ψυχη

Η ψυχή του ανθρώπου είναι τόσο γαλήνια όπως η θάλασσα, μα αγριεύει και γίνεται έξαλλη όταν την ενοχλήσεις. Είναι μια γαλήνη που λέγεται ελπίδα. Ελπίδα για το σήμερα, το αύριο.

Είναι όμορφη η στιγμή όταν βρίσκεσαι ψηλά και παρακολουθείς την τόσο ήσυχη θάλασσα, το ήχο του κύματος που σπάει στους βράχους. Κοιτάς το φεγγάρι καθώς διαγράφει την πορεία του πάνω από τη θάλασσα και τη φωτίζει, μα όταν διαπιστώνεις πως αυτή η στιγμή κρατά λίγο, έχει κιόλας αρχίσει η καταιγίδα.

Πελώρια κύματα σηκώνουν και σπάνε με δύναμη στα βράχια. Ο άνεμος σε κάνει να ανατριχιάζεις, η βροχή αρχίζει μα εσύ δε φεύγεις. Δεν σε νοιάζει που βρέχεσαι, μονάχα θές να μάθεις.

Η νύχτα φεύγει και η καταιγίδα έχει σωπάσει, ο ήλιος βγαίνει, η θάλασσα πάλι ήρεμη.

Ξέρεις τι σημαίνει εξαγριωμένη ψυχή

Όσους δρόμους και να διαβείς στην ζωή πάντα στην πορεία τους θα είσαι μόνος σου, γιατί τα σταυροδρόμια δεν μπορείς να τα επιλεγείς βάση των άλλων.

Αλλά στο τι επιθυμεί η ψυχη σου!