Απο ΕΜΕΝΑ για ΕΣΑΣ(NTR)

Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέπτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια μας, χάνουμε 60 δευτερόλεπτα φωτός. Θα συνέχιζα ο΄ταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή μου. Θεε μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα με ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι και ένα τραγούδι του Σεράτ θα ήταν η σερενάτα που θα τη χάριζα στη Σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυα μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο απ'τα αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνρδα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένη με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν που νομίζουν οτι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται. Στους ηλικιωμενους θα έδειχνα ότι τον θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατεία, αλλά η Λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από εσάς τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο της μητέρας η του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από εσάς, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς, θα πεθαίνω. Να λές πάντα αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα ότι σ'αγαπώ και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ και ότι ποτέ δεν θα σε Ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί (όπως θα έλεγα εγώ: η μεταμέλεια φοράει ξυλοπάπουτσα, σύμφωνα με τον Ρίτσο) και ήσουν πολύ απασχολημένος/η για να κάνεις πράξη μία τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο η δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα... Αν δεν το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως και χθες. Κι αν δεν το κάνεις ποτέ, δεν πειραζει." ***Οι ήρωες πεθαίνουν από αγάπη....*** Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι φοβόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας, λες και είναι κατι κακό ένα "σ'αγαπώ" παραπάνω...εξάλλου η αγάπη με την ευρύτερη έννοια(για μένα τουλάχιστον" είναι : σε ακτιμώ και σε σέβομαι. Ας καταλάβουμε επιτέλους πως το να λέμε ό,τι όμορφο νοιώθουμε κάνει τους άλλους να αιθάνονται καλύτερα... καθώς και εμάς τους ίδιους!!! Σκέφτομαι πως όσο έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο, μπαίνουν ένα σωρό σκέψεις συνήθως, που το συναίσθημα που έχουμε για αυτόν ίσως είναι κάπως θολό. Η... ανάμικτο. Συνυπάρχει η αγάπη, μαζί με άλλα. Ίσως για αυτό όταν τελειώσει μια επαφή, τότε να μας μένουν τα καλά που ζήσαμε... και να λέμε... ''αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπούσα τόσο και ποτέ δεν του το είπα''. Ξέρεις... γνωρίζω ένα ζευγάρι -παντρεμένοι είναι- που δεν έχουν πει ποτέ ο ένας στον άλλον "σ'αγαπώ" γιατί πιστεύουν οτι δεν υπάρχει αγάπη! Εκτιμώ την ειλικρίνια τους, αλλά πως μπορεί να μην υπάρχει Αγάπη? Αυτο δεν πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε λιγάκι? Και εγώ είμαι απόλυτη σε ορισμένα πράγματα, αλλά η απολυτότητα μου γκρεμίζεται σιγά-σιγά και θεμελιώνεται μία καινούρια... αλλά να μην υπάρχει αγάπη? Τότε τι υπάρχει? "να ζεις την κάθε μερα, σαν να είναι η τελευταία της ζωής σου"... Σκέφτομαι ότι συχνά, οι περισσότεροι ξεχνάμε να ΖΟΥΜΕ. Όπως το τραγουδά η Αθηναϊκή Κομπανία στο “Η ζωή μας τελειώνει”. … η ρουτίνα μας κερνάει για να πιούμε άλλο ένα απ’τα χρόνια μας που φεύγουν γύρω μας ειρηνικά (?) τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο συνηθισμένα! Εύχομαι να κάνετε πράξη αυτό που διαβάσατε... (NTR) 29-01-2023

Στη ΖΩΗ σου να συναντησεις!!!(NTR)

Στη ζωή θα συναντήσεις ανθρώπους, που θα σε αγαπήσουν και ανθρώπους που θα σε μισήσουν... Ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν κι ανθρώπους που θα σε χρησιμοποιήσουν... Ανθρώπους που θα σε κρίνουν κι ανθρώπους που θα σε κατανοήσουν.. Στο τέλος θα καταλάβεις ότι καθεμία συνάντηση, συμβαίνει για κάποιο λόγο και ότι από όλους κάτι θα έχεις πάρει... Έτσι θα είσαι σε θέση να καταλάβεις "ποιος είσαι" ποιος είναι ο δρόμος σου και ποιους ανθρώπους θες να κρατήσεις κοντά σου... Και πάνω απ’ όλα θα μάθεις : να αναγνωρίζεις και να ευχαριστείς εκείνους, που, αν και δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν το ταξίδι μαζί σου, είχαν την ικανότητα να σου βγάλουν στην επιφάνεια, τον καλύτερό Εαυτό σου... Είναι ΑΥΤΟΙ...!!!...οι ***Ιδιαίτεροι Ανθρωποι*** που θα μείνουν ...ΠΑΝΤΑ...στην καρδιά σου!!!! Και δε θα τους Ξεχάσεις !!~ ΠΟΤΕ!!~!!:-))

Καλη Σχεση με τον ΕΑΥΤΟ μας!(NTR)

Να προτιμάτε πάντα να κάνετε ό,τι ωφελεί πραγματικά την πολύπλευρη ύπαρξή σας παρά ό,τι την ευχαριστεί. Και αυτό γιατί το κέρδος του ωφέλιμου μένει ενώ η ευχαρίστηση είναι πάντα πρόσκαιρη… * * * Από την άλλη δε μεριά, μην αποφεύγετε ποτέ τον πόνο (κόπο, στέρηση, στεναχώρια κλπ) χωρίς να δείτε μήπως πίσω από αυτόν υπάρχει όφελος… * * * Μην απαιτείτε με κάθε τρόπο από τους άλλους πράγματα (υλικά, συναισθηματικά νοητικά) τα οποία αυτοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να σας δώσουν… * * * Αποφεύγετε άσκοπους (μη δημιουργικούς) ανταγωνισμούς και συγκρίσεις με τους γύρω σας… * * * Τέλος, Εχετε πάντα στο Νου σας ότι, η Καλή σας Σχέση με τους Αλλους περνάει μέσα από τη Γνώση και την καλή σας Σχέση με τον ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ...

Η Αναπηρια ειναι στην Καρδια(NTR)

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ... Μια πολύ δυνατή εμπειρία που βίωσε ενας φιλος,τα Θεοφάνεια θα ήθελα να σας περιγράψω σήμερα... Ηταν παραμονή των Θεοφανίων όταν βρεθήκαν στο Βώλακα που είναι χτισμένος στο όρος Φαλακρό όπου υπάρχει και το ομώνυμο χιονοδρομικό κέντρο. Καθώς την παραμονή των Θεοφανείων ξεκίνησε δυνατή χιονοθύελλα , ανήμερα των Φώτων ήταν όλα σκεπασμένα από πυκνό χιόνι. Διαπιστώνοντας ότι είχαν ξεχάσει τις αλυσίδες του αυτοκινήτου έκαναν μια βόλτα στο χωριό με τους δύο φίλους του και μπήκαν σ' ένα μαγαζί που πουλούσε σιδηρικά. Ρώτησαν τον χαμογελαστό ιδιοκτήτη του μαγαζιού, ηλικίας μεταξύ 40 και 50 χρονών, αν έχει αλυσίδες και τους απάντησε καταφατικά. Προσφέρθηκε πρόθυμα να τους εξυπηρετήσει. Τους άφησε μόνους να περιμένουμε στο μαγαζί του, για να επιστρέψει ύστερα από πέντε λεπτά με ένα χαρτί που πήρε όπως είπε από γειτονικό κατάστημα και έδειχνε ποιες αλυσίδες αντιστοιχούν στα ανάλογα λάστιχα. Ξαφνιάστηκαν όταν τους έδωσε το χαρτί να το διαβάσουν γιατί όπως είπε ήταν τυφλός... Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος: -Δεν βλέπεις τίποτα ; -Τίποτα. -Πως πήγες και ήρθες άνθρωπέ μου μες τα χιόνια και χωρίς μπαστούνι;[του είπε ο φίλος μου] -17 χρόνια κάνω αυτή τη διαδρομή. -Πως το έπαθες; -Είχαν ένα πρόβλημα τα αγγεία πίσω από τα μάτια μου. -Δεν το έψαξες; -Πήγα σε διάφορους γιατρούς αλλά δεν έγινε τίποτα. Καταλαβε που είχε σοκαριστεί και συνέχισε με χαμόγελο : -"Μη στεναχωριέσαι φίλε μου εγώ είμαι μια χαρά κι ας μη βλέπω. Σημασία έχει στη ζωή σου να βρεις Ανθρώπους να σε Αγαπούν γι’ αυτό που είσαι μέσα σου κι όχι για τα μάτια σου ή οποιοδήποτε άλλο εξωτερικό χαρακτηριστικό. Ακόμη όμως μεγαλύτερη σημασία έχει να μην έχεις αναπηρία στην Κάρδια!" Μείνανε και οι τρεις άφωνοι. Άρχισαν να ψάχνουν τις αλυσίδες για να καταφέρουν να συγκρατήσουν τα δάκρυα συγκίνησης που είχαν πλημμυρίσει. Ο ένας από τους δύο φίλους βγήκε έξω από το μαγαζί. Ήτανε η πιο συγκλονιστική εμπειρία του μίνι ταξιδιού τους. Βρήκα τις αλυσίδες, ρώτησα πόσο κάνουν και μου είπε 35 ευρώ. Του έδωσα πενηντάρικο και με ρώτησε πόσα λεφτά του δίνω. Έβγαλε από την τσέπη του χρήματα τα οποία είχε ταξινομημένα με σειρά και μου έδωσε τα ρέστα. Να είσαι καλά άνθρωπέ μου. Για χάρη σου είχαμε μια μικρή αφύπνιση και οι τρεις μας. Υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι! Άνθρωποι χωρίς αναπηρία και φτώχια στην καρδιά. Άνθρωποι που μπορεί, έχοντας την απώλεια μια βασική τους αίσθησης, να εναρμονίζονται πολύ ευκολότερα από μας με το παγκόσμιο ρεύμα που δονεί εσωτερικά την ύπαρξη του καθενός μας..... --------------------------------------------------------------- Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ...ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!!! ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΝΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ ΜΕ ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΠΛΑΣΜΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΗ. ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ..Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ..!! ΚΑΛΗ ΦΩΤΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...

Μιλα ...σημερα!!!NTR)

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος/η για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που Αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις... Ζήτα απ' τον Κύριο τη Δύναμη και τη Σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα....