Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που, σε κάποια φάση της ζωής τους, έχουν αναρωτηθεί, γιατί συνεχίζουν να μένουν σε μια σχέση που φαινομενικά αφήνει ακάλυπτες τις ανάγκες τους. Σαν να πρόκειται για μια εκτός ελέγχου δύναμη που τους αναγκάζει να μένουν εκεί. Άλλοι την βαφτίζουν ανασφάλεια, άλλοι συνήθεια και άλλοι εξάρτηση, ενώ υπάρχουν χιλιάδες ακόμα ονόματα που μπορούμε να της δώσουμε και τα οποία περιγράφουν με σαφήνεια μερικές από τις μεγαλύτερες αλήθειες πάνω στις οποίες μια τέτοια σχέση έχει χτιστεί.
Η πιο πλούσια πηγή για την ανεύρεση απαντήσεων σχετικά με το "γιατί" φτιάχνουμε τέτοιες σχέσεις και το "πώς" μπορούμε να τις αλλάξουμε, βρίσκεται στην μελέτη των προσωπικών μύθων που ο καθένας μας κουβαλά από την στιγμή που γεννιέται και μεγαλώνει στο μοναδικό οικογενειακό του περιβάλλον. Εκεί θα μάθει να αλληλεπιδρά, θα παρακολουθήσει την καθημερινή ιστορία αγάπης των γονιών του - άσχημη ή όμορφη -, θα του ανατεθούν ρόλοι, θα κληθεί να ανταποκριθεί σε πολλών ειδών προσδοκίες και, τέλος, θα κατασκευάσει την δική του ιστορία, το δικό του "σενάριο ζωής". Τόσο ο ρόλος που θα αναλάβει όσο και ο ρόλος των ανθρώπων με τους οποίους θα
επιλέξει να σχετιστεί, υπαγορεύεται από τις απαιτήσεις αυτού του σεναρίου. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που έχει τον ρόλο του "σωτήρα" στη ζωή, με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο, επιλέγει να περιβάλλεται από αδύναμους και με ανάγκη για προστασία ανθρώπους. Από την άλλη, η "αδυναμία" είναι το σενάριο ζωής εκείνων που χρειάζονται αντίστοιχα έναν "σωτήρα" για να υπάρχουν.
Κάποια απ' αυτά τα σενάρια δεν είναι ιδιαίτερα καλογραμμένα, με αποτέλεσμα να μας ταλαιπωρούν. Φανταστείτε, για παράδειγμα, την εκμετάλλευση που θα υποστεί κάποιος, αν σύμφωνα με το σενάριο ζωής του, έχει αναλάβει τον ρόλο του "θύματος". Ευτυχώς, όμως, που όλα σχεδόν τα σενάρια μπορούν να ξαναγραφτούν.
Ας αναλογιστούμε τις προηγούμενες σχέσεις μας και ας δούμε τις ομοιότητές τους. Μήπως καταλήγουμε πάντα με έναν ακατάλληλο σύντροφο, αλλά απόλυτα συμπληρωματικό με τις ανάγκες που υπαγορεύει το σενάριο ζωής μας; Ας πειραματιστούμε με νέες και διαφορετικές πλοκές. Μόλις τροποποιήσουμε τις δικές μας δυσλειτουργικές ιστορίες θα αναζητήσουμε ανθρώπους συμπληρωματικούς στις καινούριες μας ανάγκες. Και το σενάριο ζωής μας μπορεί να οδηγήσει πια σε ένα ευτυχισμένο τέλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου