Όταν υπάρχει πλεόνασμα ψυχοσωματικής ενέργειας. Αυτή ανήκει φυσικά στην δικαιοδοσία των νέων.
Όταν καταλαγιάζει ο πόνος και βιώνουμε το την απουσία του ως έντονη κατάσταση εσωτερικής ειρήνης. Αυτή η κατάσταση διαρκεί συνήθως μόνο για λίγο.
Όταν κανείς έχει την απόλυτη βεβαιότητα πως κάνει το θέλημα του Θεού.
Αυτή η συνθήκη κατακτιέται μόνο ως το απαύγασμα σκληρής και μακροχρόνιας εσωτερικής εργασίας με τον εαυτό.
Η τελευταία προκύπτει ως αποτέλεσμα της προσπάθειας του ανθρώπου αρχικά να αντέχει τις συγκρουόμενες του πλευρές & αξίες (παρόρμηση – εγκράτεια, χαρά-θλίψη, θάρρος-φόβο, γενναιοδωρία-τσιγγουνιά, έλεγχο-αυτοπαράδοση, απώλεια-κέρδος, ενεργητικότητα-παθητικότητα, κ.α.).
Κατόπιν, να αποδέχεται την αντιφατικότητα τους, και αντί να προσεταιρίζεται μονοδιάστατα την μια πλευρά του ζεύγους των αντιθέτων, να τις συνθέτει δημιουργικά.
Δηλαδή, να επιτρέπει, μέσα από την εσωτερική του αντιπαράθεση να αναδυθεί μια «λύση» που δεν προκρίνει κάτι από τις ήδη υπάρχουσες θέσεις. Αντίθετα, να αφεθεί στην «λύση» που υπερβαίνει τις γνωστές «λύσεις».
Σ αυτήν που υπερβαίνει τελικά το ίδιο του το εγώ, την κυρίαρχη του ταυτότητα.
Όταν κανείς εξελιχθεί πέρα από την ενεργοβόρα συνεχή εσωτερική αμφιταλάντευση, όταν υπερβεί την επίπλαστη δυαδικότητα της ζωής, τότε έχει κατακτήσει την συνειδησιακή βεβαιότητα πως κάνει το θέλημα του θεού.
""....και αντι να προσεταιριζεται μονοδιαστατα την μια πλευρα των αντιθεσεων,να τις συνθετει δημιουργικα.αποσταγμα εσωτερικης διεργασιας και σοφιας.πολυ σκαψιμο στα ενδοτερα μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου