσουν να τους βοηθήσει. Η Μαλαματένια είναι αυτό που λέμε «καλό παιδί». Στήριγμα για την οικογένειά της και για τους φίλους της. Δεν κάνει πολλές σχέσεις, αλλά όταν ερωτευτεί δίνεται ολοκληρωτικά.

Μαλβίνα: πολύ φιλάρεσκη και πονηρή, θέλει να γοητεύει τους άλλους όχι μόνο με την εμφάνισή της, αλλά και με τις γνώσεις της. Έχει έντονο κριτικό πνεύμα, που φτάνει μέχρι τον σαρκασμό. Δραστήρια και ικανή στη δουλειά της, ελπίζοντας ότι ο κόπος της θα της χαρίσει κάποια δόξα.

Μαντώ: κόρη του Τειρεσία με μεγάλες μαντικές ικανότητες. Δυναμική και αποφασιστική, δεν μπορεί να ανεχτεί να βρίσκεται στη σκιά κάποιου άλλου. Πολύ καλή φίλη, όταν συμπαθεί κάποιον. Αλίμονο, όμως, στον άνθρωπο που θα πέσει στη γλώσσα της.

Μάξιμος: ρήτορας και φιλόσοφος που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. Μεγάλη σημασία γι? αυτόν έχουν οι υλικές απολαύσεις. Έχει χιούμορ κι αυτό τον κάνει ευπρόσδεκτο στις παρέες. Του αρέσει να κρατάει ένα μυστήριο γύρω απ? τη ζωή του. Μιλάει πολύ, αλλά δεν είναι σίγουρο πως όλα όσα λέει είναι αλήθεια.

Μάρα: η Ιταλίδα αγία Μαρέρια που έζησε τον 13ο αιώνα. Δεν μιλάει πολύ, αντίθετα δρα. Ιδιαίτερα ικανή στο εμπόριο, δίνει μεγάλη σημασία στη δουλειά της. Όταν βαρεθεί τη μοναξιά, ξέρει να επιλέξει τον κατάλληλο σύντροφο.

Μαργαρίτα: μαργαριτάρι. Όσο πετυχημένη κι αν είναι η Μαργαρίτα στη δουλειά της, θα ενδιαφέρεται πάντα περισσότερο για τη γοητεία της. Ερωτεύεται με πάθος, δίνει πολλά από τον εαυτό της κι αργότερα απογοητεύεται! Πολύ μητρική, όταν δεν έχει παιδιά «νταντεύει» τους φίλους της.

Μάρθα: αδερφή του Λάζαρου και της Μαρίας. Αγνή, ανεξάρτητη και μοναχική, προτιμάει τη συντροφιά των ζώων απ? των ανθρώπων. Όσοι τη γνωρίζουν, γοητεύονται από τη χάρη της, αλλά δύσκολα μπορούν να την ψυχολογήσουν κι ακόμα περισσότερο, να την πλησιάσουν.

Μαρία, Μάριος: Μαριάμ ή Μύριαμ είναι το όνομα της Θεοτόκου επίσης σημαίνει θαλασσινή. Η Μαρία έχει την αίσθηση του καθήκοντος και τη μανία της τελειότητας. Της αρέσει να φαίνεται ικανή και οργανωτική και η γνώμη των άλλων μετράει πολύ γι αυτήν. Η Μαίρη είναι πιο εγωίστρια, αλλά ζωηρή και κοινωνική. Η Μάρω είναι σοβαρή και αρκετά συχνά διανοούμενη. Τέλος, η Μαρίκα αγαπάει πάνω απ όλα τα παιδιά της. Όσο για το Μάριο, ζει έντονη ζωή όταν είναι νέος. Αγαπάει την ταχύτητα, τις γυναίκες και τα χρήματα. Είναι ικανότατος σε όποιο επάγγελμα και αν διαλέξει.

Μαριάννα: σύνθετο όνομα, Μαρία + Άννα.

Μαρίνα: αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θετική και πρακτική σε ορισμένους τομείς, εντελώς «εκτός πραγματικότητας» σε άλλους. Φοβάται τον έρωτα, γιατί δεν της αρέσει να μην ελέγχει τον εαυτό της. Γι αυτό καταφεύγει συχνά σε «σίγουρες» λύσεις, που της χαρίζουν συναισθηματική ασφάλεια. Ανάλογα με τις διαθέσεις της είναι καλή, εξυπηρετική και γενναιόδωρη ή δύστροπη, είρων και ζηλιάρα.

Μαρίνος: ήσυχος κι ευγενικός χαρακτήρας. Ο Μαρίνος είναι για όσους δεν τον ξέρουν πολύ κλειστός. Σοβαρός και συνεσταλμένος, δίνει προτεραιότητα στην οικογενειακή ευτυχία. Αγαπάει τη φύση, τα ζώα, τα παιδιά. Δεν είναι άνθρωπος που στη ζωή του παίρνει ρίσκα.

Μαρκέλλα, Μάρκελλος: όνομα πολύ διαδεδομένο στη Ρωμαϊκή εποχή, συναντάται και σε αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ανοιχτόκαρδη κι αθλητική η Μαρκέλλα έχει ένα χαρακτήρα που δεν κρύβει εκπλήξεις. Ο Μάρκελλος είναι λιγότερο αυθόρμητος, πιο εγωιστής και νάρκισσος. Συχνά έχει ωραία μάτια.

Μάρκος: όνομα Ρωμαίων Αυτοκρατόρων. Ευαίσθητος κι επηρεάσιμος, αγαπάει του αδύνατους αλλά δύσκολα αντιστέκεται στους δυνατούς. Ταιριάζει με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους. Αγαπάει τη ζωή της νύχτας.

Ματθαίος, Ματθίλδη: απόστολος και ευαγγελιστής. Είναι πολυλογάς, κοινωνικός και λαίμαργος. Προσαρμόζεται εύκολα στο περιβάλλον και πιάνει αμέσως φιλίες. Γίνεται θαυμάσιος έμπορος. Εντελώς αντίθετος χαρακτήρας είναι η Ματθίλδη. Δεν εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους και προτιμάει να ζει λίγο αποτραβηγμένη απ? τον κόσμο. Έχει ταλέντο στη φωτογραφία.

Μελανία: από την αρχαία λέξη «μέλας» που σημαίνει «μαύρος». Καλόκαρδη αλλά πεισματάρα μέχρι... ξεροκεφαλιάς! Θέλει πολύ να βοηθάει τους άλλους, όπως εκείνη νομίζει ότι είναι καλύτερα γι' αυτούς. Πιστεύει πολύ στις ηθικές αξίες και μερικές φορές γίνεται κουραστική όταν αρχίζει κηρύγματα.

Μελπομένη: (μέλπω), η ευφραίνουσα με το άσμα της. Η Μούσα της θεατρικής τραγωδίας. Προέρχεται από το ρήμα «μέλπω» τη θεωρούσαν αρχικά Μούσα του τραγουδιού. Νευρική κι ανήσυχη, δεν ικανοποιείται εύκολα. Καθώς είναι πολύ ενεργητική, μπορεί να κάνει συγχρόνως πολλά πράγματα, χωρίς όμως να εμβαθύνει. Της αρέσει να προκαλεί το ενδιαφέρον των αντρών, αλλά η ίδια ερωτεύεται δύσκολα.

Μενέλαος: (μένος + λαός), η ορμή του λαού. Γιος του Ατρέως και βασιλιάς της Σπάρτης. Έχει μεγάλη καρδιά και συγχωρεί εύκολα. Πολύ επιδέξιος στα χέρια, γίνεται θαυμάσιος μηχανικός. Δεν τον ενδιαφέρει, όμως η καριέρα. Προτιμάει μια ήσυχη ζωή κι ασχολείται με πολλά «χόμπι».

Μερόπη: μια απ? τις Πλειάδες. Γελαστή κι ανοιχτόκαρδη, συνηθίζει να μιλάει πολύ. Έχει πολύ γούστο, της αρέσει να φτιάχνει πράγματα με τα χέρια της. Πολύ φιλόξενη, το σπίτι της είναι πάντα ανοιχτό.

Μηνάς: όνομα συνηθισμένο στο Βυζάντιο. Είναι πολύ εργατικός, αλλά συνήθως βιάζεται να κάνει οικογένεια και δυσκολεύεται ν? αντεπεξέλθει. Έχει ανάγκη από μια γυναίκα ήρεμη, που να του συμπαραστέκεται, αλλιώς βρίσκει παρηγοριά έξω από το σπίτι. Είναι καλός και γενναιόδωρος πατέρας.

Μιλτιάδης: (μίλτος: ερυθρά βαφή), ο αιματώδης, ο ανδρείος. Ο γνωστός Μαραθωνομάχος. Φιλόδοξος και πονηρός, ξέρει να «μυρίζεται» τις νέες τάσεις και τα ρεύματα της εποχής και να τα εκμεταλλεύεται προς όφελός του. Στα αισθηματικά του, αποζητάει κάποια σταθερότητα, αλλά συχνά τα πράγματα έρχονται διαφορετικά, με αποτέλεσμα να κάνει πάνω από ένα γάμο.

Μίνως: δυο προϊστορικοί βασιλείς της Κρήτης ονομάζονταν έτσι. Του αρέσει να ξεχωρίζει από τους άλλους κι είναι συχνά ιδιόρρυθμος κι αντικομφορμιστής. Αγαπάει υπερβολικά τις γυναίκες και του είναι αδύνατον να είναι πιστός. Είναι τυχερός, κυρίως στα χρήματα.

Μήδεια: σημαίνει «αυτή που φροντίζει, που νουθετεί».

Μιχαήλ, Μιχαέλλα: εβραϊκό όνομα, ο αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν προστάτης του λαού του Ισραήλ και της Εκκλησίας του Χριστού. Του αρέσει να επιβάλλεται στο περιβάλλον του. Εύθικτος, δεν ανέχεται «μύγα στο σπαθί του». Δίνει μεγάλη σημασία στην οικογενειακή παράδοση και είναι μεγάλος πατριώτης. Κοινωνικός, συνηθίζει να περιστοιχίζεται από τους φίλους του.

Μυροφόρα: Το όνομα αυτό προέρχεται από τις Μυροφόρες, τις γυναίκες που προσήλθαν στον τάφο του Ιησού για να αλείψουν το σώμα του με μύρο (φυσικό ή τεχνητό αρωματικό έλαιο).

Μυρρίνη ή Μυρσίνη: είναι σπάταλη, αλλά όχι μόνο για τα χρήματα. Δίνει χρόνο και κόπο, αγάπη και στοργή, στον άντρα της, στα παιδιά της, στους φίλους της. Της αρέσει να συμμετέχει στα κοινά κι αυτό τη βοηθάει ν? αξιοποιεί δημιουργικά την ανάγκη της να προσφέρει.

Μυρτώ: (μύρτον), η ευχάριστη ως μυρτιά. Εγγονή του Αριστείδη, δεύτερη σύζυγος του Σωκράτη. Αποκλειστική και ζηλιάρα, δεν της αρέσει να μοιράζεται. Δυναμική, αλλάζει συχνά επαγγέλματα και πετυχαίνει. Ανάλογα με τη φάση στην οποία βρίσκεται, μπορεί να γίνει υπερβολικά γενναιόδωρη ή και τσιγκούνα.

Νανά: θεά των Χαλδαίων. Οι Αρμένιοι τη θεωρούσαν θεά της μητρότητας και προστάτιδα της οικογένειας. Γλυκιά, ήρεμη και καλόβολη, επηρεάζεται πολύ απ? αυτούς που θαυμάζει. Αρκετά ευκολόπιστη, γελιέται εύκολα στις κρίσεις της για τους ανθρώπους.

Νάντια: σλαβική απόδοσης της Ελένης. Εργατική και φιλόδοξη, γίνεται όταν ερωτευθεί πολύ παθητική. Συχνά δεν αξιοποιεί σωστά τις δυνατότητές της. Της ταιριάζει το καλοκαίρι και τα θερμά κλίματα.

Ναταλία: στα λατινικά η λέξη «νατάλος» σχετίζεται με τη γέννηση. Πληθωρική προσωπικότητα, ο δυνατός χαρακτήρας της έχει συχνά αρνητική επίδραση στα παιδιά της. Είναι πολύ ανταγωνιστική και ενδιαφέρεται να είναι πρώτη σε όλα.

Ναυσικά: (ναυς + καίνυμαι:υμνούμαι), η υμνούμενη από τους ναυτικούς.

Νεκτάριος-Νεκταρία: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Υπομονετικός, λογικός και λιγομίλητος. Είναι πολύ ευαίσθητος, αγαπάει την τέχνη κι έχει ταλέντο στη ζωγραφική. Μπορεί να θυσιάσει τα πάντα για τη γυναίκα που αγαπάει.

Νεοκλής: (νέος + κλέος), η νέα δόξα.

Νέστωρ: ομηρικός ήρωας, βασιλιάς της Πύλου. Έχει πραγματικά την τέχνη να δίνει σωστές συμβουλές, γι? αυτό κι οι φίλοι του θα τρέξουν πρώτα σ? αυτόν να πουν τα προβλήματά τους. Η ιδέα του γάμου δεν τον ενθουσιάζει. Όμως, χάρη στον ισορροπημένο χαρακτήρα του, όταν αποφασίσει να παντρευτεί, η ένωσή του είναι πετυχημένη.

Νεφέλη: (νέφω: χύνω ύδωρ), η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ. Γυναίκα του Αθάμαντος, παιδιά της ήταν ο Φρίξος και η Έλλη. Απρόβλεπτη σαν συννεφούλα, δεν ξέρει ούτε η ίδια τι θέλει απ? τη ζωή. Εντυπωσιάζεται απ? τους διάσημους άντρες και προσπαθεί να βρεθεί στο περιβάλλον τους, αλλά ο χαρακτήρας της δεν την βοηθάει. Αγαπάει το χρήμα, δυσκολεύεται όμως να το αποκτήσει.

Νίκανδρος: βασιλιάς της Σπάρτης. Ξεροκέφαλος και με ανεπτυγμένο κριτικό πνεύμα, μπορεί να γίνει θυσία για την οικογένειά του, αλλά με κάπως καταπιεστικό τρόπο. Όσο μεγαλώνει ο χαρακτήρας του μαλακώνει και γίνεται πολύ πιο αγαπητός.

Νίκη: ελληνική θεότητα, προσωποποίηση της νίκης. Ισορροπημένος χαρακτήρας, εύκολος στη συμβίωση. Της αρέσουν οι απολαύσεις της ζωής κι η «αχίλλειος πτέρνα» της είναι η οικονομική ανασφάλεια. Αισθάνεται καλύτερα όταν μεγαλώνει ο λογαριασμός της στην τράπεζα. Επηρεάζεται πολύ απ? τη μητέρα της.

Νικήτας: αρχαίος σοφιστής και ρήτορας από τη Σμύρνη. Αφάνταστα γοητευτικός και ευτυχώς μετριόφρων. Όμορφος, έξυπνος, αθλητικός, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις γυναίκες. Εκείνος όμως αφοσιώνεται σε μία. Κι αντιστέκεται στους πειρασμούς.

Νικηφόρος: σημαίνει «αυτός που φέρνει τη νίκη», γι? αυτό και στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν ως επίκληση του Διός και της Αφροδίτης. Καλλιεργημένος, μοιάζει σοβαρός και λίγο «βαρύς». Του ταιριάζουν οι πνευματικές ενασχολήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ξέρει να απολαμβάνει τη ζωή.

Νικόλαος, Νικολέττα: νίκη του λαού. Ιδιαίτερα καλόκαρδος, ο Νικόλαος μπορεί να χαρίσει και τα ρούχα που φοράει. Γλυκομίλητος, είναι η αδυναμία της μητέρας του. Το μόνο του ελάττωμα είναι ότι δε θέλει να στεναχωρεί αυτούς που αγαπάει και αναγκάζεται συχνά να λέει ψέματα. Πιο θαρραλέα, η Νικολέττα δε διστάζει να πει καθαρά τη γνώμη της. Είναι ικανή να κάνει πολλές θυσίες για να μπορέσει να σπουδάσει. Δεν είναι καθόλου φιλάρεσκη.

Νιόβη: κόρη του Τάνταλου και της Διώνης. Να μια γυναίκα σίγουρη για τον εαυτό της. Ακόμη κι όταν έχει αδικηθεί απ? τη φύση, φέρεται σα να είναι η ωραιότερη κι αυτό της βγαίνει σε καλό. Προτιμάει τους αδύνατους άντρες που αναζητούν ένα μητρικό πρότυπο.

Ξανθίππη: η ξανθή ιππεύτρια. Η κακή και δύστροπη σύζυγος του Σωκράτη που του έκανε τη ζωή μαρτύριο. Ορίζει πάντα τη ζωή της κι έρχεται συχνά σε σύγκρουση με τους γονείς της, το αφεντικό της ή όποιο άλλο πρόσωπο έχει εξουσία πάνω της. Όταν θυμώσει η γλώσσα της γίνεται πολύ τσουχτερή. Δεν είναι όμως μνησίκακη και γρήγορα ξεχνάει το θυμό της.

Ξένη: αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γλυκιά κι υποταγμένη στα νεανικά της χρόνια, αργότερα επαναστατεί και προσπαθεί να κάνει αυτό που της αρέσει. Εξελίσσεται συνήθως σε πολύ δυναμική γυναίκα.

Ξενοφών: ο ανδρείος ηγέτης των ξένων. Αθηναίος ιστορικός και φιλόσοφος του 5ου αιώνα π.Χ., μαθητής του Σωκράτη. Σοβαρός και λιγομίλητος, είναι στην πραγματικότητα πολύ φιλόδοξος. Ξέρει να χρησιμοποιεί τις γνωριμίες του σε όφελος της σταδιοδρομίας του και σπάνια παρασύρεται σε έντονους έρωτες. Μια ήρεμη και βολική σχέση τον ικανοποιεί περισσότερο.

Οδυσσέας: (οδύσσομαι: διώκομαι), ο διωκόμενος υπό των θεών. Οργισμένος, αγανακτισμένος, θυμωμένος (από την αρχαία λέξη οδύνη). Πράγματι πολυμήχανος, ο Οδυσσέας κατορθώνει ν? αποκτήσει αυτό που θέλει. Τον ενδιαφέρουν πολύ οι γυναίκες και κάνει τα πάντα για να τις κατακτήσει. Είναι καλόκαρδος και γενναιόδωρος με τους φίλους του.

Όθων: ρωμαίος αυτοκράτορας που έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ιδιαίτερα ρομαντικός, δεν συνέρχεται ποτέ απ? την ξαφνική προσγείωση που του επιφυλάσσει η ζωή. Κλείνεται στον εαυτό του και μπορεί να φτάσει μέχρι τη μισανθρωπία. Λατρεύει την κλασική μουσική.

Όλγα: αγία της Ρωσικής Εκκλησίας. Ζωντανή, γελαστή και φλύαρη, ασχολείται συνήθως με επαγγέλματα που έχουν επαφή με κόσμο. Έχει όμως και μια απαισιόδοξη πλευρά, επειδή δύσκολα ικανοποιείται με όσα έχει. Της είναι απαραίτητο να έχει μπροστά της ένα στόχο. Συχνά έχει την εντύπωση ότι δίνει περισσότερα απ? όσα παίρνει.

Ολίβια: όνομα που στα λατινικά σημαίνει «ελιά». Κυκλοθυμικός και αντιφατικός χαρακτήρας. Έχει καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία. Είναι ζηλιάρα όταν αγαπά, αλλά δεν διαθέτει μεγάλη παρατηρητικότητα.

Όμηρος: η έννοια του ονόματος Όμηρος χρησιμοποιείται για τους αιχμαλώτους. Στην αρχαιότητα, όμηρο αποκαλούσαν που είχε αρπαχθεί από εχθρικά στρατεύματα ή αντιπάλους. Γι? αυτό πολλοί φιλόλογοι πιστεύουν ότι το όνομα Όμηρος προέρχεται από τις δύο λέξεις «Ομού» και «Αραρείν» δηλαδή «Αραρίρσκω» που σημαίνει «ενώνω», μιας και ο αιχμάλωτος συνήθιζε να δίνεται ως εγγύηση για την εκτέλεση μιας συμφωνίας ή συνθήκης. Ειδικότερα όμως για τον μεγάλο ποιητή Όμηρο, λέγεται ότι το όνομά του προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων «Μη»+«Οράν»(=«βλέπω») δηλαδή ο «Μη Ορών», ή αλλιώς «ο άνθρωπος που δεν βλέπει». Πράγματι, οι ιστορικές αναφορές λένε ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός όταν έγραψε τα δύο μεγάλα Έπη της αρχαιότητας.

Ορέστης: (όρος + ίσταμαι), ο ορεσίβιος. Γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Ορεινός κάτοικος. Απλός και μετριόφρων είναι αγαπητός στο περιβάλλον του. Συμβιβαστικός, προσπαθεί να ηρεμεί τα πνεύματα και να λύνει τις διαφορές των άλλων. Μερικές φορές υποτιμάει τον εαυτό του.

Ουρανία: μια από τις Εννέα Μούσες, προστάτης της αστρονομίας, αυτή που προέρχεται από τον ουρανό. Δυναμική και μαχητική, έχει μανία να δίνει συμβουλές στους άλλους, με αποτέλεσμα να γίνεται, μερικές φορές, κουραστική. Μοιάζει πολύ απόλυτη, ξέρει όμως να γίνεται ευέλικτη όταν θέλει.

Ούρσουλα: όνομα που στα λατινικά σημαίνει αρκούδα. Πειθαρχημένη, λατρεύει την υγιεινή ζωή και προτιμάει συχνά να ζει στην εξοχή. Η μητρότητα έχει πολύ μεγάλη σημασία γι? αυτήν και υποφέρει αν δεν μπορεί να κάνει παιδιά.

Παγώνα: είναι ιταλικής προελεύσεως και είναι από το γνωστό παγόνι. Σημαίνει πως είσαι εντυπωσιακή και μεγαλοπρεπής γυναίκα. Επίσης, το Πέγκυ, θα πρέπει να ξέρεις πως προέρχεται από το Αγγλικό Μάργκαρετ. Όχι ότι σημαίνει κάτι, αλλά καλό θα ήταν να το γνωρίζεις.

Παλμύρα: εμπνευσμένο από την αρχαία πόλη της Συρίας. Φιλόδοξη κι επίμονη, καταφέρνει να πετυχαίνει τους στόχους της. Είναι πιο ευτυχισμένη στο δεύτερο μισό της ζωής της, όταν απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων της.

Παναγιώτης, Παναγιώτα: έχει όλα τα άγια. Και οι δύο είναι δραστήριοι και εργατικοί. Στα νεανικά τους χρόνια αφοσιώνονται στην οικογένειά τους και ζουν περιορισμένη ζωή, γι? αυτό, μετά από μια ορισμένη ηλικία, προσπαθούν να απολαύσουν αυτά που έχασαν.

Πανδώρα: η πρώτη γυναίκα που έφερε ο Ζευς στη ζωή για να τιμωρήσει το ανθρώπινο γένος. Όταν ο Προμηθέας έκλεψε απ? τον ουρανό τη φωτιά, ο Ζευς πρόσταξε τον Ήφαιστο να πλάσει από πηλό μια γυναίκα που να είναι τόσο ωραία ώστε να φέρει δυστυχία στους ανθρώπους. Γυναίκα γοητευτική και με έντονη προσωπικότητα, επιβάλλεται στους άλλους και κερδίζει την αγάπη και τον σεβασμό τους. Τώρα πόσο περίεργη είναι; Το βάρος του ονόματός της δρα οπωσδήποτε ανασταλτικά.

Παντελής: από το Παντελεήμων, που ελεεί τους πάντες, που στους συμπονάει όλους, ο ευσπλαχνικός. Έχει αρκετά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και συχνά επιδιώκει να τραβάει την προσοχή των άλλων με το ντύσιμο και τη συμπεριφορά του. Όταν αγαπάει είναι αφοσιωμένος και προστατευτικός, αλλά πολύ ζηλιάρης.

Παρασκευή: προετοιμασία. Ζωντανός και ανήσυχος χαρακτήρας, δυσκολεύεται να κατασταλάξει κάπου. Η δημιουργία οικογένειας αποτελεί γι? αυτήν παράγοντα ισορροπίας. Η ανάγκη για εμπειρίες την κάνει ν? αναζητεί συχνά διεξόδους αλλού.

Παρασκευάς: ανδρωνυμικό του Παρασκευή.

Πάρις: εξαιτίας του άρχισε ο Τρωικός πόλεμος. Γιος του Πρίαμου και της Εκάβης. Λατρεύει την ομορφιά και την τέχνη. Θέλει να περιβάλλεται μόνο από ωραία πράγματα και δίνει μεγάλη σημασία στην καλοπέραση. Καμιά γυναίκα δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του. Συχνά έχει τη φήμη ότι είναι μισογύνης.

Παρθενία: απείραχτη, ανέγγιχτη κόρη.

Πασχάλης, Πασχαλιά: ο Πασχάλης είναι εξωστρεφής χαρακτήρας έχει συνήθως καλή διάθεση και παραδέχεται πάντα τα λάθη του. Η Πασχαλιά πιο κλειστή και ρομαντική, έχει την τάση να νιώθει ότι καταπιέζεται απ? το περιβάλλον της και καταφεύγει στα όνειρα.

Πάτροκλος: (πατρίς + κλέος), η δόξα της πατρίδος. Ήρωας του Τρωικού πολέμου, αγαπημένος του Αχιλλέα. Τον σκότωσε ο Έκτορας. Γλυκός κι υπομονετικός, είναι πραγματικά ο ιδανικός φίλος όταν οι άλλοι δεν εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του. Έχει μια σπάνια ευαισθησία που τον κάνει να επικοινωνεί πολύ καλά με τα παιδιά.

Παύλος, Παυλίνα: είναι και οι δύο ήρεμοι και απεχθάνονται τους καβγάδες. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν προσπαθούν να επιβληθούν στους άλλους και να κάνουν το δικό τους. Ενώ μοιάζουν συγκρατημένοι, είναι στην πραγματικότητα παρορμητικοί και κανείς δεν μπορεί να τους κάνει να αλλάξουν γνώμη όταν αποφασίσουν κάτι.

Πελαγία: αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Βασίλειό της είναι το σπίτι της, όπου διοικεί τους πάντες και τηρεί την τάξη. Πρακτική και πολύ νοικοκυρά, της αρέσει να περνάει όλα απ? τα χέρια της. Με δυο λόγια, είναι ένας τύπος γυναίκας που, όπως και το όνομα που φέρει, τείνει να εξαφανιστεί.

Περικλής: (περί + κλέος), ο ένδοξος. Από τους γνωστότερους Αθηναίους πολιτικούς της αρχαιότητας. Ο σύγχρονος Περικλής είναι άξιος απόγονος του διάσημου προγόνου του. Έχει μεγάλη ικανότητα στη διοίκηση και την οργάνωση και καταφέρνει να γίνεται ο πιο απαραίτητος συνεργάτης. Συνδυάζει τη φαντασία με τη σύνεση, γι? αυτό και σπάνια θ? αρκεστεί σε μια μισθωτή εργασία. Αργά ή γρήγορα θα θελήσει να πετάξει με τα δικά του φτερά.

Περσεφόνη: κόρη του Δία και της Δήμητρας, ήταν γνωστή ως «κόρη» και τη λάτρευαν με το όνομα αυτό. Μετά την αρπαγή της απ? τον Πλούτωνα, έγινε σύζυγός του και βασίλισσα του Άδη. Έμενε έξι μήνες στο βασίλειο των νεκρών και τους υπόλοιπους έξι ανέβαινε στη γη και περνούσε με τη μητέρα της. Οι Ορφικοί τη θεωρούσαν θεά της φύσης. Ανέμελη και λίγο επιπόλαιη, μιλάει πολύ και δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι τάφος. Είναι όμως ευχάριστη στην παρέα, καθώς της αρέσει να γνωρίζει καινούργιους ανθρώπους και ν? απολαμβάνει τις χαρές τις ζωής.

Πέτρος, Πετρούλα: ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού και αναφέρεται ως «κορυφαίος» και «πρόκριτος» μεταξύ των Αποστόλων. Ο Πέτρος είναι σοβαρός και αρκετά... δογματικός. Θέλει να φαίνεται γενναίος, αλλά κοιτάζει μάλλον να αποφεύγει τους κινδύνους. Το μεγαλύτερο ελάττωμά του είναι ότι έχει την τάση να παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά. Η Πετρούλα του μοιάζει αρκετά σαν χαρακτήρας, αλλά είναι ακόμα πιο άκαμπτη κι αυτό της δημιουργεί δυσκολίες στη ζωή της. Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως πέτρα.

Πηνελόπη: (πήνη:υφάδι + λέπω:εκτυλίσσω), η καλλιτέχνις υφάντρια. Με την αφοσίωσή της στον Οδυσσέα, έγινε το σύμβολο της συζυγικής πίστης. Πραγματικά πιστή σ? αυτούς που αγαπάει, η Πηνελόπη είναι αγαπητή παρά τις ιδιορρυθμίες της. Γεμάτη ενδιαφέρον για τη ζωή, έχει αμέτρητα χόμπι που της δίνουν μια ανεξαρτησία.

Πλάτων: ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της αρχαιότητας και ένας από τους σημαντικότερους της ιστορίας. Μαθητής του Σωκράτη. Απ? τον μεγάλο φιλόσοφο έχει μείνει η έκφραση «πλατωνικός έρωτας», στον οποίο και διαπρέπει ο σύγχρονος Πλάτων. Έχει μεγάλο μέτωπο και στοχαστική έκφραση, του αρέσει πολύ να μιλάει και ξέρει να δημιουργεί μια απροσδιόριστα ερωτική ατμόσφαιρα. Επηρεάζεται πολύ απ? τους άλλους σε όλα, εκτός απ? τη δουλειά του.

Πλουμίτσα: από την λέξη «πλούμι» ή «πλουμίδι» που σημαίνει στολίδι κεντητό ή ζωγραφιστό ή φορεσιά με κεντήματα, η στολισμένη.

Πολυδεύκης: (πολύ + δεύκος:γλεύκος), ο πολύ γλυκός.

Πολύδωρος: (πολλά + δώρα)

Πολυξένη: (πολύ + ξενία), η πολύ φιλόξενη. Κόρη του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου. Ζωντανή κι αεικίνητη, έχει πολύ χιούμορ και την τέχνη να μιμείται θαυμάσια. Είναι, όμως, αναποφάσιστη και μπορεί δύσκολα να συγκεντρωθεί σε κάποιο σκοπό.

Πολύμνια: (πολύς + ύμνος), η θεία τραγουδίστρια.

Πολυχρόνης: από το Πολυχρόνιος, σημαίνει αυτός που διαρκεί πολύ, ο μακρόβιος, ο πολύχρονος. Είναι άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από τη σταθερότητα. Τον διακρίνουν οι σταθερές του αξίες, οι σταθερές του ιδέες, τα σταθερά του συναισθήματα, ο σταθερός του χαρακτήρας. Δίνεται ολοκληρωτικά σε ότι επιλέγει να ακολουθήσει ή να υπηρετήσει στη ζωή του. Μπορεί να είναι μία ιδέα, μία εργασία, ένας στόχος ή ακόμη και μία γυναίκα. Τα ιδανικά του είναι υψηλά και μόνο γυναίκες με αντίστοιχη ανωτερότητα μπορούν να σταθούν δίπλα του... και κυρίως να αντέξουν.

Πουλχερία: παραδοσιακό όνομα που προκύπτει από το λατινικό επίθετο «pulcher», και σημαίνει η «όμορφη».

Προκόπιος: Έλληνας ιστορικός απ? την Καισάρεια της Παλαιστίνης. Ο Προκόπης προκόβει στη ζωή του κι εύκολα κάνει μια μικρή περιουσία. Έχει καλή μνήμη κι είναι πολύ συνδεδεμένος με το παρελθόν.

Πύρρος: (εκ του πυρρός), ο ξανθοκόκκινος. Βασιλιάς της Ηπείρου από το 318 μέχρι το 272 π.Χ., με πολλά στρατιωτικά προσόντα και πολύ φιλόδοξος. Πονηρός, ξέρει να διδάσκεται απ? την πείρα του και μαθαίνει γρήγορα πώς να τα βγάζει πέρα στη ζωή. Δεν παίρνει τίποτα πολύ στα σοβαρά και το κύριο ενδιαφέρον του είναι οι γυναίκες κι η διασκέδαση.

Ραφαήλ-Ραφαέλλα: σημαίνει στα εβραϊκά «ο Θεός μας γιατρεύει». Ρομαντικός και ιδιόρρυθμος ο Ραφαήλ δεν κάνει ποτέ κάτι που δεν θέλει. Δύσκολα επηρεάζεται από τη γνώμη των άλλων. Συνήθως ζει κλεισμένος στον εαυτό του. Αντίθετα, η Ραφαέλλα είναι ενθουσιώδης κι έχει ανάγκη απ? τη συντροφιά των ανθρώπων. Ερωτεύεται και ζηλεύει με το ίδιο πάθος!

Ραχήλ: σύμφωνα με τη Βίβλο ήταν σύζυγος του Ιακώβ και μητέρα του Ιωσήφ και του Βενιαμίν. Γυναίκα με προσωπικότητα και λαμπρό μυαλό, έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και κοιτάζει τα πράγματα σε βάθος. Γι? αυτό και δεν μιλάει πολύ ούτε επιχειρεί να τραβήξει την προσοχή. Προτιμά μάλιστα να περνάει απαρατήρητη.

Ρέα: κόρη του Ουρανού και της Γης, σύζυγος του Κρόνου και μητέρα όλων των θεών του Ολύμπου, η Ρέα ήταν μια απ? τις πιο παλιές θεότητες. Αγαπάει τη διασκέδαση, τα ταξίδια και το χρήμα. Η οικονομική ασφάλεια μετράει πολύ γι? αυτήν, γι? αυτό διαλέγει ένα πρακτικό επάγγελμα κι έναν εύπορο σύντροφο. Προσπαθεί να τα έχει καλά με όλους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο τέλος δεν κάνει πάντα το δικό της.

Ρεβέκκα: σημαίνει στα εβραϊκά «δούλη του Θεού». Ήταν σύζυγος του Ισαάκ. Ακόμη κι όταν δεν είναι ωραία, η γοητεία της προκαλεί αίσθηση. Ασκεί κάποιο μαγνητισμό στους άλλους κι έτσι, ενώ είναι αρκετά εγωίστρια και δεν θυσιάζει εύκολα την καλοπέρασή της για κανέναν, της τα συγχωρούν όλα.

Ρεγγίνα: σημαίνει στα λατινικά «βασίλισσα». Έχει δυνατή προσωπικότητα και της αρέσει να τραβάει την προσοχή. Ακόμη κι αν είναι καλομαθημένη, δεν θα διστάσει στις δύσκολες στιγμές να δουλέψει σκληρά.

Ρόζα: σημαίνει στα λατινικά «τριαντάφυλλο». Και είναι ένα τριαντάφυλλο, που συχνά αργεί ν? ανθίσει, γιατί η τύχη δεν της είναι πολύ ευνοϊκή στα νεανικά της χρόνια. Έχει πολλά ενδιαφέροντα, κυκλοθυμικό χαρακτήρα κι είναι πολύ συνδεδεμένη με τα παιδιά της.

Ρωξάνη: έχει δύσκολο και παράξενο χαρακτήρα. Ανεξάρτητη, προτιμάει να ζει μόνη, παρόλο που ο έρωτας έχει πολύ ευεργετική επίδραση πάνω της. Έχει πολύ γούστο και ξέρει να το καλλιεργεί στην εμφάνισή της και στο σπίτι της.

Σάββας: όνομα αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κλασσικός τύπος οικογενειάρχη, που σέβεται τις παραδόσεις και είναι πολύ συντηρητικός. Συχνά έχει πρόβλημα επικοινωνίας με τα παιδιά του και τους νέους γενικότερα.

Σαβίνα: αγία της Δυτικής Εκκλησίας μαρτύρησε στα τέλη του 3ου αιώνα στο Μιλάνο. Ακούραστη, διαλέγει συνήθως ένα πολύ κινητικό επάγγελμα, που δεν εξαντλεί, όμως τα αποθέματα της ενεργητικότητάς της. αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμη να δεχτεί τους φίλους της, να βοηθήσει τους συγγενείς της, ν? ασχοληθεί με τα κοινά.

Σαμάνθα: προέρχεται από το όνομα Σαμουήλ. Δύσκολα μπορεί κανείς να πείσει τη Σαμάνθα να περιορίσει τις φιλοδοξίες της και τελικά εκείνη είναι που έχει δίκιο. Πιστεύει πως μια γυναίκα έχει δικαίωμα σε μια λαμπρή σταδιοδρομία και σε μια οικογένεια και δίνει μάχη για να το πετύχει.

Σαπφώ: η γνωστή ποιήτρια που γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Γυναίκα δυναμική και με πολύ χιούμορ, η Σαπφώ δεν περνάει απαρατήρητη. Κι ούτε το θέλει, απόδειξη ότι διαλέγει συνήθως επαγγέλματα με προβολή.

Σεβαστή: σημαίνει σεβάσμια. Είναι άξια σεβασμού και λατρείας. Ξέρει να επιβάλλεται, έχει δυναμικό χαρακτήρα, βάζει στόχους και δεν υποχωρεί εύκολα. Κάνει φίλους εύκολα και συνήθως έχει το ρόλο του ηγέτη της παρέας. Είναι φιλόδοξη και αγωνίστρια, αλλά δεν ικανοποιείται εύκολα από τη ζωή και τους γύρω της και κυρίως από τον εαυτό της. Η Σεβαστή βάζει ψηλά τον πήχη σε όλα τα πράγματα με τα οποία ασχολείται και αγαπά. Μπορεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις της, αλλά η ίδια δύσκολα το αποδέχεται.

Σεραφείμ: ή σεραφίμ (Εβρ. ??????, σεράφ στον ενικό) προέρχεται από την εβραϊκή λέξη σαράφ, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά».

Σέργιος, Σεργία: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συνεπείς, οργανωτικοί και θετικοί χαρακτήρες, δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Δεν τους αρέσει να ξεφεύγουν απ? το πρόγραμμά τους και κινδυνεύουν να γίνουν πολύ σχολαστικοί.

Σμαράγδα: προέρχεται από το σμαράγδι τον πολύτιμο λίθο.

Σόλων: (πιθανώς από το ρήμα σέλλω: σείω), ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης. Ο γνωστός Αθηναίος νομοθέτης, ποιητής και φιλόσοφος ένας απ? τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Πολύ προσεκτικός και σχολαστικός, κολλάει πολλές φορές στη λεπτομέρεια και μπορεί να του ξεφύγει κάτι πολύ σημαντικό. Ανεξάρτητος, σπάνια δουλεύει σαν μισθωτός. Οι γυναίκες αποτελούν γι? αυτόν ένα αναπάντητο ερωτηματικό.

Σουμέλα ή Σιμέλα: από την Παναγία Σουμελά. Το όνομα Σουμελά ετυμολογείται από το όρος μελά και του ποντιακού ιδιώματος ?σσού, που σημαίνει «εις το» ή «εις του» και έγινε Σουμελά «εις του Μελά».

Σοφία: σημαίνει «ευφυΐα», «δεξιότης». Συμβολίζει το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Είναι πολύ απαιτητική από τη ζωή και τους ανθρώπους. Έχει πολλά ενδιαφέροντα και μεγάλη έφεση στα γράμματα. Διαθέτει φαντασία και ξέρει να διηγείται ωραία. Της αρέσει να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής.

Σοφοκλής: (σοφός + κλέος), ο έχων δόξα σοφού. Ο δεύτερος μεγάλος τραγικός ποιητής μετά τον Αισχύλο. Έγραψε 123 έργα από τα οποία σώζονται επτά τραγωδίες του. Δίκαιος και καλός χαρακτήρας, του αρέσει να παίρνει πρωτοβουλίες και να καθοδηγεί τους άλλους. Τον ενδιαφέρουν πολύ τα κοινά και ασχολείται συχνά με την πολιτική.

Σπυρίδων, Σπυριδούλα: ο άγιος Σπυρίδων, έζησε τον 4ο αιώνα και καταγόταν από την Κύπρο. Βλέπουν πολύ ρομαντικά τη ζωή και όταν απογοητευτούν κλείνονται στον εαυτό τους ή κοιτάζουν να βρουν μια ήσυχη δουλειά, που να τους εξασφαλίζει κάποια ανεξαρτησία.

Σταμάτης: ήσυχος άνθρωπος. Δίνει σημασία στην καλοπέραση και απεχθάνεται τους καβγάδες. Αποφεύγει τους μπελάδες και τις κακοτοπιές και προτιμάει να ασχολείται με το σπίτι του, τον κήπο του και τα διάφορα χόμπι του. Αυτός/ή που σταματάει κάτι.

Σταύρος, Σταυρούλα: από τον τίμιο Σταυρό. Ο Σταύρος είναι λιγομίλητος κι εργατικός. Έχει μεγάλη επιδεξιότητα στα χέρια. Είναι καλός φίλος και σύζυγος. Η Σταυρούλα είναι νευρική και οξύθυμη. Πολύ περήφανη, δε λέει ποτέ τα προβλήματά της. Τα παιδιά αποτελούν γι? αυτήν παράγοντα ισορροπίας.

Στέλλα: σημαίνει στα λατινικά «αστέρι». Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, η Στέλλα έχει συχνά διάφορες μανίες, όπως με την υγιεινή διατροφή, το νοικοκυριό κ.α. Φροντίζει πολύ την υγεία της και την εμφάνισή της κι αγαπάει τη φύση και τα ταξίδια.

Στέφανος, Στεφανία: αρχαίο όνομα. Σοβαρός, συντηρητικός και αυστηρός, ο Στέφανος ξεχνάει όλες τις αναστολές και τους φόβους του όταν είναι να αγωνιστεί για κάποιο ιδανικό. Παιχνιδιάρα, ζωηρή και άφοβη, η Στεφανία είναι εντελώς διαφορετική προσωπικότητα, που ξέρει να χαίρεται τη ζωή.

Στυλιανός, Στυλιανή: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Βλέπουν τη ζωή με κάποια αποστασιοποίηση και δεν παίρνουν τίποτα πολύ στα σοβαρά. Το γέλιο αποτελεί το όπλο τους, με αποτέλεσμα να τους τα συγχωρούν όλα. Εργατικοί και ευσυνείδητοι, είναι πολύ καλοί επαγγελματίες.

Σύλβια: από τη λατινική λέξη «Silva» που σημαίνει «δάσος». Ανήσυχη και αγχώδης, μπορεί ν? αποδώσει στη δουλειά της μόνο αν την ενδιαφέρει πραγματικά. Ο πολύς κόσμος την ενοχλεί και έχει λίγους, αλλά καλούς φίλους. Είναι πολύ καλή οικοδέσποινα και πολύ τρυφερή μητέρα.

Συμεών: όνομα πολλών προσώπων της Αγίας Γραφή. Του αρέσει η μάθηση κι έχει μεγάλη κλίση στη διδασκαλία. Τα παιδιά αγαπούν την παρέα του. Έχει την ικανότητα να διαβάζει τη σκέψη των άλλων.

Σωκράτης: (σώζω + κράτος), ο σωτήρ του κράτους. Μια από τις μεγαλύτερες ηθικές μορφές της αρχαιότητας και κατά τον Πλάτωνα «ο άριστος, δικαιότατος και σωφρονέστατος των Ελλήνων». Ιδανικός σαν δημόσιος λειτουργός, έχει πάθος με τη δικαιοσύνη και μπορεί να θυσιάσει πολλά πράγματα για τα ιδανικά του. Έχει θεωρητικό μυαλό κι οι πρακτικές όψεις της ζωής του είναι αδιάφορες.

Σωτήρης, Σωτηρία: σημαίνει «λυτρωτής», «αυτός που σώζει απ? το κακό». Έτσι αποκαλείται ο Ιησούς Χριστός. Ο Σωτήρης έχει πάθος με τη μουσική και πολύ συχνά ξέρει να παίζει κάποιο μουσικό όργανο. Είναι πολύ καλοφαγάς και θαυμάσιος μάγειρας. Η Σωτηρία είναι δυναμική και ντόμπρα, με καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και πολλούς φίλους. Σωτηρία, ελευθέρωση.

Τατιάνα: πολύ ανεξάρτητος και λίγο εκκεντρικός χαρακτήρας, απεχθάνεται τις δεσμεύσεις. Αντίθετα, λατρεύει τη ζωή κοντά στη φύση, τον αθλητισμό και τα ταξίδια.

Τέλης: κυνικός φιλόσοφος από τα Μέγαρα, που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. Ξέρει να ελίσσεται και να πετυχαίνει τους στόχους του. Η δικηγορία του ταιριάζει θαυμάσια, όπως και οι δημόσιες σχέσεις. Συχνά κάνει πάνω από ένα γάμο. Δεν είναι, όμως, φτιαγμένος για οικογενειακή ζωή.

Τερψιχόρη: (τέρπω + χορός), η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα. Η πέμπτη από της Εννιά Μούσες, προστάτης των χορικών ασμάτων και της ορχηστρικής τέχνης. Την παρίσταναν να κρατάει σαν σύμβολα πότε λύρα, πότε αυλούς, κιθάρα ή ψαλτήριο. Ιερό φυτό της ήταν ο κισσός και συνόδευε πάντα τον Διόνυσο στις νυχτερινές τελετές. Κι όμως, η σύγχρονη Τερψιχόρη δεν ζει τη νύχτα. Αντίθετα, τη μέρα είναι γεμάτη δραστηριότητα και συχνά κάνει πάνω από μια δουλειά. Πρακτική και δυναμική γυναίκα, ξέρει να επιβάλλεται στους άλλους. Είναι πολύ καλή συνεργάτης, αλλά η ίδια δεν επιζητεί την προβολή.

Τηλέμαχος: (τηλέ: μακριά + μάχομαι), ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος. Ομηρικός ήρωας, γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης. Είναι ευέξαπτος και γίνεται εύκολα επιθετικός. Πιστεύει πως οι άλλοι δεν τον καταλαβαίνουν και δεν τον αγαπούν αρκετά. Η επαγγελματική επιτυχία, όμως, τον ηρεμεί.

Τιμόθεος: ποιητής και μουσικός από τη Μίλητο. Δεν έχει πολύ χιούμορ, αλλά είναι συνεπής, τίμιος κι ειλικρινής. Του αρέσει να κάνει παρέα με ζωντανούς ανθρώπους κι είναι πολύ γενναιόδωρος.

Τιμολέων: (τιμή + λέων), ο ισχυρός ως λέων. Κορίνθιος πολιτικός και στρατιωτικός, αδελφός του τυράννου Τιμοφάνους. Κλειστός, αλλά πολύ φιλόδοξος χαρακτήρας. Του αρέσουν τα τυχερά παιχνίδια και η αλήθεια είναι ότι του φέρνουν τύχη! Το επάγγελμα που επιλέγει τον κάνει να ταξιδεύει πολύ.

Τίτος: ρωμαίος αυτοκράτορας. Αποτελεί πραγματική δύναμη της φύσης. Έχει μεγάλη αντοχή και καθώς φροντίζει πολύ την υγεία του ζει πολλά χρόνια έχοντας την ίδια δραστηριότητα που είχε όταν ήταν νέος.

Τριανταφυλλιά: από το ομώνυμο φυτό. Ιδιαίτερα συνδεδεμένη με τη μητέρα της, έχει ωστόσο τη δική της προσωπικότητα και δεν της αρέσει καθόλου να παίζει διακοσμητικό ρόλο. Έχει μεγάλη επιδεξιότητα στα χέρια.

Τρύφων: όνομα πολλών αρχαίων ιστορικών προσώπων. Του αρέσει να βάζει στόχους στη ζωή και συνήθως τους πετυχαίνει. Σοβαρός και συνεπής στη δουλειά του, πιστός φίλος και καλός οικογενειάρχης, δεν είναι ο άνθρωπος που θα αμφισβητήσει ποτέ το κατεστημένο.

Υακίνθη: προέρχεται από τον υάκινθο. Της αρέσει να φτιάχνει τη ζωή της μόνη της, χωρίς τη βοήθεια κανενός. Πεισματάρα, δεν επηρεάζεται εύκολα απ? τους άλλους. Αγαπάει τα ζώα, έχει πολύ γούστο και διακοσμεί ωραία το σπίτι της.

Υπατία: φιλόσοφος και μαθηματικός της Αλεξάνδρειας, έζησε στο δεύτερο μισό του 4ου αιώνα. Δυναμική γυναίκα, που επιδιώκει να συνδυάζει καριέρα και οικογένεια και μπορεί να τα καταφέρει μια χαρά και στα δυο. Έχει κυρίως πρακτικό μυαλό, διαθέτει ευαισθησία και αγαπάει πολύ τα παιδιά. Θυμώνει εύκολα και συγχωρεί εξίσου εύκολα.

Φαίδρα: (φαιδρός = φως), η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη. Κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, σύζυγος του Θησέα. Κλειστός χαρακτήρας, δυσκολεύεται στις σχέσεις με τους ανθρώπους. Ζει σ? ένα δικό της κόσμο, αφοσιωμένη στον άντρα της, στον οποίο επιβάλλεται, και στη δουλειά της.

Φαίδων: (φως) ο λαμπρός καθ? όλα. Φιλόσοφος από την Ηλεία, μαθητής του Σωκράτη. Μορφωμένος, πολυταξιδεμένος και κοινωνικός, ο Φαίδων δημιουργεί πολλές συμπάθειες και δεν του λείπουν ποτέ οι παρέες. Στο βάθος είναι, όμως, αρκετά μοναχικός και σπάνια εκδηλώνει τα συναισθήματά του ή τις βαθύτερες σκέψεις του.

Φάνης: λεγόταν ο Έλληνας στρατηγός του Φαραώ Αμασίου, αλλά και η ορφική θεότητα που ξεπήδησε από ένα ασημένιο αυτό που δημιούργησε ο Χρόνος. Είχε χρυσά φτερά και πολλά κεφάλια. Κόρη του ήταν η Νύχτα. Δεν έχει καμιά συναίσθηση του χρόνου και γι? αυτό είναι πάντα καθυστερημένος στα ραντεβού του. Όμως, το χαμόγελό του είναι τόσο αφοπλιστικό που όλοι τον συγχωρούν και ιδιαίτερα οι γυναίκες, τις οποίες πολύ εύκολα κατακτά.

Φερενίκη: (φέρω + νίκη), η νικηφόρος.

Φεβρωνία: προέρχεται από την αγία Φεβρωνία. Εκθαμβωτική ήταν η σωματική της ομορφιά, αλλά περισσότερο έλαμπε η ψυχή της, ανάμεσα στις μοναχές του μοναστηριού της Μεσοποταμίας. 17 χρονών η Φεβρωνία πήγε στο μοναστήρι. Γρήγορα προσαρμόστηκε στους κανόνες της νέας ζωής, και πάντα έβρισκε χρόνο να μελετά και να καλλιεργεί το πνεύμα της. Η ζωή της ήταν ήσυχη μέχρι κάποια μέρα που ένα σώμα στρατιωτών που εξεδίωκε χριστιανούς, πέρασε από τη μονή της Φεβρωνίας. Οι στρατιώτες έμειναν έκπληκτοι από την ομορφιά της. Τρεις άνδρες τη φρουρούσαν και οι υπόλοιποι γύρισαν και το ανέφεραν στον αρχηγό τους Σελήνο (288 μ.Χ.). Πρότεινε στη Φεβρωνία να τη δώσει σύζυγο στον ανεψιό του Λυσίμαχο, που κοντά του θα γνώριζε μεγάλη δόξα. Η Φεβρωνία, όμως, προτίμησε να γίνει συμμέτοχος της δόξας που θα αποκαλυφθεί κατά τη δευτέρα παρουσία, και με περίσσιο θάρρος περιφρόνησε τις προτάσεις του Σελήνου, ο οποίος, αφού τη βασάνισε, τελικά τη σκότωσε με ξίφος.

Φιλήμων: μυθολογικός γέρος, ζούσε στη Φρυγία. Δεν θυμώνει ποτέ και βλέπει πάντα τις καλές πλευρές των ανθρώπων και της ζωής. Η απόσταση που τηρεί από τα πράγματα του χαρίζει μακροζωία.

Φίλιππος: (φιλώ + ίππος), ο αγαπών τους ίππους. Όνομα πολλών ιστορικών προσώπων. Ο γνωστότερος ήταν ο Φίλιππος Β΄ πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένας απ? τους πιο διακεκριμένους πολιτικούς και στρατιωτικούς της αρχαιότητας. Ήρεμος, φλεγματικός, δεν παρασύρεται από φανατισμούς ή πάθη. Πολύ τακτικός, έχει μανία με την καθαριότητα. Ασχολείται πολύ με τον αθλητισμό και δεν έχει ιδιαίτερη έφεση για οικογενειακή ζωή.

Φιλομήλα: (φιλώ + μέλος), η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.

Φλώρα: θεά της ιταλικής μυθολογίας, αντιπροσώπευε την άνοιξη, τα λουλούδια, τη βλάστηση. Η παρουσία της φέρνει πραγματικά την άνοιξη. Πάντα με το χαμόγελο και πολύ εργατική, είναι όμως αθόρυβη και σεμνή, με αποτέλεσμα να αδικείται συχνά σε σχέση με τις ικανότητές της. Είναι η ιδανική μητέρα.

Φοίβη: όνομα πολλών μυθολογικών προσώπων, μεταξύ των οποίων μια από τις αμαζόνες που σκότωσε ο Ηρακλής. Είναι συνήθως ψηλή και λυγερόκορμη. Συνηθίζει ν? αφιερώνεται σ? έναν άνθρωπο ή έναν σκοπό, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.

Φοίβος: (φάος: φως), ο ακτινοβόλος. Θεός που είχε αρχικά δική του υπόσταση, αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Απόλλωνα. Πολύ περίεργος, τον ενδιαφέρει η μελέτη της ανθρώπινης ψυχής. Γλεντάει και χαίρεται τη ζωή, είναι κοινωνικός και γενναιόδωρος.

Φραγκίσκος, Φραγκίσκη: άγιος της Καθολικής Εκκλησίας. Ο Φραγκίσκος και η Φραγκίσκη είναι συναισθηματικοί, ζηλιάρηδες και πολύ ερωτιάρηδες! Είναι πολύ ευχάριστοι στην παρέα και ξέρουν να διηγούνται πολύ ωραία τις περιπέτειες που γεμίζουν, συνήθως, τη ζωή τους.

Φρειδερίκος, Φρειδερίκη: όνομα πολλών ηγεμόνων της Ευρώπης. Αυταρχικοί και άκαμπτοι, δεν μπορούν να καταλάβουν πως τα πράγματα δεν πάνε πάντα όπως τα θέλουν και ποτέ δεν υποψιάζονται ότι μπορεί να φταίνε κι οι ίδιοι. Όταν χάνουν το παιχνίδι, αντιδρούν μοιρολατρικά.

Φρίξος: (φρίττω), ο τρομακτικός. Γιος του Αθάμαντα και της Νεφέλης και αδερφός της Έλλης. Τον διαβάζει κανείς σαν ανοιχτό βιβλίο, γιατί του είναι πολύ δύσκολο να προσποιηθεί. Όσα κι αν περάσει στη ζωή του, διατηρεί μια παιδική αθωότητα, που είναι ακαταμάχητη.

Φρύνη: δεν είναι τυχαίο που ήταν η καλλίστη εταίρα του αρχαίου κόσμου και ίσως όλων των εποχών, η οποία ενέπνευσε μεγάλους καλλιτέχνες με το πάγκαλο σώμα της να δημιουργήσουν θαυμάσια έργα τέχνης, κατάγονταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας, στην πόλη που πιο πολύ από όλους τους Θεούς τιμούσαν τον Έρωτα.

Φωκίων: αθηναίος πολιτικός και στρατηγός, μαθητής του Πλάτωνα και του Ξενοκράτη. Πολύ έντιμος, προσπαθεί να είναι πάντα σύμφωνος με τις αρχές του. Τον ενδιαφέρουν τα νομικά και διαλέγει συχνά ένα επάγγελμα σχετικό. Είναι λίγο ντροπαλός με τις γυναίκες.

Φώτιος, Φωτεινή: όνομα που προέρχεται από τη Θεία Φώτιση και το έφεραν πολλοί Πατριάρχες της Κωνσταντινούπολης. Ακολουθούν την πορεία που έχουν χαράξει, χωρίς να κοιτάζουν δεξιά ή αριστερά. Θέλουν να βελτιώσουν τη θέση τους, αλλά τους λείπει η διπλωματία. Δε διαλέγουν πάντα τον κατάλληλο σύντροφο. Αυτή που εκπέμπει λάμψη.

Χαρά: σημαίνει ευφροσύνη, ικανοποίηση. Υποκοριστικό της Χαρίκλειας. Έξυπνη κι ευαίσθητη, αγωνίζεται για να μπορέσει να διακριθεί επαγγελματικά. Δημιουργεί συχνά σαδομαζοχιστικές σχέσεις με τους άντρες και βρίσκει μια συναισθηματική ισορροπία μόνο όταν αποκτήσει παιδί.

Χαράλαμπος: άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Προσγειωμένος, δε συγκινείται με ρομαντικά ιδεώδη. Αντίθετα, κυνηγάει πολύ πρακτικούς και χειροπιαστούς στόχους. Έχει όμως καλή καρδιά και καθώς είναι πολύ κοινωνικός, αποκτά εύκολα φίλους και φίλες, αφού έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις γυναίκες!

Χαρίκλεια: ήταν πριγκίπισσα της Αιθιοπίας κι είχε έναν περιπετειώδη έρωτα με τον ωραίο Θεαγένη. Είναι κοινωνική και εξωστρεφής. Δεν προβληματίζεται πολύ, προτιμάει να χαίρεται τη ζωή της. Η οικογενειακή ζωή παίζει, ωστόσο σημαντικό ρόλο γι? αυτήν.

Χαρίλαος: ο έβδομος βασιλιάς της Σπάρτης. Η δουλειά απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και συνήθως διαπρέπει στο επάγγελμά του. Έντιμος και χωρίς μεγάλες υλικές απαιτήσεις, θέλει πάντα να προσφέρει τους άλλους.

Χρήστος, Χριστίνα: η σωστή ορθογραφία του ονόματος είναι «Χρίστος», αφού προέρχεται απ? τον Χριστό. Χρήσιμος, ωφέλιμος. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το πείσμα. Ποτέ δεν παραδέχονται ότι έχουν άδικο. Η επιμονή τους τούς κάνει μερικές φορές να πετυχαίνουν τα αδύνατα. Κατά τ? άλλα ο Χρήστος είναι αρκετά μοναχικός και ιδιόρρυθμος, ενώ η Χριστίνα βρίσκει την ευτυχία στην οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Κι οι δυο δίνουν σημασία στην οικονομική ασφάλεια.

Χρίστος: αυτός που χρίστηκε, επαλείφθηκε με λάδι και μύρο.

Χριστιάννα: αγία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η εξωτερική της εμφάνιση κι η εντύπωση που προκαλεί στους άλλους την απασχολούν πολύ. Συχνά έχει ανταγωνιστικές σχέσεις με τις άλλες γυναίκες. Αγαπάει την πολυτέλεια και, γενικά, την εύκολη ζωή.

Χριστόδουλος: δούλος-υπηρέτης του Χριστού. Του αρέσει να βάζει τον εαυτό του σε δοκιμασία για να δει μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις του. Ο κίνδυνος δεν τον τρομάζει και συχνά έχει κανείς την εντύπωση πως παίζει με τη φωτιά.

Χριστοθέα: είναι χρισμένη να κοιτάει μπροστά, συνήθως είναι ανυπόμονη.

Χριστόφορος: σημαίνει «αυτός που φέρει τον Χριστό στην καρδιά του». Αγαπημένο του ρητό είναι «το παν μέτρον άριστον» και πραγματικά δεν υπερβάλλει σε τίποτα. Η καλή οργάνωση της καθημερινής ζωής είναι απαραίτητος παράγοντας για την ψυχική του ηρεμία.

Χρύσανθος, Χρυσάνθη: χρυσό άνθος. Είναι πολύ ευγενικοί και κύριο μέλημά τους είναι να μη δυσαρεστήσουν και να μην πληγώσουν κανένα. Αυτό τους οδηγεί σε υποχωρήσεις, που τους κάνουν μερικές φορές να υποφέρουν.

Χρυσαυγή: σύνθετο όνομα από το χρυσό και την αυγή, δηλαδή η γυναίκα που είναι σαν μια χρυσή αυγή.

Χρυσή, Χρυσούλα: όμορφη και χαριτωμένη, αλλά λίγο επιπόλαιη. Έχει πολλές ικανότητες και ταλέντα, που κινδυνεύει να τα αφήσει ανεκμετάλλευτα. Ξοδεύει πολλά χρήματα για την εμφάνιση και τη διασκέδασή της κι αν δεν την βοηθήσει η τύχη μπορεί, σε μεγάλη ηλικία, να αντιμετωπίσει δυσκολίες.

Χρυσηϊς: (χρυσός), η πολύτιμη, η χρυσαφένια.

Χρυσόθεμις: κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Σοβαρή και λιγομίλητη, δύσκολα ανοίγει την καρδιά της στους άλλους. Κρίμα, γιατί θα κέρδιζε πολλούς φίλους!

 
Ωρίων: σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, κυνηγός της Βοιωτίας. Ήταν γίγαντας, πολύ δυνατός και όμορφος και το όνομά του συνδέεται με πολλούς μύθους. Ένας απ’ αυτούς λέει πως ο Ωρίων πέθανε από δάγκωμα σκορπιού. Του τον έστειλε ο Απόλλων για να ματαιώσει την ένωσή του με την Αρτέμιδα, που τον αγαπούσε. Μετά τον θάνατό του έγινε αστερισμός, που τοποθετήθηκε στο αντίθετο ακριβώς σημείο απ’ τον Σκορπιό. Ο αινιγματικός χαρακτήρας του κάνει τους άλλους να θέλουν να τον γνωρίσουν περισσότερο. Ο συμβατικός τρόπος ζωής δεν του ταιριάζει. Αντίθετα, διψάει για περιπέτεια και το επάγγελμά του έχει συχνά σχέση με τη θάλασσα~~~
Ελπιζω να σας καληψα και τωρα να γνωριζετε ορισμενα στοιχεια για το Επιθετο και το Ονομα σας!!!!!


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου