Όταν δεν θέλουμε να ακούμε ή να συμμετέχουμε στην πίκρα του άλλου, στην απογοήτευση του, στο ζόρι του..δεν θέλουμε να ξέρουμε και να μοιραζόμαστε μαζί του όλα αυτά γιατί μας 'χαλανε' τη διάθεση ή τη μέρα τότε ναι.. δεν ήμαστε άξιοι να ακούσουμε την αλήθεια του άλλου, δεν είμαστε άξιοι να ακούμε ούτε τη δικια μας αλήθεια...και δεν είμαστε άξιοι για κανένα άνοιγμα και καμιά κατάθεση ψυχής!... Οι άξιοι όχι μόνο ακούνε, συμμετέχουν, καταλαβαίνουν, κατανοούν αλλά και με πολύ αγάπη κ ανθρωπιά.. βοηθούν και προσπαθούν με την άλλη ψυχή να βγάλει τα 'αγκαθια' της και να γιατρέψει τις πληγές που αφήνουν και να μάθει πλέον να 'βλεπει' με άλλο μάτι τη ζωή!.. Και όπως επίσης να χαίρεται να μοιράζεται και τις καλές στιγμές, την χαρά, τον ενθουσιασμό και τα καλά που φέρνει η ζωή, χωρίς κανένα 'τσιμπημα' ζήλιας για την χαρά του άλλου αλλά με πραγματικό μοίρασμα αυτής της χαράς!. Είναι τόσο απλό, παρά το ότι φαίνεται περίπλοκο το ότι...να είμαστε ευχαριστημένοι και να χαιρόμαστε με αυτά που έχουμε και μας ήρθαν σαν δώρα, μας χαρίστηκαν απο τη ζωή και να μην αναλωνόμαστε σε στενάχωρες σκέψεις του τύπου.. γιατί να μη μπορούμε να έχουμε περισσότερο απο αυτο που έχουμε!..Ίσως στην απουσία των ΓΙΑΤΙ από την σκέψη μας...να κρύβεται η ευτυχία η ηρεμία η γαλήνη και η δύναμη μιας ψυχής!...("^")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου