ΑΓΑΠΗ!!!(NTR)

Κάθε χρόνο στα μέσα Φεβρουαρίου, θυμόμαστε την ΑΓΑΠΗ... Την γιορτάζουμε, την ευχόμαστε, την λαχταράμε. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί αποζητούμε τόσο εμμονικά αυτό το συναίσθημα; Τι μας προκαλεί και γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό; Η εξήγηση κρύβεται στην ΝΤΟΠΑΜΙΝΙ, αυτή τη μαγική, θα έλεγε κανείς, οργανική ουσία που εκκρίνει ο οργανισμός μας, η οποία στέλνει μηνύματα ευφορίας και ικανοποίησης στον εγκέφαλό μας και δρα ευεργετικά για όλο μας το σώμα. Όταν αγαπάμε, νιώθουμε όμορφα, γιατί οι νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου μας στέλνουν θετικά μηνύματα σε όλα τα κύτταρα μας. Όταν ανακαλύπτουμε την αγάπη, είναι σαν να εκρήγνυνται εκατοντάδες πυροτεχνήματα μέσα μας, ο ρυθμός της καρδιάς μας επιταχύνεται, η ορμόνη της αγάπης – η ΩΚΥΤΟΚΙΝΙ μας – εκτοξεύεται και εμείς νιώθουμε να ταυτιζόμαστε με το άτομο που ερωτευτήκαμε. Τα δε επίπεδα των ορμονών και μας φτάνουν στα ύψη, ο χρόνος μεταμορφώνεται σε μια ρευστή έννοια και γλιστρά κυριολεκτικά χωρίς να το παίρνουμε είδηση, η αδρεναλίνη μας ανεβαίνει, τα μάγουλά μας κοκκινίζουν. Όσο για τη ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ μας, την ορμόνη που ρυθμίζει την όρεξη, αυτή πέφτει κατακόρυφα με αποτέλεσμα να τρώμε ελάχιστα και ακατάστατα γεύματα, επειδή απλούστατα προτιμούμε να αντικαταστήσουμε το φαγητό με τις στιγμές μαζί με το ταίρι μας. Και μόλις αρχίσουμε να νιώθουμε βαθιά γαλήνη και ικανοποίηση με το άλλο μας μισό, άλλες περιοχές του εγκεφάλου μας πυροδοτούνται με τη σειρά τους, με αποτέλεσμα ακόμη πιο σύνθετες γνωστικές λειτουργίες και θετικά για τον οργανισμό μας αποτελέσματα, όπως την καταστολή του όποιου σωματικού πόνου, μια καλύτερη πίεση, μια γιορτή των θετικών συναισθημάτων γενικότερα, που αντανακλούν στα μάτια, το σώμα, την ψυχή. Και εμείς μεταμορφωνόμαστε χάρη στο μαγικό ραβδάκι της αγάπης σε έναν ΑΝΘΡΩΠΟ καλύτερο, πιο συμπονετικό, πιο δημιουργικό, πιο ασφαλή, πιο ευτυχισμένο. Είναι λοιπόν τόσο απαραίτητη η αγάπη όσο νομίζουμε; Η απάντηση είναι πέρα για πέρα καταφατική. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι μια ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ανάγκη, τόσο απαραίτητη όσο το νερό και η τροφή. Είναι το αντίδοτο στη μοναξιά και την κοινωνική δίψα που πολλές φορές καταδικάζουμε τον εαυτό μας. Είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας και φυσικά δεν αρκείται να παραμένει δεμένη άρρηκτα μόνο με το άλλο μας μισό. Γίνεται αγάπη για τον εαυτό μας, για το σώμα και το μυαλό μας, για την επιβίωση μας. Γίνεται η κινητήριος δύναμη που όπως λέει και ένα γνωστό λαϊκό τραγούδι «η αγάπη δίνει ζωή στην οικουμένη κι η Γη γυρίζει».