ΜΑΘΕ ΝΑ ΛΕΣ ***ΟΧΙ***(NTR)

Τρόποι για να μάθεις να λες «OXI» στους άλλους!

Κι αν δυσκολεύεσαι να πεις «όχι» σ' αυτούς που αγαπάς, το πιθανότερο είναι να συνηθίζεις να λες «ναι» σχεδόν σε κάθε περίπτωση.

Αν τα πράγματα μένουν στα απλά («εντάξει, θα ποτίσω τα φυτά της αντιπαθητικής γειτόνισσας δυο φορές, όσο θα λείπει διακοπές, δεν έγινε και τίποτα», «αφού όλοι προτιμούν το κόκκινο κρασί απόψε, θα πιω άλλη μέρα το αγαπημένο μου λευκό»δεν θελω να μιλησω σ ενα φιλο/η τη συγκεκριμενη στιγμη.....κ.αλ.

Σπάνια όμως μένουν εκεί....

Γιατί σύντομα βρίσκεσαι να αναλαμβάνεις   περισσότερες ευθύνες στο σπίτι στη δουλειά και από ό,τι ο σύντροφός σου και από όσες αντέχεις, να δυσκολεύεσαι να βάλεις όρια στο παιδι  που απαιτεί κάθε βράδυ η διαδικασία του ύπνου να κρατάει ένα... δίωρο, ακόμα και να αδυνατείς να πεις «όχι» στους γονείς σου κι ας έχεις πατήσει τα τριάντα.

Με δυο λόγια, έχεις βάλει τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα.

 Για να ικανοποιήσεις τους άλλους, βάζεις στην άκρη τα δικά σου «θέλω» και «μπορώ», ή ακόμα χειρότερα, κλείνεις τα αφτιά σου αρνούμενη να ακούσεις τι επιθυμείς εσύ.

Αν πω «όχι», τότε...

Σε γενικές γραμμές, η συμπεριφορά αυτή γεννιέται αρχικά μέσα στην οικογένεια και συνεχίζεται στη μετέπειτα κοινωνική ζωή του ατόμου. Αν ένα παιδί, για παράδειγμα, μάθει από τους πρώτους «σημαντικούς άλλους» της ζωής του, τους γονείς του, ότι όταν δεν συμμορφώνεται , τότε φοράει την ταμπέλα του «κακού παιδιού» και εισπράττει απόρριψη, τότε το ίδιο μοτίβο θα επαναλαμβάνει και στην ενήλικη ζωή του. Έτσι, καταλήγουμε να λέμε «ναι» ενώ βαθιά μέσα μας δεν το θέλουμε, επειδή υποσυνείδητα:
- νομίζουμε ότι διαφωνώντας με τον άλλο θα χάσουμε και την αποδοχή/αγάπη του («αν αρνηθώ στον κολλητο μου να πάω μαζί του  στα μαγαζια  δεν θα του  έχω δείξει ότι είμαι πράγματι δίπλα του  όταν με χρειάζεται»),
- προσπαθούμε να αποφύγουμε τις συγκρούσεις («θα καταλήξω να τσακώνομαι με τον πατέρα μου αν του πω ότι δεν θα φάω μαζί τους την Κυριακή για να πάω για μπάνιο»), και
- φοβόμαστε ότι η «ευκαιρία» που μας παρουσιάζεται δεν θα ξανάρθει αν δεν την αρπάξουμε («είχα αποφασίσει ότι χρειάζομαι περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό μου, αλλά τώρα δεν γινεται γιατι πρεπει να βοηθησω…)

 

                                                                      ~~//~~

Γίνε  Αληθινός, πρώτα με τον Εαυτό σου.

Συνεπής, υπεύθυνος, στοχευμένος, λιτός, φλογερός, άπληστος και μαζί ολιγαρκής.

Κάθε στιγμή ζωής είναι μια μάχη, μια απόφαση, μια γεμάτη νόημα επιλογή.

Μην υποτιμάς καμιά στιγμή, κανένα σου λόγο, καμιά σου σκέψη, κανέναν και τίποτα.

Ζύγισε τους ανθρώπους και τα πράγματα σαν να είναι ο θησαυρός σου.

Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος και ενέργεια για πέταμα.

Κάθε σκέψη και πράξη σου σε προετοιμάζει για τον σκοπό της ζωής σου.

Μάθε να θέτεις συγκεκριμένους στόχους που ετοιμάζουν "άπιαστους" σκοπούς, δηλαδή σκοπούς που σε υπερβαίνουν, εσένα και τις δυνατότητές σου.

Μάθε να λες πολλά "όχι".

Το «όχι» σου να είναι «όχι».

Να γίνει δεύτερή σου φύση.

"Όχι" ασήμαντα και σημαντικά, ανώδυνα κι επώδυνα.

Στον εαυτό σου και στους άλλους.

Μάθε, μέσα από τα "όχι" σου, να μην λογαριάζεις ακριβά την γνώμη των άλλων.

Χτίσε με γερές πέτρες την γνώμη σου, ψήλωσε και δυνάμωσε το εγώ σου.

Ο δρόμος της ψυχής σου προς το Μεγάλο "ΝΑΙ", είναι στρωμένος με πολλά μικρά και μεγάλα "Όχι".

Αν θες πολλά, γίνε πολύς.

Αν θες λίγα, συνέχισε να σαι λίγος.

Πάντως, πάρε απόφαση.

                                                                            ~~//~~

                                                                           
                                                  ~~//~~


Πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα, καταστάσεις και με άτομα που μας φέρνουν σε δύσκολη θέση..  παρόλα αυτά δεν εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας.
Για ποιο λόγο να συμβαίνει αυτό;
Τι μας κάνει να μην μπορούμε να πούμε απλά «όχι» στον άλλον και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας; Γιατί συνεχίζουμε να ικανοποιούμε τους άλλους και όχι τις δικές μας ανάγκες;

Η μοναδική ιστορία ζωής του καθενός ορίζει πως αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω πολλών παραγόντων όπως είναι η ποιότητα της σχέσης με σημαντικά για εμάς πρόσωπα, η δομή της προσωπικότητας και το κατά πόσο μας έχουν μάθει θουμε  ή αποτρέψει να εκφράζουμε τις επιθυμίες, τις ανάγκες, την αντίθεσή μας και να μην αισθανόμαστε άσχημα για το «όχι» που θα πούμε στον άλλον.

Ας δούμε ωστόσο πώς λειτουργεί ένα διεκδικητικό άτομο: εκφράζει λεκτικά και μη λεκτικά τα συναισθήματά του, προστατεύει τον εαυτό του από την εκμετάλλευση των άλλων, αναγνωρίζει και επικοινωνεί τις ανάγκες του και όλα αυτά χωρίς να νιώθει ιδιαίτερο άγχος ή ενοχές και φυσικά χωρίς να αντιβαίνει τα δικαιώματα των άλλων.

Πότε είμαστε διεκδικητικοί;

Όταν η λεκτική και η εξω μας επικοινωνία αντιστοιχεί με την κατάσταση, κάτι που σημαίνει πως ο τόνος της φωνής, το βλέμμα, η στάση μας και οι χειρονομίες είναι ανάλογα με την κατάσταση.

Σε ποιες καταστάσεις εκφράζουμε τη διεκδικητική συμπεριφορά μας;

Όταν εκφράζουμε τα

θετικά μας συναισθήματα: δεν πάντα εύκολο να εκφράζουμε τα θετικά συναισθήματα στους άλλους λόγω του ότι μπορεί να υπάρχει ο φόβος της παρεξήγησης ή της απόρριψης μιας τέτοιας συμπεριφοράς.

Όταν εκφράζουμε

τα αρνητικά μας συναισθήματα: κάτι που δύσκολα γίνεται καθότι από την παιδική μας ηλικία μας έχουν μάθει πως δεν είναι αποδεκτό να θυμώνουμε ή να εκφράζουμε ο,τιδήποτε αρνητικό, αλλά είναι προτιμότερο να το αποκρύπτουμε.

Όταν θέτουμε

όρια στους άλλους: εκφράζουμε ποια είναι τα δικά μας όρια και προστατεύουμε τον  εαυτό μας από την καταπάτησή τους. Τα όρια μπορεί να αφορούν την ώρα, τη σωματική επαφή, τις απαιτήσεις που μπορεί να έχει ο άλλος από εμάς αναφορικά με τις επαγγελματικές αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Όταν λαμβάνουμε μία

πρωτοβουλία: το να λαμβάνουμε πρωτοβουλίες και να μην φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις νέες αλλαγές στη ζωή μας.

Ωστόσο δε θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως η διεκδικητική συμπεριφορά συχνά συναντά εμπόδια. Το γεγονός πως διεκδικούμε κάτι για τον εαυτό μας δε σημαίνει απαραίτητα πως θα βρίσκει σύμφωνο τον άλλον, είτε πρόκειται για τα πρόσωπα από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, είτε πρόκειται για πρόσωπα από το φιλικό, ευρύτερο κοινωνικό και εργασιακό χώρο. Η κοινωνία συνήθως με τους πολλαπλούς κανόνες που θέτει, ουσιαστικά αποτρέπει τη διεκδίκηση, και η οικογένεια ως η πρωταρχική μας κοινωνία θέτει περιορισμούς στη διεκδικητικότητά μας με αποτέλεσμα να μαθαίνουμε πως πρόκειται για κάτι κακό.

Καθότι η δομή της προσωπικότητας που έχουμε αναπτύξει καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα παιδικά και εφηβικά μας βιώματα, το να έχουμε μάθει πως δεν επιτρέπεται να διεκδικούμε και να κρίνουμε τον εαυτό μας αρνητικά για αυτό δεν μας βοηθάει. Πολλές φορές άτομα απευθύνονται για θεραπεία καθότι προκύπτουν δευτερογενείς δυσκολίες λόγω έλλειψης διεκδικητικότητας, όπως αγχώδεις διαταραχές και διαταραχές διάθεσης. Επομένως, είναι συχνό ένα άτομο να απευθύνεται για θεραπεία προκειμένου να εκπαιδευτεί στη διεκδικητική συμπεριφορά αλλά και για να επεξεργαστεί τις δυσκολίες που δεν του επιτρέπουν να προστατεύσει τον εαυτό του.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνουμε περισσότερο διεκδικητικοί;

Ένα σημαντικό βήμα στην όλη διαδικασία είναι να νιώθουμε άνετα να εκφράζουμε το αρνητικό μας συναίσθημα. Αυτό δε σημαίνει πως γινόμαστε επιθετικοί με τους άλλους, αλλά θέτουμε όρια και προστατεύουμε τον εαυτό μας. Συνήθως κυριαρχεί ο φόβος πως «εάν εκφράσω την αντίθεσή μου ή τη δυσαρέσκειά μου ο άλλος θα νομίζει πως του επιτίθεμαι».

Ένα επόμενο βήμα είναι να αντιστοιχήσουμε το περιεχόμενο του λόγου μας με αυτό που νιώθουμε, για παράδειγμα «θα χρησιμοποιήσω πρώτο ενικό πρόσωπο για να εκφράσω αυτό που νιώθω για να αποφύγω να φέρω τον άλλον σε θέση αντεπίθεσης». 

Επιπλέον, τροποποιούμε την λεκτική μας επικοινωνία με βάση το κατά πόσο αυτό που λέμε ακούγεται και γίνεται σεβαστό.

Καθότι θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα ασκηθεί κριτική σε αυτό που διεκδικούμε, καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι να την αντιμετωπίσουμε. Πράγμα που σημαίνει πως είτε αποδεχόμαστε την κριτική χωρίς ωστόσο να απολογούμαστε, είτε εάν είναι άδικη η κριτική, την αντικρούομε.

 Η δυσκολία έγκειται στο ότι δεν αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας αυτό το δικαίωμα και αποδίδουμε συχνότερα δίκιο στον άλλον παρά σε εμάς.!!!!!!