ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΑΣ(NTR)

Ύστερα από επικοινωνία πολλών ετών με αναγνώστες μου που έχουν προβλήματα υγείας, δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν οικογένεια ή επιτυχημένες σχέσεις, δεν τα καταφέρνουν στην επαγγελματική τους ζωή, συνειδητοποίησα ότι ή αιτία για όλα αυτά είναι μία:

ο φόβος απόρριψης που βίωσαν από τη στιγμή της σύλληψής τους έως την ηλικία των 6 ετών.

Έως την ηλικία των 6 ετών ο εγκεφαλος  μας πάλλεται έως 8 (Hz) παλμούς το δευτερόλεπτο, που για έναν ενήλικο σημαίνει ότι ευρίσκεται σε επίπεδο Θ, βαθύ ύπνου, κατάσταση υποσυνείδητου. Στην κατάσταση αυτή ο εγκέφαλός μας βρίσκεται σε κατάσταση υποσυνείδητου όπου επεξεργάζεται είκοσι εκατομμύρια ψηφία το δευτερόλεπτο (όταν είμαστε ξύπνιοι, σε κατάσταση συνειδητού, ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται μόνο σαράντα ψηφία το δευτερόλεπτο). Δηλαδή, αυτό που συμβαίνει έως την ηλικία των 6 ετών στη ζωή μας, λειτουργούμε στο υποσυνείδητο, γεγονός που σημαίνει ότι δεν έχουμε συνηδειση για να κρίνουμε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε αν είναι αληθινές ή όχι, αλλά και απορροφούμε πεντακόσιες χιλιάδες περισσότερες πληροφορίες από όταν είμαστε ενήλικες.

Λαμβάνουμε λοιπόν για πραγματικότητα άπειρες πληροφορίες που απορροφά το υποσυνείδητό μας. Οι πληροφορίες αυτές καθορίζουν πάντα τη ζωή μας, διότι ο εγκέφαλός μας είναι ένα κομπιούτερ που, για να ξεκινήσει, βασίζεται σε ένα λειτουργικό σύστημα, το σύστημα αυτό είναι οι πληροφορίες που έχουμε δεχτεί όταν ήμασταν μικροί.

Αφού λοιπόν έως την ηλικία των 6 ετών λειτουργούμε μόνο με το υποσυνείδητο, (χωρίς δυνατότητα κρίσης), λαμβάνουμε ως μόνιμη απόρριψη συμπεριφορές των γονιών μας που αφορούν σε μια συγκεκριμένη πράξη ή σε μια απλή κριτική. Ακόμη και σε παιδιά που πέθανε ένας από τους γονείς τους ή ταξίδευε, την απουσία αυτήν το υποσυνείδητό τους τη μετέφρασε ως μόνιμη απόρριψη.

Όταν φοβόμαστε την απόρριψη, έλκουμε πάντα ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις που θα μας απορρίψουν, με αποτέλεσμα να βιώνουμε θλίψη και να θυμώνουμε.

Ο φόβος απόρριψης και ο ΘΥΜΟΣ που προκαλεί θέτουν σε συναγερμό τον οργανισμό μας:

Εκκρίνοντας κορτιζόλη και αδρεναλίνη μειώνει τον μεταβολισμό μας (πρόβλημα στον θυρεοειδή, παχυσαρκία).

Η έκκριση της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης δημιουργεί αϋπνία διότι θέτει σε συναγερμό τον οργανισμό μας και δεν επιτρέπει την έκκριση της μελατονίνης που διευκολύνει τον ύπνο.

Επιταχύνει την αναπνοή και τον χτύπο της καρδιάς και αυξάνει την πίεση του αίματος.

Η έκκριση της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης προκαλεί την έκκριση χοληστερίνης από το συκώτι και ινσουλίνης από το πάγκρεας, η οποία δημιουργεί διαβήτη.

Απενεργοποιεί τη διαδικασία της πέψης (πρόβλημα στο στομάχι, φούσκωμα στο έντερο).

Δίνει εντολή στο έντερο, όσο διαρκεί ο φόβος να πραγματοποιεί περισταλτικές κινήσεις, με αποτέλεσμα το έντερό μας να κινείται συνεχώς και να πάσχουμε από σπαστική κολίτιδα.

Απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουμε και να παθαίνουμε καρκίνο.

Ο θυμός παραπλανεί το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα αυτό να επιτίθεται στον οργανισμό μας και να δημιουργεί φλεγομενες που είναι η αιτία όλων των αυτοανοσων νοσηματων

Μπλοκάρει τη διαδικασία εισόδου των θρεπτικων ουσιωνκαι την απομακρυνση των απορριματων από τα κύτταρα.
Μπλοκάρει τη λειτουργία της νόησής μας, μπλοκάροντας την αποστολή αιματος και θρεπτικών ουσιών στον προμετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου μας.

Σταματά τη δημιουργία νευρωνικών κυττάρων και δικτύων, και αυτό δημιουργεί καταθλιψη.

Η έκκριση κορτιζόλης σταματά την έκκριση της ορμόνης DEHA, που επιδιορθώνει όλες τις φθορές των κυττάρων μας και του οργανισμού μας.


Γράφημα που μας δείχνει την αντίδραση του σώματος μας στο φόβο, όπου μας δημιουργούνται τα παραπάνω προβλήματα:

Βλέπω, λοιπόν, τους περισσότερους ανθρώπους να ζουν μέσα στον φόβο, μέσα στη δυστυχία μέσα στην ασθένεια, που είναι το σκοτάδι από μια παρανόηση του υποσυνείδητού τους, ενώ ο φυσικός τους προορισμός είναι να ζήσουν μέσα στην υγεία, την ευτυχία, την ευημερία, που είναι το φως.

Από παρανόηση του υποσυνείδητού τους, βαθιά μέσα τους πιστεύουν ότι δεν αξίζουν και ότι θα δεχτούν απόρριψη από όλους τους ανθρώπους που θα έλθουν σε επαφή. Τότε η καρδιά τους δεν πάλλεται με αρμονία και τη δυσαρμονία αυτήν την εκπέμπει με ηλεκτρομαγνητικά κύματα στον εγκέφαλό τους, στα κύτταρά τους, σε όλους τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή, αλλά και στο Σύμπαν, με αποτέλεσμα να ελκύσουν πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις που θα επιβεβαιώσουν την πεποίθησή τους ότι δεν αξίζουν.

Μπορούμε να απενεργοποιήσουμε, να αλλάξουμε τα περιοριστικά μας πιστεύω, τις αρνητικές μας πεποιθήσεις


– εφαρμόζοντας τη μέθοδο  επικεντρωνόμαστε στην καρδιά μας και όχι στον νου μας.

– ξεμπλοκάροντας τους ενεργειακούς μεσημβρινούς μας.
Με την acupressure (πίεση, μάλαξη με τα δάκτυλα σε συγκεκριμένα ενεργειακά σημεία) μπορούμε να απενεργοποιήσουμε τα αρνητικα Συναισοηματα  που έχουν συγκεντρωθεί (από τραυματικές εμπειρίες) σε συγκεκριμένα ενεργειακά σημεία.
– Με κινησιολογία.
– το κυριότερο, ξεμπλοκάροντας τα ενεργειακά μας κέντρα και γεμίζοντας φως, με τη βοήθεια ενεργειακού θεραπευτή.του/της συντροφου μας, του/της φιλης μας ...

Πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ψυχές γεμάτες φως, γεμάτες αγάπη και ότι παίρνουμε άπειρη έμπνευση, δύναμη και αγάπη όταν είμαστε συνδεδεμένοι με την Πηγή μας. Η απόρριψη που βιώνουμε συνειδητά ή υποσυνείδητα μας γεμίζει φόβο, θυμό, ενοχές, σκεπάζει την ψυχή μας, μας ξεκόβει από την Πηγή μας και έτσι ξεκομμένοι είμαστε, καταδικασμένοι σαν το κλήμα από την άμπελο να ξεραθούμε ή να καούμε σωματικά και πνευματικά.
Μπορούμε εφαρμόζοντας τα παραπάνω, αλλά κυρίως ερχόμενοι σε επαφή με ενεργειακό ή πνευματικό θεραπευτή (spiritual healer), να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα και προγραμματισμούς, να αλλάξουμε εντελώς τη ζωή μας να ξαναβρούμε την υγεία, την αφθονία και τη χαρά, να γεμίσουμε φως και αγάπη.

Φοβάσαι κάποιον διότι του έχεις παραχωρήσει εξουσία πάνω σου

Όταν φοβόμαστε κάποιον, είναι γιατί του έχουμε παραχωρήσει εξουσία πάνω μας.

Συχνά εξαρτιόμαστε περισσότερο από τους άλλους παρά από τον ίδιο τον εαυτό μας, και αγωνιζόμαστε με παράλογο τρόπο για την αποδοχή τους, λες και η αξία μας μπορεί να θεμελιωθεί μόνο από άτομα τα οποία ίσα που μας γνωρίζουν.Το να δίνουμε τέτοια εξουσία στον περίγυρό μας γεννάει ανασφάλεια και μας κάνει να δημιουργούμε αρρωστημένους δεσμούς – στην πλειονότητά τους δεσμούς εξάρτησης – με τους ανθρώπους. Η μοναδική αναγνώριση που χρειαζόμαστε πραγματικά βρίσκεται μέσα μας. Αν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αν δεν είμαστε σίγουροι γι’ αυτό που κάνουμε, πώς περιμένουμε να μας αναγνωρίσουν οι άλλοι;Χρειάζεται να μάθει κανείς να αγαπάει τον εαυτό του, να τον παραδέχεται και να τον αποδέχεται με όλες τις ατέλειές του, οι οποίες, στην πραγματικότητα, είναι δρόμοι που περιμένουν να τους διανύσουμε. Μόνο έτσι θα πάψουμε να φοβόμαστε τους άλλους και δεν θα μας επηρεάζουν οι γνώμες τους.

Συχνά οι άλλοι ούτε που έχουν γνώμη για εμάς. Εμείς οι ίδιοι τυφλωνόμαστε από τη μανία να μάθουμε τι θα σκεφτούν…

Κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τον κήπο του και φιλοτεχνεί νοερά την ακουαρέλα αυτού που επιθυμεί να είναι. 

Όταν παύουμε να εξαρτιόμαστε από τους άλλους, ανακαλύπτουμε ξαφνικά ότι είμαστε κύριοι της ζωής μας

Φόβος: Το πιο αποτελεσματικό εργαλείο χειραγώγησης

Ήταν κάποτε ένας γιατρός.
Μια μέρα φεύγοντας από την πόλη που έμενε για να πάει σε μια άλλη γειτονική όπου είχε δουλειά, συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε. Σταμάτησε και την ρώτησε:
«Πάλι εδώ; Τι ήρθες να κάνεις;»
Και η πανούκλα απάντησε: «Είναι η σειρά μου».
«Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;» ρώτησε ο γιατρός.
«Λίγους, γύρω στους χίλιους», απάντησε η πανούκλα.
Μετά από μια εβδομάδα ο γιατρός (έχοντας ενημερωθεί εν τω μεταξύ για την κατάσταση στην πόλη του) επέστρεψε, και στην είσοδο της πόλης αντάμωσε την πανούκλα που έφευγε
«Μου είπες ψέματα», της είπε. «Είχες πει ότι θα πάρεις κάπου χίλιους και τελικά πέθαναν πέντε χιλιάδες».
Κι εκείνη απάντησε: «Δεν είπα ψέματα. Εγώ πήρα χίλιους. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε το άγχος και ο φόβος».

Το ΑΓΧΟΣ και ο ΦΟΒΟΣ είναι περισσότερο θανατηφόρα από την πανούκλα που βιώνουμε.
Τις περισσότερες φορές ο φόβος μήπως συμβεί το χειρότερο είναι χειρότερος από το να συμβεί το χειρότερο..!

Στη ζωή μας βιώνουμε εκατομμύρια καταστροφές από τις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία δεν συμβαίνει ποτέ. Τις βιώνουμε μόνο στο μυαλό μας.
Συλλογικά και ατομικά όλοι κάτι φοβόμαστε: τη χρεοκοπία, την απόλυση, την κατάρρευση του ευρώ, τους ιούς, τους χωρισμούς, μήπως πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας (. . . για τους φίλους του ASTERIX !).
Ο φόβος όμως δυστυχώς είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής και όχι μόνο χειραγώγησης. Το δηλητήριο που παραλύει τη δράση και την αντίσταση στην επέλαση οποιασδήποτε εξουσίας.

Η υπερβολική ανησυχία οδηγεί σε ακινησία.
Αν αρχίσουμε να ζούμε στη στιγμή ο φόβος εξαφανίζεται.

Ο κάθε φόβος έρχεται μέσα από μια επιθυμία.
Έτσι αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας θα διαπιστώσουμε ποια επιθυμία είναι αυτή που τον δημιουργεί και αν είμαστε αρκετά συνειδητοί θα διακρίνουμε τη ματαιότητα που κρύβεται πίσω από αυτή την επιθυμία.

Ο φόβος επίσης προέρχεται από την ανασφάλεια μας για το αύριο.
Το αύριο όμως πάντα θα είναι ανασφαλές. Η ζωή είναι όμορφη επειδή είναι ανασφαλής. Η ανασφάλεια χρωματίζει με ομορφιά τη ζωή μας.
Η ζωή είναι όμορφη γιατί έχει ανατροπές. Δεν είναι δεδομένη. Η ζωή είναι όμορφη γιατί υπάρχει ο θάνατος. Η ζωή έχει αξία γιατί μπορεί να χαθεί.
Αν δεν μπορούμε να την χάσουμε τότε η ζωή γίνεται φυλακή. Δεν θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε.

Τα ιερατεία όλων των θρησκειών χρησιμοποιούν αριστοτεχνικά τον μηχανισμό «Φόβος – Ελπίδα» για να ελέγχουν τους πιστούς τους. Ο φόβος του θανάτου και αυτός της μετά θάνατον τιμωρίας ή μη λύτρωσης αντιπαραβάλλονται συστηματικά με την ελπίδα της μετά θάνατον ζωής, της σωτηρίας και της πλουσιοπάροχης ανταμοιβής (πάντοτε και μόνον μετά θάνατον…), υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι ο πιστός θα αποδεχτεί πλήρως τα δόγματα της θρησκείας, θα συμμορφωθεί στους κανόνες της, θα υιοθετήσει το καθορισμένο πρότυπο συμπεριφοράς που αυτή απαιτεί και θα υπακούσει στις εντολές του ιερατείου.

Και είναι τόσο αποτελεσματικός και ευέλικτος ο μηχανισμός αυτός, ώστε χρησιμοποιείται ευρέως από την διαφήμιση και το μάρκετινγκ, ακόμη και σε ανεπτυγμένες κοινωνίες, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι εγγράμματοι, προκειμένου να προωθηθούν προϊόντα και υπηρεσίες και να επηρεαστεί η συμπεριφορά των καταναλωτών.

Κίνδυνοι ανύπαρκτοι ή κίνδυνοι άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο υπαρκτοί (π.χ. ατύχημα, ασθένεια, γηρατειά, μόλυνση, κοινωνική απόρριψη λόγω εμφάνισης) προβάλλονται, συνήθως μεγενθυνόμενοι, ώστε να προκληθεί το συναίσθημα του φόβου στους υποψήφιους καταναλωτές.

Ταυτόχρονα παρέχεται σε αυτούς η ελπίδα πως η συστηματική αγορά και χρήση ενός προϊόντος (π.χ. φάρμακο, τρόφιμο, καλλυντικό, απολυμαντικό) ή μιάς υπηρεσίας (π.χ. ασφάλεια ζωής ή υγείας, συνδρομή σε γυμναστήριο ή σε πρόγραμμα διατροφής) μπορεί να μειώσει ή και να εξαλείψει τον αντίστοιχο κίνδυνο, εξασφαλίζοντας υγεία, μακροζωία, νιάτα, ομορφιά και δημοφιλία.

Η πιό αποτελεσματική όμως χρήση του μηχανισμού αυτού

 (ΦΟΒΟΣ εναλλάξ με ΕΛΠΙΔΑ) και ταυτόχρονα η λιγότερο έντιμη αλλά και η πλέον επικερδής, γίνεται στον χώρο της πολιτικής ή ακριβέστερα στον χώρο νομής της εξουσίας.

Προκειμένου πολιτικο-οικονομικά ιερατεία και κόμματα να κατακτήσουν ή να διατηρήσουν την εξουσία, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την δημοκρατική τους νομιμοποίηση, απαραίτητη για να περιοριστούν και να ελεγχθούν οι αντιδράσεις στις επιδιώξεις και στις ενέργειές τους, το εκλογικό σώμα τίθεται ενώπιον διλημμάτων και επιλογών, που φορτίζονται εντέχνως με τα συναισθήματα του φόβου και της ελπίδας.

Έτσι η χειραγώγηση των εκλογέων καθίσταται ευκολότερη, αφού οι περισσότεροι υποπίπτουν στην παγίδα και προσεγγίζουν τα πολιτικά ζητήματα, όχι με την λογική, αλλά με το συναίσθημα, του φόβου, γεγονός που διευκολύνει τον σχηματισμό μιάς εκλογικής μάζας, αγόμενης και φερόμενης πιά από τον φόβο και την ελπίδα.

«Άκου πάντα το κάλεσμα του αγνώστου και αφέσου να βρίσκεσαι πάντα σε κίνηση. Ποτέ μη προσπαθείς να αγκιστρωθείς από κάπου.
Το να αγκιστρωθείς σημαίνει να πεθάνεις. Είναι ένας πρώιμος θάνατος»
Λίγη αίσθηση του χιούμορ, λίγο γέλιο, αθωότητα παιδιού – και τι έχεις να χάσεις; 

Προς τι ο ΦΟΒΟΣ????? 

Τίποτα δεν έχουμε.

 Έχουμε έρθει χωρίς τίποτα, Χωρίς τίποτα θα φύγουμε.

Ο Σενέκας, διάσημος Ρωμαίος Στωικός φιλόσοφος είπε:
Timendi causa est nescire. που σημαίνει: 

η αιτία του φόβου είναι η άγνοια.

Ποια άγνοια; 

Η άγνοια ότι τα πάντα συμβαίνουν στη ζωή μας για ένα μοναδικό λόγο. Για να μας αφυπνίσουν από το λήθαργό μας.
Για να πονέσουμε, έτσι ώστε μέσα από τον πόνο να αναγκαστούμε να φέρουμε στην επιφάνεια την αληθινή μας φύση. 

Η άγνοια ότι το δράμα της ζωής μας είναι τέλειο.

Και όπως πρόσφατα μου είπε ένας καλός δάσκαλος:

Στο τέλος όλα θα είναι καλά. ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΤΟ!!!!!

Κι αν δεν είναι όλα καλά θα σημαίνει πως το τέλος δεν ήρθε ακόμη…

Είναι τόσο απλό φίλοι μου, που πιστεύω ότι όλοι όσοι ασχολούνται με το τι κάνει το σύστημα σε εμάς και κατεβάζουν και καλά τα τεκταινόμενα, είναι ή γίνονται άθελά τους μέρος του συστήματος που χρησιμοποιεί τον φόβο για να μας καταστήσει μαριονέτες!!
Σκεφτείτε καλά τι θρέφεται με όσα διακινούνται μέσα στο διαδίκτυο, προσωπικά αρκετοί «τοίχοι», είναι ίδιοι και απαράλλακτοι με τα δελτία ειδήσεων που οι ίδιοι οι αναρτώντες απεχθάνονται και κοροϊδεύουν..!