Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ?????(NTR)








Το διαζύγιο είναι  μια δυσάρεστη εμπειρία για το ζευγάρι που τη βιώνει αλλά και για τον στενό του, οικογενειακό περίγυρο. 
Άμεσα δε επηρεάζονται τα παιδιά του ζευγαριού. 
Επίσης ο φόβος της πιθανής αρνητικής επίδρασης στα παιδιά όπως και η οικονομική αβεβαιότητα φαίνονται να είναι οι σημαντικότεροι ανασταλτικοί παράγοντες στο να χωρίσει  ένα ζευγάρι όταν η σχέση του νοσεί και έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα.
 Είναι όμως πάντα «κακή» η λύση του διαζυγίου ή μήπως σε αρκετές περιπτώσεις είναι έστω και καθυστερημένα για το ζευγάρι η μόνη κίνηση υγείας και ειλικρίνειας που μπορεί να ωφελήσει όλους αυτούς που αφορά; 
Ας δούμε τα πράγματα όμως λίγο πιο αναλυτικά.
 Ένα ζευγάρι μπορεί να φτάσει στο διαζύγιο για πολλούς λόγους που αφορούν στην ασυμβατότητά του ή και στην έλλειψη συναισθηματικής ετοιμότητας απέναντι σε μια δέσμευση τόσο ολοκληρωτική και γεμάτη ευθύνες όπως αυτή του γάμου.
Συχνά επίσης ένας γάμος καλείται να εξυπηρετήσει ανάγκες βραχυπρόθεσμες που προσφέρουν ενδεχομένως μια πρόσκαιρη ανακούφιση σε «συμπτώματα» καίρια και σημαντικά ναι μεν αλλά άσχετα με το σκοπό της δημιουργίας μιας νέας οικογένειας. 
Όταν, για παράδειγμα, μια νέα γυναίκα καταλήγει στο γάμο γιατί θέλει να φύγει από μια δυσάρεστη συμβίωση στο πατρικό της σπίτι ή γιατί έχοντας περάσει δύσκολα χρόνια από οικονομικής πλευράς βρίσκει καταφύγιο σε έναν ευκατάστατο σύντροφο, ασχέτως αν είναι συμβατοί σε άλλα επίπεδα, ή πάλι αισθάνεται ότι το βιολογικό της ρολόι για τεκνοποίηση της έχει στενέψει τα περιθώρια, ο γάμος πιθανότατα θα προσφέρει προσωρινές απαντήσεις σε αυτά τα προβλήματα αλλά θα δημιουργήσει πάρα πολλά άλλα.          
Κάποιοι σπεύδουν στο γάμο από κοινωνική πίεση, κάποιοι άλλοι γιατί νομίζουν ότι ο γάμος θα τους λύσει τα ήδη υπάρχοντα προσωπικά ή ενδοσχεσιακά προβλήματά τους, κάποιοι άλλοι πάλι καταλήγουν στο γάμο λόγω 
«κεκτημένης ταχύτητας», γιατί έτσι προβλέπει το πλάνο ζωής στην κοινωνία μας, χωρίς να έχουν αναλογιστεί τις τεράστιες αλλαγές στον τρόπο ζωής και τις απαιτήσεις μιας εφόρου ζωής συμβίωσης. Όποιοι όμως και αν είναι οι λόγοι για τους οποίους ένας γάμος φτάνει στην κατάληξή του, λόγοι που χρειάζονται ένα ξεχωριστό κείμενο για να αναλυθούν, υπάρχουν τρόποι τουλάχιστον το διαζύγιο να διευθετηθεί αξιοπρεπώς ώστε να εξασφαλιστούν συναισθηματικά και πρακτικά όλα τα ενδιαφερόμενα μέλη της οικογένειας που διαλύεται.
Όσον αφορά τις περιπτώσεις όπου ένα ζευγάρι παραμένει μαζί «για τα παιδιά» παρά τη δυσλειτουργία του, οφείλουμε να τονίσουμε τα εξής: οι γονείς καλό είναι να αναλογιστούν εάν μπορούν ρεαλιστικά να αντέξουν το βάρος μιας αποτυχημένης σχέσης σε καθημερινή βάση για την υπόλοιπη ζωή τους, στερούμενοι την ευκαιρία να δημιουργήσουν μια καινούρια, πιο ολοκληρωμένη ζωή. Καλό είναι επίσης να αναλογιστούν τί αντίκτυπο θα έχει στον ψυχισμό των παιδιών όχι μόνο το προφανές δράμα μιας δυσλειτουργικής σχέσης αλλά κυρίως η αίσθηση ότι ο μόνος λόγος που οι γονείς τους υποφέρουν είναι για να είναι τα ίδια ευτυχισμένα. Τα παιδιά που εισπράττουν αυτό το μήνυμα είναι πολύ πιθανό έως σίγουρο να γίνουν ενοχικά, να αισθανθούν ότι έχουν μια περίεργη δύναμη απέναντι στο ζευγάρι και να αναπτύξουν μια υποσυνείδητη φαντασίωση ότι μπορούν με την παρουσία τους και την αντίδρασή τους στα γεγονότα να εισχωρούν στις σχέσεις των άλλων και να τις ελέγχουν.
Αυτή βέβαια η φαντασίωση δύναται να δημιουργηθεί όταν ο γονιός εμμέσως πλην σαφώς λέει στο παιδί του ότι «η παρουσία σου ελέγχει την απόφασή μου να τερματίσω ή όχι τη σχέση μου με τον άλλο σου γονιό και ότι αυτή είναι σημαντικότερη από τις αντικειμενικές συνθήκες που αφορούν μια υγιή συμβίωση μέσα στο γάμο». Στο παιδί προσάπτεται ένας μη ρεαλιστικά παντοδύναμος ρόλος που δύναται να το ωθήσει στο να είναι υπέρμετρα ελεγκτικό, ενοχικό, και βεβαρημένο από την ψεύτικη ευθύνη του να κρατά τους γονείς του μαζί.
 Την ευθύνη δηλαδή αποποιούνται βολικά οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι γονείς, και στη συνέχεια την εναποθέτουν στα παιδιά τα οποία το ζευγάρι λέει πως προσπαθεί να διασώσει. 
Αυτή είναι μια τραγική ειρωνεία με τεράστιες συνέπειες, που ακόμα και αν δεν γίνουν φανερές από την αρχή θα εκδηλωθούν σε κάποιο ύστερο στάδιο της ζωής των παιδιών. 
Ποιο παιδί άραγε αρέσκεται στο να βλέπει τους γονείς του να υποφέρουν ή στο να είναι μάρτυρας δυσάρεστων ή και βίαιων καταστάσεων μέσα στο σπίτι;
 Ποιο παιδί επιθυμεί να λειτουργεί ως το άλλοθι στη διαιώνιση μιας παθολογικής κατάστασης και να λέει στον εαυτό του καθημερινά ότι φταίει εκείνο για τα δράματα που βιώνει αυτό και οι γονείς του;
 Τί συναισθηματική κληρονομιά λαμβάνει αυτό το παιδί; Τί θα πράξει το ίδιο στις δικές του σχέσεις αργότερα; 
Πώς αισθάνεται απέναντι στο γονιό που αποποιείται τις ευθύνες του ή που λειτουργεί παθητικά ως ο αδύναμος κρίκος τον οποίο το παιδί καλείται να ενισχύει διαρκώς;
Η απάντηση είναι πως τα παιδιά αισθάνονται αβοήθητα και τελούν υπό τρομερή σύγχυση κάτω από τις προαναφερόμενες συνθήκες
Όσο και αν τα πληγώνει η ιδέα του χωρισμού γιατί αυτός, εκτός του ότι ενδέχεται να τα φέρει αντιμέτωπα με επώδυνα διλήμματα, παραπέμπει και σε ένα τέλος, σε ένα συμβολικό θάνατο, σε μια απώλεια που θα χρειαστεί χρόνο να γίνει αποδεκτή, αυτή η διαδικασία του πένθους είναι σαφώς προτιμότερη και υγιέστερη από τη σχιζοφρένεια της προσποίησης και τη δυστυχία ενός πεθαμένου γάμου του οποίου τα μέλη αρνούνται πεισματικά την κατάληξη. 
Ένα τέλος που διενεργείται με φροντίδα και προσοχή μπορεί να επιτρέψει σε όλη την οικογένεια να πορευτεί προς καινούριους ορίζοντες, αποφεύγοντας βέβαια τα λάθη του παρελθόντος. 
Το να μένει κανείς σε ένα τελειωμένο γάμο σαν αυτοτιμωρία για τις επιλογές που έκανε, θεωρώντας πως αυτό του αξίζει, δεν είναι σε καμία περίπτωση κίνηση ωριμότητας και η οποιαδήποτε συνειδητότητα της ευθύνης του χαραμίζεται σε ένα σαδομαζοχιστικό παιχνίδι με όλα του τα συνεπακόλουθα.
Το μήνυμα εδώ δεν είναι 
«πορευθείτε όλοι όσοι έχετε ενδοιασμούς προς το διαζύγιο», ούτε βέβαια πως το διαζύγιο είναι ο κατ’εξοχήν τρόπος διαχείρισης ερωτικών σχέσεων, όπως άλλωστε και μια έκτρωση δεν πρέπει να είναι το μέσο οικογενειακού προγραμματισμού παρά ίσως η λύση έσχατης ανάγκης όταν κάποιοι μη αναστρέψιμοι παράγοντες έχουν συμβάλλει στη δημιουργία ενός αδιεξόδου. 
Το διαζύγιο όντως οφείλει να είναι η έσχατη λύση και η κύρια φροντίδα πρέπει να λαμβάνεται πολύ πριν το γάμο – πρέπει δηλαδή να πράττουμε προληπτικά. Παρ’όλα αυτά, εφόσον βρεθούμε στην κατάσταση αυτής της έκτακτης ανάγκης και εφόσον έχουμε εξαντλήσει όλους τους δυνατούς τρόπους εξυγίανσης της σχέσης μας χωρίς επιτυχία, τότε ας μην σκεφτόμαστε το διαζύγιο ως μια αδιέξοδη κατάσταση και ως μια κατακριτέα επιλογή, αλλά ίσως, όπως προανέφερα, τη μόνη υγειή κίνηση που μπορεί να διασώσει τα μέλη μιας νοσηρής σχέσης. Αν το τραύμα μας δεν θεραπεύεται πια με εναλλακτικούς τρόπους, τότε η ριζική του αντιμετώπιση είναι ίσως η μόνη ελπίδα να εξυγιάνουμε ό,τι έχει απομείνει και μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Τα παιδιά χρειάζονται ειλικρίνεια και διασφάλιση της συναισθηματικής τους ισσορροπίας. Εδώ υπεισέρχονται βέβαια και οι πρακτικές διευθετήσεις για τις οποίες ένα ζευγάρι μπορεί να ζητήσει βοήθεια και καθοδήγηση από ένα δικηγόρο αλλά και από μια ψυχοθεραπευτική σχέση. Επιτυχής έκβαση μιας ψυχοθεραπείας ζεύγους δεν είναι μόνο το να παραμείνει το ζευγάρι μαζί όταν αυτό είναι εφικτό και βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι είναι επίσης και το να χωρίσει ένα ζευγάρι με τους καλύτερους όρους, έχοντας καταφέρει να αποδεχτεί το τέλος της σχέσης του και τους περιορισμούς του και καταφέρνοντας να αφήσει πίσω ό,τι το πληγώνει και να κοιτάξει μπροστά. Το ζευγάρι τότε παύει να είναι δέσμιο μιας ανεπαρκούς ή προβληματικής ερωτικής σχέσης. Η λειτουργία του ως το γονεϊκό ζευγάρι παραμένει και ως τέτοιο θα πρέπει να φροντίσει τα παιδιά με όλους τους δυνατούς τρόπους. Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι το να «χρησιμοποιούνται» τα παιδιά ως μέσο εκβιασμού από τον ένα γονιό στον άλλο ή ως κάδοι απορριμμάτων των όσων οι γονείς δεν μπορούν να αντέξουν και να περιέξουν είναι απίστευτα προβληματικό και δεν εγγυάται παρά τη διαιώνιση της παθολογίας που δένει την οικογένεια με τρόπο δια στροφικό.
Σίγουρα η έλλειψη επικοινωνίας στο ζευγάρι αλλά και των γονιών με τα παιδιά τους, όπως και η πεποιθηση ότι τα προβλήματα θα φτιάξουν από μόνα τους ή θα εξαφανιστούν δια μαγείας, δεν είναι μέρος μιας πιθανής λύσης στα προβλήματα της σχέσης, αλλά πηγή έντασής τους. Ο ανταγωνισμός στο ζευγάρι, η ενεργητική ή παθητική βία, όπως και ο έμμεσος ή άμεσος εκβιασμός, ειδικά όταν αυτός εμπεριέχει  τα παιδιά, θα συμβάλλουν μόνο στην εκτράχυνση της κατάστασης και θα αφήσουν πίσω θύματα που θα έχουν χάσει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουν τη ζωή τους σε υγιέστερο πλαισιο. Όσοι λοιπόν βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε κάποια τέτοια κατάσταση, ας πάρουν μια βαθιά ανάσα και ας ζητήσουν βοήθεια στο να βρουν το κουράγιο να κοιτάξουν τη σχέση  τους κατάματα όπως και τις επιπτώσεις που έχει στην οικογένεια και στη ζωή τους. Αν δεν μπόρεσε το ζευγάρι έγκαιρα να συνεργαστεί στο γάμο και έχασε αυτή την προθεσμία, ας συνεργαστεί τουλάχιστον στο τέλος του που ενδέχεται να σημάνει την αρχή μιας καλύτερης  ζωής......

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ....(NTR)


     




    
     
     Είναι η συνείδηση ανεξάρτητη του σώματος;
Πού βρίσκεται η έδρα της συνείδηση;
Μπορούν τα ζώα και οι μηχανές να έχουν συνείδηση;
Το αίνιγμα της συνείδησης απασχολεί τους ανθρώπους από την αρχαιότητα. Μια οριστική και πειστική απάντηση για το τι ακριβώς είναι η συνείδηση δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα. Πριν από 2.500 χρόνια, ο μεγάλος φιλόσοφος Δημόκριτος είχε ασχοληθεί με τη σχέση ανάμεσα στις αισθητηριακές εντυπώσεις και τον τρόπο που το λογικό μας τις αντιλαμβάνεται.
Αργότερα ο επίσκοπος Αυγουστίνος διατύπωσε γύρω στο έτος 400 μ.X. τον εξής προβληματισμό:

    «Όταν ένα υλικό πράγμα ιδωθεί με τα μάτια του νου, δεν είναι πια υλικό πράγμα αλλά ένα καθρέφτισμα αυτού του πράγματος, και η μονάδα που αντιλαμβάνεται αυτό το καθρέφτισμα στο νου δεν είναι ούτε υλικό σώμα ούτε το καθρέφτισμα του φυσικού αντικειμένου».

     Αυτή η διάκριση ανάμεσα σε ένα υλικό σώμα, που μπορεί να αντιλαμβάνεται τον περιβάλλοντα κόσμο, και έναν άυλο νου – ή μια άυλη ψυχή – που μπορεί να έχει συνειδητή επίγνωση του κόσμου ονομάζεται στη φιλοσοφία δυϊσμός.
     Πρόκειται, με δυο λόγια, για ένα διαχωρισμό ανάμεσα στο κόσμο των αισθήσεων και τον κόσμο της συνείδησης, ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή/ νου ως δύο εντελώς διαφορετικών ουσιών.

Καρτέσιος: H ψυχή εδρεύει στην επίφυση
0 Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Καρτέσιος (Rene Descartes) ανέπτυξε περισσότερο αυτή την άποψη για τη συνείδηση στο έργο του “Στοχασμοί περί της Πρώτης Φιλοσοφίας” (Meditationes de prima philosophia) το 1641. Περιγράφει την ψυχή σαν «άυλο, σκεπτόμενο πράγμα», που αποτελεί την ουσία του ανθρώπου και εμπεριέχει όλες τις σκέψεις, ελπίδες και αμφιβολίες του, καθώς και την πίστη του. Κατά τον Καρτέσιο, σώμα και ψυχή βρίσκονται σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους, η ψυχή όμως μπορεί να υπάρξει και ανεξάρτητα από το σώμα.
O Καρτέσιος προσπάθησε να εντοπίσει πού εδρεύει η ψυχή και την τοποθέτησε στον εγκέφαλο, σε αντίθεση με άλλους φιλοσόφους, που υποστήριζαν ότι η ψυχή αιωρείται ελεύθερα ή βρίσκεται παντού.
     O Καρτέσιος γνώριζε ότι η δομή του εγκεφάλου είναι συμμετρική, ότι δηλαδή οι περισσότερες δομές είναι διπλές και βρίσκονται και στα δύο ημισφαίρια. Επειδή η ψυχή αποτελεί την ουσία του ανθρώπου, δεν μπορεί παρά να έχουμε μόνο μία, συλλογίστηκε ο Καρτέσιος· γι’ αυτό και θα πρέπει να εδρεύει σε μια δομή του εγκεφάλου που είναι μοναδική.
     Υπέθεσε λοιπόν ότι η ψυχή βρίσκεται στην επίφυση, μια δομή του μεσεγκεφάλου. Σήμερα ξέρουμε ότι η επίφυση είναι υπεύθυνη για την παραγωγή της ορμόνης σεροτονίνη, η οποία ελέγχει τον ημερονύκτιο βιορυθμό μας. Υπάρχουν και σήμερα θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο αδένας αυτός παίζει σημαντικό ρόλο στη συνείδηση μας – κάτι που, ωστόσο, δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά.
O Θεός σύνδεσμος σώματος-ψυχής
Από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τον Καρτέσιο και τον καρτεσιανό δυϊσμό ήταν ότι έπρεπε να εξηγήσει πώς η άυλη ψυχή μπορούσε να ενσωματωθεί στο υλικό τμήμα της επίφυσης και κατά συνέπεια στο σώμα, αφού σώμα και ψυχή αποτελούνταν από δύο τελείως διαφορετικές ουσίες.
     O Γάλλος φιλόσοφος δε βρήκε ικανοποιητική απάντηση, οπαδοί του όμως υποστήριξαν ότι μόνο ο Θεός μπορούσε να είναι ο σύνδεσμος μεταξύ σώματος και ψυχής.
Οι υποστηρικτές του δυϊσμού δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να εξηγήσουν με σαφήνεια τη σχέση ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή.
Στο άλλο στρατόπεδο βρίσκεται ο υλισμός, το φιλοσοφικό σύστημα που διδάσκει ότι η ψυχή που έχει συνείδηση και ο υλικός εγκέφαλος είναι το ίδιο και το αυτό και ότι ο άνθρωπος δε διαθέτει κάτι άυλο.
     Η νόηση είναι λειτουργία της ύλης, η συνείδηση είναι απόρροια των διεργασιών του εγκεφάλου – επομένως παύει να υπάρχει αμέσως μόλις πάψει να λειτουργεί ο εγκέφαλος .
     Σε ορισμένες υλιστικές θεωρίες, κεντρικό ρόλο παίζει ο όρος “νευρωνικό αντίστοιχο”:  
     Για κάθε επιμέρους λειτουργία της συνείδησης υπάρχει μια νευρωνική δραστηριότητα που μπορεί να την εξηγήσει.
     Οι περισσότεροι νευροφυσιολόγοι υιοθετούν την άποψη ότι η συνείδηση και όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα προέρχονται από βιοχημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο.
Είναι όμως πολύ δύσκολο να αποδείξει κανείς εμπειρικά την ορθότητα της θεωρίας και να αναγνωρίσει τους συγκεκριμένους νευρικούς ερεθισμούς που αντιστοιχούν στη συνεί
δηση. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να εξακριβώσουμε τι συμβαίνει στη συνείδηση με ένα εγκεφαλογράφημα, όπως κάνουν οι νευρολόγοι όταν θέλουν να εντοπίσουν, για παράδειγμα, τους νευρώνες που ευθύνονται για την κίνηση του χεριού.
     Αναλύοντας τομογραφίες του εγκεφάλου πριν, κατά και μετά την κίνηση, οι νευρολόγοι εξακριβώνουν ποια κέντρα του εγκεφάλου ενεργοποιούνται.
     Αυτή η απλή μέθοδος, όμως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη μελέτη των – σαφώς πολυπλοκότερων – διεργασιών της συνείδησης.
Υπάρχουν πολλές σχολές στην υλιστική φιλοσοφία, αλλά στην αρχή όλοι οι υλιστές ήταν σύμφωνοι ότι η ψυχή, ο φορέας της συνείδησης, είναι εγκαταστημένη σε περιορισμένο τμήμα του εγκεφάλου, μια θέση παρόμοια με εκείνη του Καρτέσιου για την επίφυση.
     Τον περασμένο αιώνα, όμως, η επιστήμη έκανε μεγάλες προόδους.
     Έτσι, οι νευροφυσιολόγοι συνειδητοποίησαν την πολυπλοκότητα που παρουσιάζει η λειτουργία του εγκεφάλου – οι απαντήσεις που έδιναν μέχρι τότε τόσο οι υλιστικές όσο και οι δυϊστικές φιλοσοφικές θεωρίες αποδείχθηκαν προβληματικές.

Πολλαπλά προσχέδια….

Ο Τσέχος ψυχολόγος Max Wertheimer έκανε το 1912 ένα σημαντικό πείραμα.

     Οι συμμετέχοντες σε αυτό έβλεπαν δύο εικόνες που εναλλάσσονταν πολύ γρήγορα, από τις οποίες η μία είχε έναν μπλε κύκλο στην πάνω αριστερή γωνία και η άλλη έναν κόκκινο κύκλο στην κάτω δεξιά γωνία. Αποδείχθηκε ότι οι συμμετέχοντες αντιλαμβάνονταν τις δύο εικόνες ως μία εικόνα, στην οποία ο κύκλος κινούνταν διαρκώς από τη μία γωνία στην άλλη και στο μέσον άλλαζε χρώμα από μπλε σε κόκκινο.
H δεύτερη εικόνα επηρέαζε, λοιπόν, την αντίληψη των παρατηρητών για την πρώτη εικόνα, με αποτέλεσμα η αλλαγή του χρώματος να γίνεται αντιληπτή πριν ακόμη οι συμμετέχοντες αποκτήσουν συνείδηση της δεύτερης εικόνας. Το φαινόμενο αυτό, γνωστό ως «φαινόμενο phi», οφείλεται σε μια διεργασία του εγκεφάλου η οποία συμπληρώνει το χρονικό και χωρικό χάσμα μεταξύ των εικόνων και μας δίνει έτσι την αίσθηση της κίνησης. Τα κινούμενα σχέδια είναι ένα κλασικό παράδειγμα του πώς λειτουργεί αυτό το φαινόμενο.
Ερμηνεύοντας αυτό το πείραμα, ο Αμερικανός φιλόσοφος και καθηγητής γνωσιολογίας Daniel Dennett κατέληξε, μερικές δεκαετίες αργότερα, στο συμπέρασμα ότι η συνείδηση δεν αντιλαμβάνεται τα γεγονότα με χρονολογική σειρά. Αν η συνείδηση εδραζόταν σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, τα νευρικά ερεθίσματα από το μάτι θα έπρεπε να φτάνουν στον εγκέφαλο με τη σειρά με την οποία προκλήθηκαν και οι εθελοντές σε δύο ανεξάρτητα πειράματα θα είχαν συνειδητοποιήσει ότι ο κύκλος ήταν πρώτα μπλε και μετά κόκκινος. Γι’ αυτό, ο Αμερικανός φιλόσοφος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνείδηση δεν εδράζεται σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, αλλά θα πρέπει να βασίζεται στη συνεργασία πολλών εγκεφαλικών περιοχών.
Στο μεταξύ, οι νευρολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι ασθένειες και ατυχήματα που προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο ατόμων οδηγούν σχεδόν πάντα σε αλλαγές της προσωπικότητας τους. Και αυτό ενισχύει ακόμη περισσότερο την  άποψη ότι η συνείδηση δε συνδέεται με κάποια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.
O Dennett προσπάθησε το 1991 να «θάψει» μια για πάντα το δυϊσμό του Καρτέσιου, που, κατά τη γνώμη του, είχε ασκήσει μια υπερβολική επίδραση στις υπάρχουσες θεωρίες για τη συνείδηση. Παρουσίασε τη δική του θεωρία, το λεγόμενο «μοντέλο πολλαπλών προσχεδίων» – «multiple drafts model». Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, κάθε αισθητήριο ερέθισμα είτε εξετάζεται από τον εγκέφαλο μεμονωμένα είτε συνδυάζεται με ένα άλλο ερέθισμα που είχε προσληφθεί νωρίτερα, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό από τη συνείδηση, οπότε τα δύο ερεθίσματα συγχωνεύονται και παράγουν μια ενιαία συνειδητή εμπειρία. Όπως υποδηλώνει η ονομασία της θεωρίας, αντιλαμβανόμαστε τον εξωτερικό κόσμο σε μικρά, μεμονωμένα «κομμάτια», που θυμίζουν βιαστικά προσχέδια. Όπως από αυτά μπορεί να προκύψει μέχρι και ένα μυθιστόρημα, έτσι και τα διάφορα αισθητήρια ερεθίσματα συγκεντρώνονται, ενοποιούνται και σχηματίζουν μια γενική, συνειδητή εμπειρία.
H συνείδηση δεν εμφανίζεται αμέσως μόλις αντιληφθούμε κάτι. θα πρέπει, αντίθετα, να την αντιμετωπίζουμε ως αποτέλεσμα μιας συνεχούς επεξεργασίας ενός αδιάκοπου ρεύματος πληροφοριών. Και, επιπλέον, όλα τα ερεθίσματα δεν καταλήγουν στη συνείδηση μας.
Τα ζώα έχουν συνείδηση;
Σε αυτό το μοντέλο των πολλαπλών προσχεδίων δεν έχει νόημα να μιλάμε για συνείδηση παρά μόνο στο βαθμό που αυτή επηρεάζει τις πράξεις μας. Από την άλλη, η θεωρία του Dennett δίνει τη δυνατότητα διαφοροποίησης της έννοιας της συνείδησης, έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για ύπαρξη συνείδησης ακόμη και στα ζώα και τις μηχανές.
H θεωρία του Αμερικανού φιλοσόφου δε δίνει συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα πού εδρεύει η συνείδηση. Πολλοί νευρολόγοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα τις τελευταίες δεκαετίες. Οι περισσότεροι υποστηρίζουν την κεντρική ιδέα του Dennett, ότι η συνείδηση έχει φυσική μορφή και συνδέεται με περισσότερες από μία περιοχές του εγκεφάλου.
0 Βρετανός μοριακός βιολόγος και νευροβιολόγος Francis Crick, βραβευμένος με Νόμπελ το 1962 για τις ανακαλύψεις του πάνω στη δομή του DNA, προσπάθησε να εντοπίσει την έδρα της συνείδησης. Πέθανε το 2004, πριν ολοκληρώσει την έρευνα του, όμως ο συνάδελφος του Christof Koch συνέχισε το έργο του και δημοσίευσε το 2005 τη θεωρία τους.
Το παράδειγμα του ρόδου
Οι Francis Crick και Christof Koch θεώρησαν ιδιαίτερης σημασίας το γεγονός ότι οι συνειδητές εντυπώσεις από ένα αντικείμενο ενσωματώνονται σχεδόν πάντα σε μια συγκεκριμένη εμπειρία. H όψη, το χρώμα και η μυρωδιά του ρόδου συνδέονται με τη συναισθηματική μας εικόνα για το ρόδο ως σύμβολο της αγάπης. Ξέρουμε ότι η επεξεργασία των διαφόρων αισθητηριακών ερεθισμάτων και των συναισθημάτων λαμβάνει χώρα σε διαφορετικά κέντρα του εγκεφάλου, γι’ αυτό και πρέπει να συνεργαστούν πολλά τμήματα του εγκεφάλου για να έχουμε μια ολοκληρωμένη συνειδητή εμπειρία του ρόδου.
Οι δύο ερευνητές άρχισαν να μελετούν την ανατομία του εγκεφάλου προκειμένου να ανακαλύψουν τη δομή που είναι αρμόδια γι’ αυτή τη λειτουργία συντονισμού. Οι έρευνες τους οδήγησαν οε μια περιοχή φαιάς ουσίας κάτω από το κεντρικό τμήμα του φλοιού των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων. Το εν λόγω στρώμα νευρώνων, που το πάχος τους δεν ξεπερνά το ένα χιλιοστό, λέγεται ταινιοειδής πυρήνας (Claustrum) ή προ-τείχισμα.
     Το βρίσκουμε σε όλα τα θηλαστικά, αλλά η λειτουργία του παραμένει ανεξακρίβωτη.
     Οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νευρώνες αυτού του πυρήνα συνδέονται με όλα σχεδόν τα τμήματα του φλοιού, όπου εδρεύουν οι ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες, όπως η γλώσσα, η λήψη αποφάσεων και οι αισθήσεις
 Οι συνδέσεις είναι αμφίδρομες: οι νευρώνες του ταινιοειδούς πυρήνα δέχονται αλλά και αποστέλλουν πληροφορίες στο φλοιό του εγκεφάλου. 
     Επιπλέον, επικοινωνούν με το βαθύτερο τμήμα του εγκεφάλου, απ’ όπου προέρχονται τα βασικά συναισθήματα…..




"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας. -"Μα γιατί πρέπει

να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" ξαναρωτά ο

σοφός. -"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος"... είπε

ένας άλλος μαθητής Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα

τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; Διάφορες

απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται

πολύ.. και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να

φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση.. Όσο πιο οργισμένοι

είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν'ακουστούν. Ενώ

αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι; Δεν έχουν ανάγκη να

ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά.. Γιατί; Επειδή οι

καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι

ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν

να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν. Και όταν η αγάπη τους είναι

πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να

κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται

πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον. Στο τέλος ο Σοφός είπε

συμπερασματικά: "Οταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να

απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σας απομακραίνουν, γιατί θα

φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα

βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"


"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας. -"Μα γιατί πρέπει

να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" ξαναρωτά ο

σοφός. -"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος"... είπε

ένας άλλος μαθητής Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα

τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; Διάφορες

απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται

πολύ.. και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να

φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση.. Όσο πιο οργισμένοι

είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν'ακουστούν. Ενώ

αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι; Δεν έχουν ανάγκη να

ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά.. Γιατί; Επειδή οι

καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι

ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν

να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν. Και όταν η αγάπη τους είναι

πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να

κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται

πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον. Στο τέλος ο Σοφός είπε

συμπερασματικά: "Οταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να

απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σας απομακραίνουν, γιατί θα

φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα

βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"

***ΕΓΩΙΣΜΟΣ***(NTR)


   




 “ Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα
καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρ...

ατήρησε ότι του απέμεναν…Λίγες…
 άρχισε να τις γεύεται με βαθιά Απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες,
διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ…

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν Παραφουσκωμένοι ΕΓΩΙΣΜΟΙ.!!!!!!!!!!

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι Προσπαθούν να Υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την Ουσία, η Ψυχή μου βιάζεται...
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν Επαίρονται για το Θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
 Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που Ξέρουν να Αγγίζουν την Καρδιά των ανθρώπων...
 Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους Δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με Απαλά Αγγίγματα στην Ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η Ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν... Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο Νόστιμες από όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος/η  και σε Ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους Αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...”

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Μάθε ότι....(NTR)






Μάθε ότι...

Ο μεγαλύτερος και καλύτερος φίλος είναι : Ο Θεός. 

Οι καλύτεροι σύντροφοι είναι : Οι γονείς. 

Το καλύτερο σπίτι είναι : Το σπίτι σου. 

Η καλύτερη ευτυχία είναι : Η καλή συνείδηση. 

Η ωραιότερη ημέρα είναι : Η σημερινή. 

Ο καλύτερος χρόνος είναι : Τώρα. 

Η καλύτερη μέθοδος για να νικήσεις είναι : Η πειθαρχία.
 
Η καλύτερη ασχολία είναι : Η εργασία. 

Η καλύτερη διασκέδαση είναι : Η μελέτη. 

Η πλουσιότερη συλλογή είναι : Η συλλογή των καλών πράξεων.
 
Ο πιο εύκολος δρόμος για να είσαι ευτυχής είναι : Η ευθεία οδός. 

Η μεγαλύτερη χαρά είναι : Το εκπληρωθέν καθήκον. 

Η μεγαλύτερη δύναμη είναι : Το καλό. 

Η καλύτερη συμπεριφορά είναι : Η φιλοφροσύνη. 

Ο μεγαλύτερος ηρωισμός είναι : Το θάρρος να είσαι καλός. 

Το μεγαλύτερο σφάλμα είναι : Το ψέμα.
 
Η χειρότερη φτώχεια είναι : Η τεμπελιά. 

Η μεγαλύτερη καταστροφή είναι : Η αποθάρρυνση. 

Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι : Το κακό.
 
Το καλύτερο σπορ είναι : Να κάνεις το καλό. 

Και αν θέλεις ακόμα μια συμβουλή, θέσε στον εαυτόν σου, κάθε βράδυ, αυτή την ερώτηση : Τι καλό έκανα σήμερα; . .

Μακάριο το σπίτι, όπου ο ένας υποχωρεί για το χατίρι του άλλου. 

Μακάριο το σπίτι, όπου η μητέρα ξέρει την αποστολή της κι αγωνίζεται να την πραγματοποιήσει.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το εγω και το εμεις(NTR)





Το εγω και το εμεις

Όταν έρχεσαι στον κόσμο έρχεσαι στην ύπαρξη, δηλαδή στο είναι. 
Τα πρώτα χρόνια της ζωής σου δεν έχεις καμία επίγνωση του εαυτού σου παρά μόνο το είναι σου, απλά υπάρχεις. 
Δεν υπάρχεις για τον εαυτό σου, αλλά για τους άλλους, γι' αυτούς που σε έφεραν στη ζωή.
 Είσαι αβοήθητος. 
Στα χέρια της μαμάς σου αισθάνεσαι ηρεμία, γαλήνη, ασφάλεια...

Αργότερα, συναισθάνεσαι ότι είσαι κάτι διαφορετικό, μία άλλη υπόσταση, ένα πλάσμα αλλιώτικο. 
Διεκδικείς πλέον την αυτοδιάθεση του εαυτού σου, τα δικά σου πράγματα, το εγώ μπαίνει για τα καλά στη ζωή σου.
 Η εφηβεία είναι εκείνη η χρονική περίοδος που πρέπει να μάθεις ποιος είσαι, να αντιληφθείς το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι, ζεις, υπάρχεις, να μάθεις τους άλλους...

Πως να διαχωρίσεις το εγώ σου από το είναι των άλλων προσώπων και πραγμάτων;

Το εμείς είναι η επόμενη ανακάλυψη...
Όταν πια δεν αντέχεις την μοναξιά σου, την μοναξιά του εγώ σου. 
Έφτασε πια ο καιρός που θέλεις να ενωθείς με ένα άλλο πλάσμα, έναν άνθρωπο που θα σε κάνει να ξεφύγεις από σένα, από τον μικρόκοσμό σου, και να ενωθείς μαζί του, οι ενέργειες σας να γίνουν μία, μια μοναδική καινούργια οντότητα....

Ξαφνικά, ανακαλύπτεις νέες έννοιες.
 Αγάπη για έναν άλλο, αυτοθυσία, ένωση, ελπίδα, κατανόηση, εμπιστοσύνη, πίστη, ειλικρίνεια, συγχώρεση...
Σκέφτεσαι ότι είναι δύσκολο να τα πετύχεις όλα αυτά, και όντως είναι...
Όμως, η αγάπη σου για το άλλο πρόσωπο σου δίνει την δύναμη και την αντοχή για να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο και να αναπτύξεις υπομονή για το οτιδήποτε.

Η πορεία του ανθρώπου από αυτή τη ζωή δεν είναι απλή, δεν χαρακτηρίζεται από δρόμους ομαλούς. 
Θα περάσεις από βουνά και λαγκάδια για να καταφέρεις να βγεις νικητής από τις εκάστοτε δοκιμασίες...

Θα πρέπει να μάθεις όλα τα στάδια και να διαβείς το μονοπάτι της ζωής με τις λιγότερες αμυχές. 
Να 'ρθείς στο είναι, να μάθεις το εγώ και τελικά να επιλέξεις το εμείς...
Μπορεί να είναι δύσκολο, όμως είναι και άκρως ενδιαφέρον να μάθεις να ζεις με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε ανθρώπου, κυρίως του δικού σου ανθρώπου. 
Να τον αγαπήσεις για όλα του τα καλά και τα άσχημα, να θέλεις να θυσιαστείς γι'αυτόν, να θέλεις να μοιραστείς όλη σου τη ζωή μαζί του...!!!!

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

20 τρόποι για να νικήσετε το στρες στη δουλειά(NTR)










20 τρόποι για να νικήσετε το στρες στη δουλειά

Το ρεκόρ του εργασιακού στρες έχουν «κατακτήσει» οι Έλληνες. 
Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας κατέχουν τα πρωτεία στην Ευρώπη. 
Ειδικά σε εργασιακούς χώρους όπου απαιτούνται υψηλή αποδοτικότητα και παραγωγικότητα, το στρες χτυπά «κόκκινο».
 Ωστόσο,  το άγχος δεν είναι ανίκητο!


«Έχει διαπιστωθεί ότι οι εργαζόμενοι που είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν όλο και περισσότερες ώρες και ταυτόχρονα έχουν πολλά καθήκοντα, καταφεύγουν πιο συχνά και σε άλλες επιβλαβείς για την υγεία συνήθειες, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ ή η κακή διατροφή» Το αποτέλεσμα είναι να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αρρωστήσουν- σε σχέση με εργαζομένους που δουλεύουν λιγότερες ώρες και δεν έχουν πολλά καθήκοντα.

Το... ωφέλιμο άγχος

Το στρες είναι επί της ουσίας ο μηχανισμός προσαρμογής και άμυνας του οργανισμού και είναι «θαυματουργό» όταν διαρκεί όσο χρειάζεται για να αντεπεξέλθουμε σε μια δυσκολία. Όμως όταν η πίεση υπερβαίνει τις ανθρώπινες αντοχές, τότε το στρες, μπορεί να σκοτώσει.

Η λύση; Στη γιόγκα, τα παιχνίδια περιπέτειας και τις τεχνικές χαλάρωσης επιδίδονται ολοένα και περισσότεροι Έλληνες για να «ξορκίσουν» το καθημερινό άγχος. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που απευθύνονται σε κέντρα γυμναστικής με συνταγή... γιατρού.

Η 29χρονη Χαρ. A…..είναι υπάλληλος σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας και αντικείμενο της δουλειάς της είναι η συνεχής επαφή με τους συνδρομητές: «Αυτό απαιτεί ευγένεια, υπομονή, ψυχραιμία και γερά νεύρα. Χρειάζεται να είσαι διαρκώς σε επιφυλακή και να μην εκνευρίζεσαι με ό,τι κι αν ακούς».

Ήταν μέρες που η Χ…. έφευγε τόσο πιεσμένη από τη δουλειά της, που δεν είχε διάθεση να κάνει τίποτε. «Πήγαινα γυμναστήριο, έκανα τα κλασικά- διάδρομο και μερικά όργανα- αλλά ήταν περισσότερο εκτόνωση παρά ουσιαστική βοήθεια. Έτσι, ενάμιση χρόνο πριν αποφάσισε από περιέργεια να παρακολουθήσει  μαθήματα γιόγκα...»
.


Άσκηση χαρακτήρα


Μάθημα με το μάθημα, άρχισε να παρατηρεί ότι εκτός από το σώμα της άρχισε να αλλάζει και ο χαρακτήρας της: «Γινόταν  πιο ήρεμη, περισσότερο ψύχραιμη και έφευγε από τη δουλειά της με καλύτερη διάθεση και λιγότερα νεύρα. Τώρα πια έφτασε στο σημείο να μπορει, όταν μιλαει  με συνδρομητή που τη φέρνει στα όριά της, να παίρνει απλά δυο βαθιές αναπνοές   και να επανέρχομαι στα... φυσιολογικά  της!».

Οι συνάδελφοί της στην αρχή γελούσαν μαζί της, αλλά στην πορεία διαπίστωσαν τις αλλαγές στην συμπεριφορά της Χ…. και αρκετοί πια χρησιμοποιούν τη μέθοδο των αναπνοών. Μάλιστα η 30χρονη Ναντ… Α…, φίλη και συνάδελφος της Χ…., αποφάσισε να δοκιμάσει και εκείνη τα ευεργετικά, όπως λέει, αποτελέσματα της γιόγκα: «Δεν είμαι άνθρωπος που τρέχει τακτικά σε γυμναστήρια και λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και επειδή το βρίσκω μονότονο» εξηγεί η Ν…

«Ήταν τόσο εντυπωσιακή η αλλαγή της Χ…, που παρακινήθηκα να δοκιμάσω. Αυτό που προσπαθώ να πετύχω μέσα από τη γιόγκα, είναι να μην επηρεάζομαι από τις αρνητικές συνθήκες όχι μόνο στη δουλειά αλλά και από το περιβάλλον μου και να ελέγχω καλύτερα το σώμα μου».

«Μέσα από την πρακτική της γιόγκα το σώμα ελευθερώνεται και ανοίγει, η σπονδυλική στήλη μακραίνει και νιώθουμε άμεση αίσθηση ευεξίας. Με τις τεχνικές αναπνοών οι πνεύμονες ανοίγουν και επιτρέπουν μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου να μπει στον οργανισμό μας, καλμάροντας το νευρικό μας σύστημα».



20 «αγχολυτικές» τεχνικές

Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές καταπολέμησης του στρες.
 Υπάρχουν όμως ορισμένες τεχνικές «που μπορούν να βοηθήσουν όσους βιώνουν υπερβολικό στρες».

1 Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να αναγνωρίσουμε τα συμπτώματα του στρες.

2 Να κάνουμε διάλειμμα όταν το χρειαζόμαστε.

3 Να αποφεύγουμε να είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί- χάνουμε την ουσία.

4 Η σωματική άσκηση είναι το πιο αποτελεσματικό φάρμακο κατά του στρες.

5 Να ασχολούμαστε με ένα πράγμα κάθε φορά- να μην προσπαθούμε να τα πετύχουμε όλα μαζί.

6 Να διαχειριστούμε καλύτερα τον χρόνο μας. Αν ιεραρχούμε τις υποχρεώσεις μας δίνοντας προτεραιότητα στις πιο σημαντικές, βοηθάμε και τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που επηρεάζονται από τις επιλογές μας.

7 Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αποτρέψουμε όσα μας ανησυχούν, ας το κάνουμε άμεσα και ας μην επιτρέπουμε στο άγχος να μας κυριεύει. Έχει αποδειχθεί ότι το 80% από αυτά τελικά δεν πραγματοποιούνται.

8 Να ξεφεύγουμε όσο συχνότερα μπορούμε από την καθημερινότητα μια μικρή απόδραση έξω από την πόλη, ένα καλό βιβλίο, μια ταινία, η μουσική ή το περπάτημα μας βοηθούν να χαλαρώσουμε και να βρούμε τη χαμένη μας ισορροπία.

9 Να επανεξετάσουμε τον τρόπο ζωής μας και να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στο καθημερινό μας πρόγραμμα αλλά και στην προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.

10 Σωστή και υγιεινή διατροφή. Η χρήση αλκοόλ, καφεΐνης, καπνού και τροφών με πολλά λιπαρά υπονομεύει την ικανότητα του οργανισμού μας να αντεπεξέλθει στο στρες…
 Αντίθετα, μια ισορροπημένη διατροφή με φρούτα, λαχανικά, φυτικές ίνες και πρωτεΐνες θωρακίζει την άμυνα του οργανισμού μας.

11 Χρειαζόμαστε όχι μόνο επαρκείς ώρες ύπνου και ξεκούρασης αλλά και καλή ποιότητα ύπνου!

12 Να καταγράφουμε τις σκέψεις μας- βοηθά στο να αλλάξουμε τις αρνητικές.

13 Να βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη. Η εθελοντική εργασία μείωνει το στρες και δίνει προσωπική ικανοποίηση.

14 Να καταφύγουμε σε τεχνικές χαλάρωσης. Η γιόγκα, οι τεχνικές αναπνοής, το μασάζ είναι ιδιαίτερα βοηθητικές μέθοδοι.

15 Να μην κρατάμε μέσα μας ό,τι μας απασχολεί. Να μιλάμε με φίλους, τα άλλα μέλη της οικογένειας αλλά και ειδικούς όταν χρειάζεται.

16 Να μην φοβόμαστε στη δουλειά να εμπιστευθούμε άλλους και να τους αναθέτουμε υποχρεώσεις.

17 Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι, ούτε πολύ επικριτικοί με τους άλλους.

18 Να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να διασκεδάζει και να περνάμε χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάμε.

19 Να αποφεύγουμε τους διαπληκτισμούς, αλλά να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βγάζει την ένταση που συσσωρεύει.

20 Να εκτονώνουμε τον θυμό μας με παραγωγικό τρόπο - μια σωματική άσκηση, το καθάρισμα του κήπου ή και του σπιτιού βοηθούν.
«Όταν το σώμα βρίσκεται σε στρες, ο καρδιακός ρυθμός και η αναπνοή επιταχύνονται, το ίδιο και η ροή του αίματος και ο μεταβολισμός του οργανισμού. Οι μύες τεντώνονται, όλο το σώμα είναι σε εγρήγορση, έτοιμο για μάχη ή φυγή. Αν όμως δεν κάνουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο, η ένταση συσσωρεύεται και αν δεν καταφέρουμε να βρούμε κάποια διέξοδο για αποφόρτιση, το υπερβολικό στρες μπορεί να οδηγήσει σε ψυχικές διαταραχές, να προκαλέσει ισχυρούς πονοκεφάλους, καρδιαγγειακά προβλήματα, ακόμη και θάνατο...».


Τα σημάδια του στρες

ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ...

● Ανησυχία
● Εκνευρισμός
● Αγωνία, αίσθημα ακαθόριστου φόβου
● Αδυναμία συγκέντρωσης
● Διαταραχές μνήμης


ΣΤΟ ΣΩΜΑ...


● Ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών
● Εφιδρώσεις, τρέμουλο, συσπάσεις των μυών
● Δύσπνοια- αίσθηση ότι ο αέρας δεν είναι επαρκής
● Αίσθημα πνιγμού και κόμπου στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση
● Βάρος στο στήθος
● Ζάλη, αστάθεια, τάση για λιποθυμία
● Πόνοι στο στομάχι, γαστρεντερολογικά προβλήματα
● Ξηροστομία, ναυτία, μούδιασμα των άκρων
● Υπέρταση


Τρυφερότητα - στρες = 1 - 0



 
Οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι το αντίδοτο του στρες: σύμφωνα με νέα μελέτη τα ζευγάρια που αγκαλιάζονται, φιλιούνται και βρίσκουν τρόπους να έρχονται κοντά σε καθημερινή βάση έχουν λιγότερες ορμόνες του στρες να κυκλοφορούν στο οργανισμό τους!


Στη σύγχρονη εποχή, μικροί και μεγάλοι παραπονιούνται ότι έχουν στρες, που τους βασανίζει κυρίως για μεγάλα και σημαντικά, αλλά και για μικρά και ασήμαντα προβλήματα της καθημερινότητας.

Το στρες μπορεί να προκαλέσει θετικές αλλά και αρνητικές επιδράσεις. Ως θετική επίδραση θεωρείται το γεγονός ότι ετοιμάζει τον οργανισμό για δράση. Ως αρνητική, το ότι μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα δυσπιστίας, απόρριψης, θυμού, καθώς και σε κατάθλιψη που με τη σειρά της μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα υγείας (από πονοκέφαλο και έλκος έως καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό).

Για να διαχειριστεί κανείς το στρες της καθημερινότητας, μπορεί να εντάξει στη ζωή του κάποια πράγματα που τεκμηριωμένα το καταπολεμούν.

Ένα ζωάκι στο σπίτι π.χ. έχει διαπιστωθεί ότι μπορεί να ρίξει την πίεση, ενώ η παρέα και η αγάπη που μας προσφέρει χαρίζουν ηρεμία. Επίσης η φροντίδα λουλουδιών στο μπαλκόνι ή στον κήπο μπορεί να μας ηρεμήσει. Το ίδιο και μια βόλτα, ένα τηλεφώνημα σε κάποιον φίλο ή η ενασχόληση με κάποιο χόμπι.

Απαραίτητο είναι ακόμα να αφιερώνει κανείς λίγο χρόνο για να χαλαρώνει, κάνοντας κάτι που του αρέσει ή δοκιμάζοντας ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο ή μασάζ. Το γέλιο επίσης μπορεί να βοηθήσει: δείτε μια κωμωδία ή πείτε ανέκδοτα με τους συγγενείς ή τους φίλους σας.

Ο επαρκής ύπνος επίσης είναι ωφέλιμος: να κοιμάστε αρκετά σε καθημερινή βάση και να φροντίζετε να πηγαίνετε νωρίς για ύπνο τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα
Η γυμναστική είναι ακόμα ένας τρόπος που μπορεί να διώξει το στρες. Μελέτες έχουν δείξει πως η συστηματική γυμναστική βελτιώνει τη ψυχική διάθεση και καταπολεμά αποτελεσματικά το στρες.

Όσον αφορά τον κοινωνικό περίγυρο, το στρες θα περιοριστεί εάν αποφεύγει κανείς τους ανθρώπους που διαρκώς τον αμφισβητούν, τον υπονομεύουν ή είναι απαισιόδοξοι, και έρθει πιο κοντά με ανθρώπους που τον υποστηρίζουν, τον πιστεύουν, έχουν καλή σχέση μαζί του και επιπλέον είναι....

θετικοί και αισιόδοξοι....

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΑ….(NTR)






Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι σας που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε μ' ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι σας και το σπιτι  σας.
Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.....
Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.....
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι.
Γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθεμα του πνεύματος.
Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε τον καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας.
Αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.
Είναι ο φίλος σας κάτι που θα 'πρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;
Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε.
Γιατί έργο του φίλου είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας......**************................
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλιδες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει....


ΑΠΙΣΤΙΑ…..ΓΙΑΤΙ????(NTR)





ΑΠΙΣΤΙΑ….
ΑΠΙΣΤΙΑ…..ΓΙΑΤΙ????

Θυμάσαι την εποχή που ξενυχτούσες μαζί της και πήγαινες σερί στη δουλειά; Λίγο οι ευθύνες, λίγο που μεγάλωσες, μάλλον όταν πέφτεις στο κρεβάτι, ο ύπνος είναι προτιμότερος από το σεξ. Εκείνη όμως πρέπει να νιώθει ποθητή. Κι αν δεν το δείξεις εσύ, θα το ζητήσει αλλού. Κράτα λοιπόν τη σπίθα σας αναμμένη, κανόνισε που και που κι κάνα ραντεβού, να θυμηθείτε τα παλιά και μην την παραμελείς.

Είναι κακό κορίτσι

Τα άγρια ένστικτα που παλεύεις να κρατήσεις μέσα σου, υπάρχουν και σε μερικές γυναίκες. Σπανίζουν βέβαια. Συνήθως έχουν να κάνουν με μια αλλαγή στη ζωή τους που τους ανανέωσε. Απώλεια βάρους, νέα δουλειά, νέοι φίλοι μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια την σέξι γατούλα που κρύβει μέσα της, κι αν την αφήσεις να βγει από το κλουβί ...;

Αυτοεκτίμηση....
Μπορεί για σένα να μην παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο, για εκείνη όμως λειτουργεί διαφορετικά. Αν αρχίσει κι ανεβαίνει η αυτοεκτίμησή της και νιώθει σέξι και όμορφη, μπορεί να θέλει να προσφέρει τον εαυτό της και σε άλλους άντρες. Όχι ότι θα κάνει σίγουρα, κι αν συμβεί δεν θα φταις εσύ. Αν νιώθει όμως ασφαλής μέσα στη σχέση της, πίστεψέ με δεν πρόκειται να στραφεί αλλού.

Όλα εδώ πληρώνονται ....
Μπορεί να μην την απάτησες, αλλά ακόμα κι αν σε έπιασε να λες ένα μεγάλο ψέμα, η εμπιστοσύνη της έχει κλονιστεί. Και φυσικά νιώθει πληγωμένη. Υπάρχει περίπτωση να σε απατήσει μόνο και μόνο για να εκδικηθεί και να σε πληγώσει. Βλέπεις μια συγνώμη δεν είναι αρκετή για εκείνη.

Οικειότητα
 ....
Θα μου πεις τώρα γίνεται να είστε μαζί και να μην νιώθει οικειότητα; 

Κι όμως γίνεται. Το ότι ξαπλώνετε στο ίδιο κρεβάτι, κάνετε έρωτα ή ακόμα μοιράζεστε το ίδιο σπίτι, δεν σημαίνει ότι νιώθει συνδεδεμένη μαζί σου. Φιλιά, χάδια, αγκαλιές και επικοινωνία είναι αυτά που θα την κάνουν να νιώσει ασφάλεια....
 Φρόντισε λοιπόν να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζι της, αλλιώς το έχασες το παιχνίδι.....

Νιώθει παραμελημένη .....
Κι αν όντως συμβαίνει αυτό, φταις εσύ και μόνο εσύ. Αν περνάς όλη τη μέρα στο γραφείο και μετά στο γήπεδο ή με τους φίλους παίζοντας playstation λογικό είναι. Αν πάψει να νιώθει γυναίκα όταν είναι μαζί σου, σίγουρα θα υπάρξει κάποιος άλλος που θα την κάνει να νιώσει. Και με τόσο ελεύθερο χρόνο μακριά σου, το βλέπω το κέρατο να έρχεται.

Μην κάνεις πίσω
Εσείς οι άντρες έχετε την τάση μετά από ένα διάστημα να θεωρείτε κάποια πράγματα δεδομένα και να μην εκφράζετε τα συναισθήματά σας.

 Μην ξεχνάς όμως ότι οι γυναίκες είναι πολύ συναισθηματικές αλλά και εγκεφαλικές.
 Αν πάψεις να εκφράζεσαι, νιώθει ότι όλα τελείωσαν, κι έτσι στην ουσία δεν σε απατά, απλά προχωρά.

Ρουτίνα στο σεξ
Αν το επιτρέψετε και οι δύο, το σεξ μπορεί να καταντήσει βαρετό και μονότονο. Ίδιες στάσεις, πάντα στο κρεβάτι, συγκεκριμένες ώρες και μέρες. Ένας εραστής είναι αυτός που θα την βγάλει από την σεξουαλική σας ρουτίνα, αν δεν το κάνεις εσύ φυσικά. Θα της δώσει την περιπέτεια που θέλει.

Στρίβειν δια του κέρατου
Μπορεί να μην της είναι εύκολο να πει χωρίζουμε. Κι έτσι παει αλλου. Ένας παράνομος δεσμός είναι η εύκολη διαφυγή για εκείνη. Άσε που άμα το μάθεις, θα την χωρίσεις εσύ. Είναι πιο εύκολο να ασχοληθεί με μια καινούρια σχέση, παρά με το να διορθώσει την ήδη υπάρχουσα.

Η εκδίκηση τρώγεται κρύα
Αυτός είναι ο νούμερο ένα λόγος που θα σε απατήσει. 

Οφθαλμός αντί οφθαλμού. Πηγες με αλλη.... και πολύ απλά θέλει να παει με αλλον.... για να σ' εκδικηθεί. Πρέπει βλέπεις να πατσίσετε και να σε πληγώσει με τον ίδιο τρόπο που την πλήγωσες.... Μη μου πεις πως δεν καταλαβαίνεις.Αυτες ειναι οι...εκδικητικες γυναικες... Γυναικείο μυαλό, βλέπεις...αλλα λιγες γυναικες γνωριζουν να  χρησιμοποιησουν!!!!!!το μυαλο τους .....και να συζητησουν με τη σχεση τους πριν δημιουργησουν μια...εφημερη καταστροφικη αλλη σχεση!!!!!που θα χαλασει το γαμο τους!!!!!
Γι αυτο σκεφθειτε πριν κανετε κατι...ο διαλογος ειναι το καλυτερο!!!!προσπαθηστε!!!!!ισως και να μη χαλασει ο γαμος η ...η σχεση σας!!!!!!!

ΤΟ ΜΗΛΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΛΙΑ(NTR)








Μια κλασική συμβουλή προς τους άντρες είναι 
«αν θες να δεις πως θα γίνει η γυναίκα σου όταν μεγαλώσει, κοίτα την πεθερά σου».
Τώρα, μια νέα μελέτη αποκαλύπτει πως υπάρχει μια ανάλογη συμβουλή για τις γυναίκες: 
«αν θες να δεις πόσο πιστός θα σου είναι, κοίτα τον πεθερό σου»!

Επιστήμονες που αναζητούσαν μοτίβα απιστίας στις μακροχρόνιες σχέσεις ανακάλυψαν πως, μολονότι άντρες και γυναίκες ενίοτε είναι άπιστοι, οι άντρες έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να απατούν τη σύντροφό τους, εάν ο πατέρας τους είχε απατήσει τη μητέρα τους όταν οι ίδιοι ήταν παιδιά.
Η μελέτη, που παρουσιάσθηκε στο πρόσφατο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Συμπεριφοράς και Εξέλιξης, έδειξε ακόμη πως οι γυναίκες δεν επηρεάζονται κατ' ανάλογο τρόπο από την απιστία της μητέρας τους.
Όπως εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γιάν Χάβλιτσεκ, από το Πανεπιστήμιο Charles στην Πράγα, η απιστία του πατέρα, που συχνά παραμένει «ατιμώρητη» από τη μητέρα, περνάει στα αγόρια διπλό μήνυμα: αφ' ενός ότι είναι αποδεκτή, αφ' ετέρου ότι όταν την κάνουν, μπορεί να «την γλιτώσουν».
Τα ευρήματά της μελέτης υποστηρίζονται από παραδείγματα της δημόσιας ζωής, όπως ο γκόλφερ Τάιγκερ Γουντς, ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και ο πρώην πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν που είναι μεν γυναικάδες, αλλά οι σύζυγοί τους συγχωρούν κατ' επανάληψιν την απιστία τους.
Για τη μελέτη τους, ο δρ Χάβλιτσεκ και οι συνεργάτες του 
επιστράτευσαν 86 ζευγάρια, τα οποία ρώτησαν κατ' ιδίαν και εμπιστευτικά για τις ερωτικές σχέσεις τους, τη στάση τους απέναντι στο σεξ, το οικογενειακό ιστορικό και την απιστία.
Η δρ Μάρτι Χάσλτον, εξελικτική ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, λέει πως τα κορίτσια δεν επηρεάζονται εξίσου από την απιστία της μητέρας τους εξαιτίας των γονιδίων τους:

 Οι ελκυστικοί άντρες (πατέρες και γιοι) εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες για απιστία που τους παρέχει η εμφάνισή τους, ενώ οι ελκυστικές γυναίκες (μάνες και κόρες) συμπεριφέρονται διαφορετικά.

Όντως, η μελέτη του δρος Χάβλιτσεκ έδειξε πως
..... άντρες και γυναίκες απατούν τους μόνιμους συντρόφους τους για διαφορετικούς λόγους.....

Στην πραγματικότητα, η ικανοποίηση και η ευτυχία ενός άντρα από την κύρια σχέση του δεν επηρέαζε τις πιθανότητες να απατήσει τη σύντροφό του ίσως επειδή 
«ο κύριος λόγος της αντρικής απιστίας είναι το σεξ και η ικανοποίηση του εγωισμού, και όχι το ότι βαρέθηκαν τη σύζυγό τους».

Οι γυναίκες, από την πλευρά τους, έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να απατήσουν τον σύζυγό τους όταν δεν είναι ικανοποιημένες από κάποια πλευρά της σχέσης τους οι γυναίκες απατούν τους συντρόφους τους αναζητώντας επί τη ουσία νέα μόνιμη σχέση....
... «πολλές από τις γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη,
μας δήλωσαν πως μένουν με τον<< νυν>> μόνιμο σύντροφό τους 
γιατί .... θεωρούν πως είναι προτιμότερο να βρίσκονται μαζί με κάποιον που δεν είναι τέλειος, από το να ....είναι μόνες τους,.... ιδίως επειδή οι περισσότερες είχαν και παιδι»..... «Στο μεσοδιάστημα, όμως, .....παραδέχτηκαν πως αναζητούν και άλλες .....εναλλακτικές λύσεις».

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Είδη απιστίας....(NTR)



Ένας αυξανόμενος αριθμός ανδρών και γυναικών απατά τον ή την σύντροφο του όπως δείχνουν οι έρευνες τα τελευταία χρόνια. Στις κατηγορίες της απιστίας έχει προστεθεί και η αισθηματική απιστία που δεν συμπεριλαμβάνει σεξουαλική επαφή μα είναι εξίσου επικίνδυνη και καταστροφική για τον γάμο και παρατηρείται όλο και σε μεγαλύτερα ποσοστά.

Και οι άντρες και οι γυναίκες έχουν την ικανότητα να συγχωρούν και μπορούν να συνεχίσουν τη σχέση τους.....
 Ο γάμος ή η σχέση μπορεί να σωθεί εάν τερματιστεί η απιστία, συζητηθεί και γίνει σωστή διαχείριση.
 Ο αριθμός των ανδρών που απατά μέσα σε μια σχέση αυξάνεται σταθερά όπως όμως αυξάνεται και με περισσότερη ταχύτητα ο αριθμός των γυναικών που απατούν τον σύντροφο τους τα τελευταία χρόνια.....****


Υπάρχουν διάφορα είδη απιστίας αφού η κάθε σχέση είναι διαφορετική.!!!!
.... Οι περισσότερες απιστίες που λαμβάνουν χώρα για πρώτη φορά ξεκινούν τυχαία ή μέσα από μια φιλία.....
 Οι άντρες βλέπουν αυτού του είδους την απιστία με λιγότερη σοβαρότητα και συνήθως η σεξουαλική επαφή δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από σεξουαλική ικανοποίηση ή διέξοδο από την ρουτίνα. 
Αντίθετα, συνήθως οι γυναίκες είναι πιο ενθουσιώδης και ρομαντικές που σκέφτονται ότι έχουν γνωρίσει κάποιον καλύτερο από τον σύντροφο τους και ακόμη σκέφτονται και την πιθανότητα νέου γάμου και νέας αρχής. 
Αυτό το είδος απιστίας συμβαίνει συνήθως μέσω μιας φιλίας που έχει ξεφύγει, κατανάλωση αλκοόλ, ή μια άσχημη μέρα ή δύσκολη περίοδο στη ζωή ενός ατόμου. 
Μπορεί να συμβεί σχεδόν στον οποιοδήποτε αλλά κάποια άτομα έχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλους.
 Περισσότερες πιθανότητες για να απατήσουν έχουν άτομα που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, ταξιδεύουν συχνά, δεν ερωτώνται πολύ, δεν νοιώθουν δυνατά δεσμευμένοι και πιθανόν να δημιουργούν περιστασιακές σχέσεις. Οι περισσότεροι τυχαίοι δεσμοί γίνονται από άντρες.

Η ρομαντική απιστία είναι η πιο καταστροφική μορφή απιστίας μιας και το άτομο ερωτεύεται τον σύντροφο. 

Νομίζουν ότι γνώρισαν τον/την σωστό σύντροφο και θεωρούν ότι ο υφιστάμενος γάμος τους έχει σοβαρά προβλήματα έτσι κι αλλιώς, ασχέτως εάν τα προβλήματα ξεκίνησαν μαζί με την απιστία ή δόθηκε περισσότερη έμφαση στα αρνητικά του γάμου λόγω της απιστίας. 
Συνήθως συμβαίνει όταν το άτομο υποφέρει για οποιοδήποτε λόγο, δεν μπορεί άλλο την ρουτίνα και καθημερινή μιζέρια αλλά προτιμά να απατήσει τον σύντροφο αντί να διερευνήσει τι συμβαίνει ή να δεχτεί βοήθεια για την ψυχολογική του κατάσταση. 
Νιώθει εθισμό σαν να είναι η σχέση το ναρκωτικό που το «ανεβάζει» και το βοηθά να νιώσει ζωντανό ξανά. 
Ανάμεσα σε αυτές τις στιγμές έκστασης το άτομο νιώθει περισσότερη κατάθλιψη, μοναξιά και αποξένωση από την νόμιμη σχέση και περισσότερη σύνδεση με τον νέο σύντροφο.
 Αυτού του είδους οι σχέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε διαζύγιο, αυτοκτονία, σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα. 
Η ρομαντική απιστία συμβαίνει και στους δυνατούς αλλά και στους δυσλειτουργικούς ή νεκρούς γάμους.

Η διαφορά της πλατωνικής σχέσης με την αισθηματική που δεν συμπεριλαμβάνει σεξουαλική επαφή είναι ότι η αισθηματική παραμένει μυστική από το σύντροφο, λέγονται ψέματα, υπάρχει πιο δυνατή σύνδεση και φιλία από ότι με τον σύντροφο, υπάρχει περισσότερο αισθηματικό μοίρασμα από ότι στον γάμο και υπάρχει έλξη και σεξουαλική χημεία. Οι αισθηματικές σχέσεις ασχέτως αν προχωρήσουν ή όχι στην σεξουαλική επαφή είναι εξίσου επικίνδυνες και καταστροφικές για τον γάμο.



Αποψη μου....



Άφησέ τον να κοιτάζει άλλες/ους  γυναίκες/ανδρες, αποφεύγεις την απιστία και μόνο καλό κάνει στη σχέση σας!
Αντιστάσου στην τάση να αποτρέψεις το περιπλανώμενο βλέμμα του/της  προς άλλες γυναίκες/ανδρες...

{Όταν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντας και το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι έβαλαν 42 ανθρώπους να κοιτάξουν τις φωτογραφίες ελκυστικών και μέτριας εμφάνισης μελών του αντίθετου φύλου, αυτοί τους οποίους εμπόδιζαν να κοιτάζουν τις πιο σέξι ανέφεραν ότι ένιωθαν λιγότερη ικανοποίηση στη σχέση τους και είχαν περισσότερο θετική άποψη για την απιστία.}

«Όσο περισσότερο απαγορεύεται στους ανθρώπους να αποκτήσουν κάτι τόσο περισσότερο το θέλουν»
Σκέψου το οφθαλμόλουτρο (όταν γίνεται διακριτικά) ως κάτι ανάλογο με το να κοιτάς εσύ τις βιτρίνες.